Ζούσα με σένα χωρίς εσένα… κι αν χρειαστεί μπορώ να το ξανακάνω!
Ούτε για το τίμημα δε θα κάνω λόγο, γιατί είναι κάτι που δε με απασχόλησε πότε στη ζωή μου, καλώς ή κακώς. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι το ένστικτο άλλαξε βιολί τούτη τη φορά κι έτσι ένιωσα ότι θα ρωτήσω τα δικά μου “θέλω” αυτή τη φορά, έτσι για αλλαγή. Ω θεέ μου… πόση δύναμη μου έδωσε τελικά το ότι μπορώ να ζω με εσένα χωρίς εσένα! Στο ενδιάμεσο ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω ότι κάνω ό,τι μπορώ για να σιγουρέψω το να μην μπορείς εσύ χωρίς εμένα.
Και ξέρεις τι άλλο κατάλαβα; Ποτέ δε μπορούσες στ’ αλήθεια, μα είναι ok που έκανες το πείραμά σου. Ας απολαύσουμε το ταξίδι λοιπόν και όχι, δεν εύχομαι να χρειαστεί να επιβιώσω πάλι χωρίς εσένα κι ας μπορώ. Όχι, δε μου φτάνει να σε κουβαλάω στα σπλάχνα μου μόνο, γιατί ακόμη κι αν δε μπορείς να με πληγώσεις εσύ, μπορεί πλέον ο χρόνος! Συν ότι δε θέλω να μετανιώσω για το δρόμο που διάλεξα κι αυτό σίγουρα είναι κάτι με το οποίο θα έχω πρόβλημα να ζήσω.
Θώμη Μπαλτσαβιά
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου