Μυστήρια που ανακαλύφθηκαν στην άγρια φύση!

Μυστήρια που ανακαλύφθηκαν στην άγρια φύση! 

Παρά την τεχνολογική πρόοδο, υπάρχουν ακόμη γωνιές του κόσμου που δεν έχουμε εξερευνήσει καθόλου, και στη φύση υπάρχουν μυστήρια που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Από τέρατα που κρύβονται στα δάση, μέχρι αρχαίες πόλεις που χάνονται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ετοιμαστείτε να τολμήσετε την άγρια φύση και να εξερευνήσετε μερικές μυστηριώδεις ανακαλύψεις που θα σας ξετρελάνουν ή θα σας κρατήσουν ξύπνιους τη νύχτα. Λίμνη Angikuni Χόκεϊ, σιρόπι σφενδάμου, καλοί τρόποι και πουτίγκα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να αγαπήσει κανείς στον Καναδά. Ωστόσο, όταν είσαι απασχολημένος με το να σου τρέχουν τα σάλια με τις πατάτες και τη σάλτσα, είναι εύκολο να ξεχάσεις ότι ένα μεγάλο μέρος του Καναδά είναι στην πραγματικότητα χιλιόμετρα θανατηφόρας παγωμένης ερημιάς. Όταν είσαι μόνος στην τούνδρα, είναι εύκολο να τρελαθείς λίγο, και πίσω στο 1930, ένας άνδρας που ονομαζόταν Τζο Λαμπέλ έπεσε πάνω σε κάτι που τον έκανε να πιστέψει ότι έχανε το μυαλό του. Ο Τζο ήταν ένας παγιδευτής γουναρικών, που είχε προσληφθεί για να εξερευνήσει την άγρια φύση, να μαζέψει γούνες ζώων και να αφήσει ένα εντυπωσιακό μούσι. Ο Τζο είχε βγει για παγίδευση γύρω από τη λίμνη Ανγκικούνι στο Νουναβούτ, τη βορειότερη περιοχή του Καναδά. Το Νουναβούτ είναι η μεγαλύτερη επικράτεια του Καναδά, αλλά και η λιγότερο κατοικημένη, καθώς μόνο 39.000 άνθρωποι κατοικούν στο σκληρό και θανατηφόρο κλίμα της περιοχής. Καθώς έψαχνε για γούνες, ο Τζο συνάντησε έναν μικρό καταυλισμό Ινουίτ δίπλα στο νερό. Οι φωτιές σιγόκαιγαν ακόμα και πάνω στις φλόγες κάθονταν κατσαρόλες με στιφάδο. Ήταν φαινομενικά ώρα δείπνου στον καταυλισμό της Ανγκικούνι, όμως όταν ο Τζο έψαξε τον οικισμό, δεν υπήρχε κανείς τριγύρω. Βρήκε άδειες σκηνές, μισοφαγωμένα μπολ με φαγητό και ένα μισοτελειωμένο πουκάμισο, με βελόνες να εξέχουν ακόμα από το ύφασμα. Οι φωτιές και το φαγητό σήμαιναν ότι οι χωρικοί είχαν πάει εκεί πρόσφατα, αλλά δεν υπήρχαν ίχνη στο χιόνι που να φεύγουν από τον καταυλισμό. Είχαν όλοι εξαφανιστεί. Καθώς ο Τζο συνέχισε να εξερευνά, έμεινε με απόλυτη δυσπιστία καθώς ανακάλυψε ότι κάθε τάφος στον οικισμό είχε ανοιχτεί και αδειάσει, με τις ταφόπλακες τακτοποιημένες δίπλα στους τάφους. Κάτι πολύ σκοτεινό είχε σαφώς συμβεί στη λίμνη Ανγκικούνι. Τρομοκρατημένος, ο Τζο διέσχισε την Έρημο, περπατώντας πάνω από πάγο και χιόνι για να φτάσει στον πλησιέστερο πολιτισμό. Έπεισε την τοπική αστυνομία να αναζητήσει τους χωρικούς, αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ, και η τύχη τους παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα. Είναι πιθανό οι χωρικοί να έφυγαν οικειοθελώς, τα ίχνη τους απλώς καλύφθηκαν από τη χιονόπτωση, αλλά τότε η χιονόπτωση θα είχε σίγουρα σβήσει και τις φωτιές. Και τι γίνεται με τους τάφους; Με τόσα πολλά αναπάντητα ερωτήματα, μπορείτε σίγουρα να συγχωρήσετε τον Joe Labelle που δεν ήθελε να μείνει για πολύ στο Angikuni, μόνος στην άγρια φύση. Τρύπα στο δάσος Μερικές φορές τα μυστήρια που ανακαλύπτονται στην άγρια φύση αψηφούν εντελώς τις φυσικές εξηγήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χρήστες στο twitter έμειναν να ξύνουν το κεφάλι τους όταν αυτή η εικόνα άρχισε να κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Οι διαδικτυακοί ντετέκτιβ προσπάθησαν απεγνωσμένα να καταλάβουν τι μπορεί να προκάλεσε την τρύπα και ένας χρήστης του twitter δήλωσε δυσοίωνα "η τρύπα δεν είναι τρομακτική... Φοβάμαι αυτό που τη δημιούργησε". Ωστόσο, τελικά ήρθε μια εξήγηση και η τρύπα δεν ήταν πύλη για τη Νάρνια, ούτε έργο ενός τέρατος με πάθος για το κλάδεμα των φράχτων. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε από τον Αντί Λαϊτίνεν, έναν Σουηδό εικαστικό καλλιτέχνη που δουλεύει κυρίως με τη φύση. Ήταν μέρος ενός έργου με τίτλο "Broken Landscape", το οποίο περιελάμβανε την κοπή τμημάτων από δέντρα για τη δημιουργία απόκοσμων, αφύσικων σκηνών. Ο Antti όμως δεν εργάζεται μόνο στα δάση. Άλλα έργα του περιλαμβάνουν έναν πίνακα φτιαγμένο από τον ιδρώτα του και την προσπάθεια να μετακινήσει μια ολόκληρη λίμνη με δύο μόνο κουβάδες. Και τα δύο έργα τέχνης είχαν παρόμοια αποτελέσματα: λακκούβες και όχι πολλά περισσότερα. Τα Αδύνατα Χρώματα Έχουμε ήδη εξερευνήσει μερικά από τα τρομακτικά πράγματα που έχουν βρει οι άνθρωποι κατά την πεζοπορία, αλλά δεν χρειάζεται όλα τα μυστήρια να είναι τρομακτικά. Το 2018, ένας Redditor πήγε μια βόλτα στο δάσος με τη φίλη του και βρήκε κάτι που τους φώτισε τη μέρα: μια υδάτινη μάζα στον βάλτο που φαινόταν να είναι γεμάτη με ουράνια τόξα. Ορισμένοι σχολιαστές σκέφτηκαν ότι τα χρώματα μπορεί να ήταν το αποτέλεσμα μιας γιγαντιαίας πολύχρωμης βόμβας μπάνιου ή μιας πετρελαιοκηλίδας. Ευτυχώς, η εξήγηση είναι λίγο πιο φυσική. Καθώς τα κουκουνάρια στα κυπαρίσσια του βάλτου πέφτουν, τα φυσικά τους έλαια συγκεντρώνονται πάνω στο νερό, διαθλώντας το φως, το οποίο στη συνέχεια αντανακλάται πίσω στο μάτι από το νερό από κάτω, αλλάζοντας το μήκος κύματος του φωτός στο πολύχρωμο θέαμα που βλέπετε. Τα νερά του ουράνιου τόξου είναι απολύτως ασφαλή για κολύμπι.

Άκου να δεις!