Μεγαλώνω μαμά…
Μεγαλώνω μαμά και τα χρόνια περνάνε πιο γρήγορα απ’ όσο νόμιζα.
Μεγαλώνω μαμά και οι μέρες γίνονται μικρότερες απ’ όσο πριν.
Μεγαλώνω μαμά και κάποια πράγματα όσο σημαντικά κι αν ήταν για μένα, δεν έχουν την ίδια αξία.
Θυμάσαι με πόση περηφάνεια και χαρά γέμιζα το σπίτι με δώρα σε όλους;
Θυμάσαι με πόση χαρά σου έλεγα ότι έρχονται τα γενέθλιά μου;
Εγώ θυμάμαι μαμά…
Και δεν ξέρω αν πρέπει να χαμογελάσω ή να κλάψω μαμά…
Μεγαλώνω μαμά και ο χρόνος μου φαίνεται πιο σημαντικός.
Μεγαλώνω μαμά και οι απογοητεύσεις έγιναν πιο πολλές.
Μεγαλώνω βρε μαμά και φοβάμαι το κόσμο που αντικρίζω.
Δεν ήθελα και ούτε είχα το κουράγιο να τον αντιμετωπίσω.
Με πήραν απ’ το λαιμό μαμά και ξαφνικά όλα άλλαξαν…
Μεγαλώνω μαμά και κατάλαβα πως η αξία ενός λεπτού είναι σημαντικότερη απ’ οτιδήποτε άλλο σ’ αυτόν τον κόσμο.
Μεγαλώνω μαμά και οι φίλοι μου είναι μετρημένοι στα δάχτυλά μου.
Μεγαλώνω μαμά και τα χρόνια περνάνε.
Μεγαλώνω μαμά και οι νύχτες γίνονται άγρυπνες.
Και το μυαλό δεν λέει να ησυχάσει…
Δύσκολο αυτό το ταξίδι μαμά…
Δύσκολο και μικρό…
Μεγαλώνω μαμά κι αν ένα πράγμα εύχομαι σ’ αυτή τη ζωή, είναι να μην μετανιώσω.
Οι μετάνοιες κρύβουν ενοχές μαμά.
Βαραίνουν την ψυχή.
Και ό,τι μας βαραίνει δύσκολα το ξεχνάμε μαμά..
Θέλω να θυμάμαι ότι έζησα στη ζωή αυτά που ήθελα και όχι αυτά που μου είπαν ότι πρέπει μαμά.
Μεγαλώνεις κι εσύ μαμά…
Και άλλο τόσο μεγαλώνω κι εγώ μαμά…
Μεγαλώσαμε μαμά κι ας μην το καταλάβαμε ποτέ μαμά…
https://gynaikaeimai.com/
BlackRose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου