Κάτι προκαλεί μυστηριώδεις δονήσεις στη Γη κάθε 26 δευτερόλεπτα!
Κάθε 26 δευτερόλεπτα, η γη "πάλλεται" ακριβώς κάτω από τα πόδια μας. Αυτός ο παλμός δεν είναι αρκετά ισχυρός για να τον αισθανθούμε, αλλά οι σεισμολόγοι σε όλο τον κόσμο έχουν καταφέρει να καταγράψουν ένα μετρήσιμο "χτύπημα" στα όργανά τους. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουν για αυτόν τον παλμό εδώ και δεκαετίες! Τι γνωρίζουμε λοιπόν για αυτό το παράξενο φαινόμενο; Ας το μάθουμε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Τζακ Όλιβερ ήταν ερευνητής στο Γεωλογικό Παρατηρητήριο Λαμόντ του Πανεπιστημίου Κολούμπια (σήμερα Παρατηρητήριο Γης Λαμόντ-Ντόχερτι). Εκείνη την εποχή, δημοσίευσε μια μελέτη για μια "μικροσεισμική καταιγίδα" με περιόδους περίπου 26 έως 27 δευτερολέπτων, και έγινε ο πρώτος που κατέγραψε αυτόν τον μυστηριώδη παλμό.
Η εργασία του Oliver ανέφερε ότι ο παλμός φαινόταν να προέρχεται από τον "νότιο ή ισημερινό Ατλαντικό Ωκεανό" και συζήτησε δύο υποθέσεις σχετικά με τον μηχανισμό προέλευσής του. Η "ευνοούμενη υπόθεση", όπως την αποκάλεσε, ήταν ότι ο παλμός δημιουργήθηκε από διασκορπισμένα ωκεάνια κύματα που έπληξαν τις ακτές του Κόλπου της Γουινέας. Όμως μια δεύτερη εκδοχή πρότεινε ότι ο παλμός ήταν ένα είδος "αρμονικής δόνησης" που σχετιζόταν με μαγματική δραστηριότητα κάτω από τον Νότιο Ατλαντικό. Διαπίστωσε μάλιστα ότι ο παλμός ήταν ισχυρότερος τους καλοκαιρινούς μήνες του βόρειου ημισφαιρίου, όταν το νότιο ημισφαίριο έχει χειμώνα. Τότε, ο Oliver δεν διέθετε προηγμένα όργανα όπως τα ψηφιακά σεισμόμετρα. Αντ' αυτού, έπρεπε να δουλέψει με χάρτινα αρχεία, γεγονός που μπορεί να περιόριζε τη δυνατότητά του να μελετήσει τον παλμό με μεγαλύτερη λεπτομέρεια.
Χρόνια αργότερα, η προέλευση του παλμού περιορίστηκε στον κόλπο Bonny στον κόλπο της Γουινέας.
Περίπου 20 χρόνια αργότερα, ένας ερευνητής του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ έριξε μια πιο προσεκτική ματιά στον παράξενο μικροσεισμό. Αυτός ο γεωλόγος, ο Γκάρι Χόλκομπ, διαπίστωσε ότι ο παλμός ήταν ισχυρότερος σε ορισμένες χρονικές στιγμές, καθιστώντας δυνατή τη λεπτομερή μελέτη της φύσης του. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες των Χόλκομπ και Όλιβερ, το έργο τους παρέμεινε ουσιαστικά άγνωστο. Αλλά το 2005, ένας τότε μεταπτυχιακός φοιτητής ονόματι Γκρεγκ Μπένσεν έπεσε πάνω στον παλμό και το ενδιαφέρον για αυτόν αναζωπυρώθηκε.
Εκείνη την εποχή, ο Μπένσεν εργαζόταν με σεισμικά δεδομένα στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ. Μια μέρα, ο σύμβουλός του του ζήτησε να παρουσιάσει αυτό πάνω στο οποίο εργαζόταν και ανέσυρε κάποια δεδομένα. Και ιδού, εκεί ήταν: ένα ισχυρό σήμα που ερχόταν από κάπου πολύ μακριά. Ο Μάικ Ριτζβόλερ, σεισμολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, μίλησε στο περιοδικό Discover για την εμπειρία του με τον παλμό. Όταν ο Ριτζβόλερ και ο τότε μεταδιδακτορικός ερευνητής Νικολάι Σαπίρο είδαν τον παλμό, ήξεραν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε. Αλλά δεν είχαν ιδέα τι ήταν.
Μπερδεμένη, η ομάδα εξέτασε τα σήματα, ανέλυσε τα δεδομένα και έλεγξε τα όργανά της πριν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτός ο μικροσεισμός ήταν όντως πραγματικός. Στη συνέχεια έπιασαν δουλειά, τριγωνοποιώντας την προέλευση του παλμού σε μία μόνο τοποθεσία στον Κόλπο της Γουινέας, στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Αφρικής. Ανακάλυψαν επίσης τις μελέτες των Όλιβερ και Χόλκομπ και δημοσίευσαν τη δική τους εργασία στο Geophysical Research Letters το 2006. Αργότερα, στη δεκαετία του 2010, ένας άλλος μεταπτυχιακός φοιτητής κατάφερε να αναλύσει λεπτομερώς τον παλμό.
Πηγές
Chen, Y., Xie, J. και Ni, S., 2022. Μηχανισμός δημιουργίας των δονήσεων των 26 s και 28 s στον Κόλπο της Γουινέας από τη στατιστική ανάλυση των μεγεθών και των διαστημάτων των γεγονότων. Earth and Planetary Science Letters, 578, σ. 117334.
Lantink, M.L., Davies, J.H., Ovtcharova, M. and Hilgen, F.J., 2022. Milankovitch cycles in banded iron formations constrain the Earth-Moon system 2.46 billion years ago. Proceedings of the National Academy of Sciences, 119(40), p.e2117146119.
Meyers, S.R. και Malinverno, A., 2018. Proterozoic Milankovitch cycles and the history of the solar system. Proceedings of the National Academy of Sciences, 115(25), σσ.6363-6368.
Michael R.Rampino, KenCaldeira & Yuhong Zhuc, 2021: "Ένας παλμός της Γης: A 27.5-Myr underlying cycle in coordinated geological events over the last 260 Myr", Geoscience Frontiers.
Oceanic crustal carbon cycle drives 26-million-year atmospheric carbon dioxide periodicities. Science advances, 4(2), p.eaaq0500.
Oliver, J., 1963. Πρόσθετα στοιχεία που αφορούν "μια παγκόσμια καταιγίδα μικροσεισμών με περιόδους περίπου 27 δευτερολέπτων". Bulletin of the Seismological Society of America, 53(3), σ. 681-685.
Shapiro, N.M., Ritzwoller, M.H. και Bensen, G.D., 2006. Εντοπισμός της πηγής του μικροσεισμού των 26 sec από τις διασταυρούμενες συσχετίσεις του σεισμικού θορύβου του περιβάλλοντος. Geophysical research letters, 33(18).
Wu, Y., Fang, X., Jiang, L., Song, B., Han, B., Li, M. and Ji, J., 2022. Πολύ μακροχρόνια περιοδικότητα της επεισοδιακής παραγωγής ζιρκονίου και εξέλιξη του γήινου συστήματος. Earth-Science Reviews, σ.104164.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου