Απογοητευμένος

της LALEH CHINI

---

“174η ιστορία”

Ένα πλοίο κόλλησε σε μια καταιγίδα και βυθίστηκε στο βαθύ ωκεανό - μόνο ένας από τους επιβάτες επέζησε κρατώντας ένα μεγάλο κομμάτι ξύλου. Τα κύματα τον πήγαν σε ένα νησί.

Αφού έλεγξε το μικρό νησί, συνειδητοποίησε ότι ήταν το μόνο άτομο που ζει εκεί. Καθημερινά κοιτούσε τη θάλασσα και προσευχόταν στον Θεό για έναν τρόπο ελευθερίας του.

Παρακάλεσε τον Θεό να αφήσει κάποια άλλα πλοία να τον δουν και να τον σώσουν. Πέρασαν μέρες και κανένα καράβι δεν περνούσε από το μικροσκοπικό νησί. Έπρεπε να φτιάξει ένα καταφύγιο και να βρει τροφή. Με εκείνο το ξύλο που τον βοήθησε να μείνει στη ζωή και μερικά κλαδιά δέντρων, έχτισε ένα μικρό καταφύγιο.

Με αυτόν τον τρόπο, έμενε στεγνός όταν έβρεχε και είχε ένα κατάλληλο μέρος για να αποκαλέσει σπίτι. Έφτιαξε λίγη φωτιά για να μαγειρέψει τα ζώα και τα ψάρια που κυνηγούσε.

Όταν μια μέρα πήγε να βρει φαγητό, η φωτιά του μαγειρικής έφτασε στα κλαδιά και στα ξύλα του σπιτιού του και έκαψε τα πάντα. Ο καπνός ήταν ψηλά στον ουρανό και ο επιζών ήταν συντετριμμένος.

Θύμωσε με τον Θεό και είπε: «Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Αυτό το καταφύγιο ήταν το μόνο που είχα. Δεν μπορούσες να μου το κρατήσεις αυτό; Γιατί είσαι τόσο σκληρός μαζί μου;»

Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε στην άμμο με απογοήτευση και θλίψη.

Ξύπνησε με το σφύριγμα ενός πλοίου. Τα καραβάκια ήταν στην παραλία για να τον σώσουν.

Ο επιζών ρώτησε τους διασώστες, σοκαριστικά: «Πώς ήξερες ότι ήμουν εδώ σε αυτό το νησί;»

Είπαν: «Είδαμε το κάπνισμα που στείλατε για να μας ενημερώσετε ότι κάποιος είναι παγιδευμένος σε αυτό το νησί».

Όταν όλα πάνε στραβά στη ζωή μας, όλες οι κακές μέρες και μήνες που περνάμε με το ζόρι. Πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί και να διατηρήσουμε την πίστη μας γιατί γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας παρακολουθεί και θα μας βοηθήσει την κατάλληλη στιγμή.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες:

Μην ξεχάσετε να διαβάσετε τα βιβλία μου, και

Ελάτε μαζί μου στο:

lalehchini.com

https://lalehchini.com/