Aγάπη από νάιλον…
«Δωσ’ μου αγάπη, να είναι αγάπη, να αντέχει στον χρόνο, να αντέχει στα λάθη…» τραγούδησε η Άννα Βίσση και εγώ εδώ, χρόνια μετά να ταυτίζομαι με τους στίχους… Αγάπη από νάιλον λοιπόν! Αγάπη που άνθισε μέσα από τις λεπτές στρώσεις του πλαστικού. Μεγάλωσε, γιγαντώθηκε, ώσπου άρχισε σιγά σιγά να περικλείεται και να ασφυκτιεί. Ένας πλασματικός κόσμος; Ποιος ξέρει… Πολλές φορές είναι ανώφελο να ψάχνουμε απαντήσεις, “αν” και “γιατί” και όλα τα συναφή κλισέ που ακολουθούν, για να κατευνάσουν τον ψυχισμό μας ή πιο λαϊκότροπα, να μας χρυσώσουν το χάπι. Προσπαθούμε να αγκιστρωθούμε από λέξεις, φράσεις, λόγια που ταιριάζουν σε αυτό που θέλουμε να ακούσουμε, σε αυτά που ελπίζουμε να ισχύουν. Μα πόσο έξω τελικά πέφτουμε;
Πρόσφατα άκουσα μια παρομοίωση που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, πως η αγάπη είναι ένα βαθύ βαρέλι γεμάτο φίδια. Αν είσαι τυχερός και βγάλεις νερόφιδο, δε θα πονέσεις, ούτε θα δηλητηριαστείς. Αν όμως είσαι από τους άτυχους και πιάσεις κάποιο άγριο φίδι όπως είναι η οχιά, τότε καλή δύναμη και καλή τύχη. Σίγουρα η αγάπη δεν είναι εύκολη και σίγουρα ποτέ μόνο γλυκιά. Έχει και τις πίκρες της, τα δηλητήριά της. Το αντίδοτο; Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις, η θέληση και η προσπάθεια. Έτσι μόνο στραγγίζει η «φαρμακερή» ουσία από μέσα της.
Έχω πιάσει τον εαυτό μου να οραματίζεται την ιδανική αγάπη. Υπάρχει; Θα υπάρξει ποτέ, άραγε; Μα το μόνο που παίρνω είναι φρούδες ελπίδες και ανικανοποίητες προσδοκίες. Δε χρειάζεται να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αυτή τη μίζερη δοκιμασία. Είναι καλό να ξέρεις τι θέλεις και τι ζητάς από τη ζωή σου την κάθε στιγμή, μα η αγάπη είναι ένα από τα πράγματα τα οποία δε μπορείς να προγραμματίσεις. Είναι κάτι το απροσδόκητο, το ξαφνικό. Μπορείς όμως να μάθεις να την ξεχωρίζεις σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων. Εμπειρίες και άνθρωποι έρχονται να σου μάθουν μερικές εκφάνσεις της, όπως αυτή της… αγάπης από νάιλον.Ο
Αικατερίνη Χριστοδούλου
https://oneirwnpenes.blogspot.com/
https://georgepelagia.wordpress.com/
7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 2023 GEOPELA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου