Ημέρα 29: Μενού Sahur με ποίηση
Δεν ξέρω αν σήμερα είναι η τελευταία μέρα ή αύριο το πρωί. Το Sahur που έχει γίνει μοτίβο θα αλλάξει ξανά. Εκτός από την περιστασιακή Σούννα που βιώνεται. Αλλά μέχρι στιγμής το έχω κάνει σπάνια.
Το μενού πρωινού δεν διαφέρει πολύ από τις συνηθισμένες μέρες. Η οικογένειά μας δεν έχει συνηθίσει να το φτιάχνει. Αρκετά ως συνήθως. Και είμαι επίσης συνηθισμένος στο μενού ποίησης.
Η αρχική πρόθεση ήταν να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα ημερολόγιο για τις δραστηριότητες της νηστείας. Τόσο παραδοσιακό όσο και προσωπικό, ή ένα μείγμα και των δύο. Για μια στιγμή προσπαθώντας να ξεχάσω την ποίηση. Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Η ποίηση φαίνεται να μην σταματά ποτέ να ταιριάζει. Ο Σαχούρ έχει και περιστασιακή ποίηση. Όπως αυτή τη φορά.
Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν επίσης πολλές αναμνήσεις που μπορούν να εξερευνηθούν. Παιδική διασκέδαση του Ραμαζανιού. Όταν ήμουν έφηβος, ήμουν νευρικός να περιμένω το λεωφορείο όταν πήγαινα σπίτι. Δεν είναι η κύρια γραμμή. Ποτέ δεν ένιωσα το χάος να μείνω κολλημένος σε μποτιλιαρίσματα όπως αυτά από την Τζακάρτα. Είναι φυσιολογικό να έχεις λίγο λόξυγκα.
Σχετικά με την ποίηση, δεν γράφω μόνο ποίηση. Μερικές φορές διαβάζω και ποίηση. Να έχουν και οι άνθρωποι τα δικά τους. Σε μια ξένη γλώσσα ή στη δική σας γλώσσα. Πρόσφατα, δημοσίευσε επίσης αρκετά ποιήματα στα Ιάβα. Συνεχίστε να χρησιμοποιείτε λατινικά γράμματα. Γράμματα Ιάβας έχω ξεχάσει. Τα αραβικά pwgon δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ. Αν μπορείτε ακόμα να διαβάσετε.
https://kampungmanisku.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου