Ουτοπία της πένας και του χαρτιού.

 Ουτοπία της πένας και του χαρτιού.

Ένα ποίημα από το  Coyote Poetry

 Η τελευταία ελευθερία είναι το μυαλό. Δεν μπορώ να ελέγξω πλήρως το μυαλό. Να ελπίζεις πάντα να κρύβεσαι κάπου. 

                              Ουτοπία της πένας και του χαρτιού…

Στη δεκαετία του εξήντα. Υπήρχε ένα καλό όνειρο.
Υποστηρίζουμε να εργαζόμαστε 32 ώρες την εβδομάδα και να απολαμβάνουμε τέχνη, ποίηση και μουσική μέχρι το έτος 2000.
Το όνειρο της Ουτοπίας κατέρρευσε από κακές αποφάσεις και ανίκανους ηγέτες.

Η ουτοπία είχε γίνει ένα ξεχασμένο όνειρο και λέξη.
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η δουλειά είναι ζωή. Η ζωή είναι δουλειά. Οι άνθρωποι είχαν γίνει σαν τα βοοειδή που περίμεναν τη σφαγή από
μια κυβέρνηση που είχε χάσει τον έλεγχο.

Τα ΜΜΕ ελέγχονται.
Μια λίστα αναμονής για άνδρες και γυναίκες που βρίσκουν την ευκαιρία στον πόλεμο παρά να βρουν δουλειά σε μια απελπισμένη εποχή.

Τα φτωχά παιδιά αναζητούν απαντήσεις και λόγους να προσπαθήσουν.
Η σημαία των ΗΠΑ πλημμυρίζει από την απέχθεια για την ειρήνη και οι φτωχοί νέοι πληρώνουν το τίμημα.
Αμερική η όμορφη. Είναι η Αμερική με 50 εκατομμύρια συν ανθρώπους σε πρόνοια.
Ένας στους τέσσερις πάει για ύπνο πεινασμένος.

Η ουτοπία της πένας και του χαρτιού είναι η τελευταία μας ευκαιρία.
Πρέπει να εκφράσουμε αυτό που χρειαζόμαστε και θέλουμε.
Πρέπει να απαιτήσουμε αλλαγή.

λέω στα παιδιά.
Εκπαίδευση, εκπαίδευση και περισσότερη εκπαίδευση.
Ταξιδέψτε, δοκιμάστε τη ζωή και διασκεδάστε. Μην επιτρέπετε στους ψεύτες να καταστρέψουν την ελπίδα τους.

Υπάρχει Ουτοπία για τους σοφούς.
Αγαπήστε, χορέψτε και δοκιμάστε τη ζωή.
Οδηγήστε τις μεγάλες καταιγίδες στη μεγάλη θάλασσα. Ανεβείτε στις ψηλότερες βουνοκορφές.
Γνωρίστε την ευχαρίστηση και να έχετε πολλές καλές μέρες γέλιου και καλούς φίλους κοντά.

Πιστεύω όπως το υπέροχο απόσπασμα του Neil Young. «Οι καιροί αλλάζουν».
Είμαστε δυνατοί στις ΗΠΑ.
Η Ουτοπία του στυλό και του χαρτιού δεν μπορεί να ελεγχθεί.
Η ελεύθερη βούληση και τα όνειρα δεν μπορούν να σκοτωθούν.
Οι δυνατοί άνθρωποι θα επιβιώσουν και θα γίνουν πιο δυνατοί φίλε μου.

Αν κανείς δεν προσφερθεί εθελοντικά στις αστυνομικές ενέργειες.
Θα είχαμε Στρατιώτες;
Ναι θα το κάναμε. Το πρόχειρο.

Οι ονειροπόλοι οδηγούν με την καρδιά τους. Η ουτοπία είναι πολύ μακριά σήμερα.
Οι ονειροπόλοι εξακολουθούν να ονειρεύονται. Οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τον πόλεμο.
Πρέπει να γράφουμε, να δημιουργούμε τέχνη και μουσική.
Βεβαιωθείτε ότι η Ουτοπία γίνεται αισθητή στα παιδιά.

τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι είναι ασφαλή και υγιή.
Όχι μελλοντικοί στρατιώτες για μια κυβέρνηση με εργαλείο τον πόλεμο.

Ελευθερία φίλε μου. Λείπει όταν έχει φύγει.

Ουτοπία του στυλό και του χαρτιού. Χρησιμοποιήστε το με σύνεση.
Οι επιλογές μας σήμερα θα ισορροπήσουν το μέλλον αυτής της γενιάς και της επόμενης.

                        Coyote

https://johncoyote.wordpress.com/