Αφού δεν το μπόρεσες να σταθείς σωστά στη σχέση, στάσου τουλάχιστον σωστά στον χωρισμό!
Το τέλος ήταν θέμα χρόνου. Εκεί μας οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια ψέματα, προδοσίες, πισώπλατα μαχαιρώματα – όλα δικά σου!-. Και χώρισαν οι δρόμοι κι οι ζωές μας. Κόψαμε τα αισθήματα στα δυο, ο καθένας πήρε ό,τι του αναλογούσε κι αποχωρήσαμε. Φορτωμένη με πληγές, πληγωμένα “σ’ αγαπώ” και τσακισμένο εγωισμό, πήρα το δικό μου δρόμο, βρήκα τους δικούς μου τρόπους να γιατρέψω ό,τι άφησες μέσα μου στο διάβα σου και να χτίσω απ’ την αρχή όνειρα, ελπίδες και μια ζωή που δεν θα σε περιλαμβάνει, που σε τίποτα δεν θα σε θυμίζει.
Πήρες κι εσύ το δρόμο σου κι ούτε έψαξα ποτέ πώς πορεύτηκες, ούτε ασχολήθηκα να μάθω προς τα πού σ’ οδήγησαν τα βήματά σου. Κόψαμε γέφυρες, κάψαμε ό,τι αφορούσε το “μαζί” μας και προχωρήσαμε. Προχωρήσαμε νόμιζα, ήλπιζα αν θες… Και μετά από τόσο καιρό, εμφανίζεσαι ξανά. Και γυρνάς να μου πεις τι; Ότι μετάνιωσες; Ότι σου έλειψα; Ότι θες να επανορθώσεις; Κανένας δεν γυρνάει μετά από τόσο καιρό από έρωτα πρώην αγάπη μου! Μάλλον δεν βρήκες όσα πίστευες πως άξιζες κι είπες να επιστρέψεις στα γνώριμα. Μα δεν υπάρχει πια χώρος για σένα εδώ…
Κανένα “φταις” δεν ξεστόμισα, καμία εξήγηση δεν ζήτησα, καμιά συγνώμη δεν απαίτησα. Αποδέχτηκα το λάθος της επιλογής μου κι αποχώρησα. Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις το ίδιο; Γιατί προσπαθείς να αναστήσεις ένα “μαζί” που με τα ίδια σου τα χέρια στραγγάλισες; Γιατί ψάχνεις να βρεις ζωή σε μια επαφή που μόνος σου σκότωσες; Δεν είναι ότι η επιστροφή σου ξύπνησε όσα ένιωθα τότε, δεν είναι ότι με πονούν οι αναμνήσεις, δεν είναι ότι σκέφτομαι να επιστρέψω… είναι που αρχίζεις σιγά σιγά να μου λιγοστεύεις τον αέρα, είναι που αρχίζει να με πνίγει η επιστροφή σου, είναι που νιώθω ότι εισβάλεις στο ζωτικό μου χώρο, σ’ ένα χώρο που δεν σου άνοιξα την πόρτα να μπεις.
Σαν διαρρήκτης εισβάλεις στη ζωή μου κι αρχίζω να τρομάζω, αρχίζω να πιέζομαι, αρχίζω να θυμώνω. Δεν έχεις θέση πια εδώ! Δεν έχω χώρο στη ζωή μου για σένα! Στο είπα, στο ζήτησα, το απαίτησα! Μην επιμένεις άλλο, μην προσπαθείς, απλά μείνε μακριά! Τι γύρισες να βρεις από ένα πεθαμένο “μαζί”; Τι γύρισες να βρεις από ένα “μαζί” που ποτέ σου δεν υπολόγισες; Κάνε μας μια χάρη… αφού δεν το μπόρεσες να σταθείς σωστά στη σχέση, στάσου τουλάχιστον σωστά στον χωρισμό!
Κική Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου