Όταν αρχίζεις να κλαις για μικρά πράγματα, δεν είσαι ευγενικός αλλά αδύναμος
Είμαι μια γυναίκα 52 ετών αλλά πλέον έχω ωριμάσει τόσο πολύ που δεν ξέρω να κλάψω με τα λόγια κανενός, ούτε να μπαίνω στα λόγια κανενός.
Η συγκυρία με ενίσχυσε
Υπήρχε μια εποχή που, ακόμη και όταν δεν έφταιγα εγώ, συνέχιζε να ζητάει συγγνώμη και αύξανε τα συναισθήματα κάποιου, μετά εκείνο το άτομο με προβλημάτιζε περισσότερο αργότερα.
Σήμερα όμως είμαι τόσο δυνατή που δεν κάνω κανένα λάθος
Αν κάποιος μου πει κάτι, δεν χάνω τον χρόνο μου μαλώνοντάς του άσκοπα, ούτε αγχώνομαι τώρα, απλώς κρατάω αποστάσεις από αυτόν τον άνθρωπο, μειώνω πολύ την κουβέντα και δεν του δίνω σημασία στη ζωή μου.
Το μεγαλύτερο είναι ότι τώρα δεν λυπάμαι εύκολα κανέναν, αν έχω 20 ρουπίες, σκέφτομαι πρώτα τον εαυτό μου, αν τα δώσω, τι θα κάνω μετά.
Το μεγαλύτερο είναι ότι τώρα έχει τελειώσει ο φόβος στο μυαλό μου ότι αν θυμώσει, τότε ποιος θα με στηρίξει, τότε πώς θα με βοηθήσει εκείνος που πληγώνει την ψυχή μου;
https://aboutmycountry.art.blog/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου