Και το να βρίσεις, ίσως και αυτό σε ευεργετήσει

 Και το να βρίσεις, ίσως και αυτό σε ευεργετήσει

Δεν μπορείς πάντοτε με ένα βλέμμα ανωτερότητας, με μία σιωπή, να καταλαγιάζεις τον πόνο που σε διαπερνά σα μαχαίρι. Να πιέζεις τον εαυτό σου, γδέρνοντας τους τοίχους της ψυχής σου. Λύγισα. Και έβρισα. Και ξέσπασα. Γιατί αυτό είναι ένδειξη της ευαισθησίας του χαρακτήρα μου, για να ξεσπάσεις σημαίνει πως έχεις αισθήματα που τσαλαπατήθηκαν. Δεν θα μπορούσα να παραμείνω διαλυμένη χωρίς καμία προσπάθεια έκφρασης, επειδή μπορεί να εκπλήξει αυτό τον άνθρωπο που θα με δει και θα του χαλάσει την «τέλεια» εικόνα που έχει δημιουργήσει για εμένα.

Δεν είμαι τέλεια. Είμαι ανθρώπινη. Και μέσα στην ανθρώπινη φύση μου, ενυπάρχει και η καλή μου πλευρά και εκείνη που δεν επιτρέπει σε κανέναν να τη βλάψει. Και δεν θα μπορούσα να αισθανθώ άσχημα που εξέφρασα τη θλίψη μου στον ίδιο άνθρωπο που μου τη δημιούργησε. Όχι επειδή θα αλλάξει, όχι επειδή θα παραδεχτεί τα λάθη του, αλλά για να δείξω πως δεν είμαι ένα πλάσμα αδρανές, που υπομένει στωικά κάθε πταίσμα, για να ικανοποιήσει μία ψεύτικη επιβεβλημένη ανωτερότητα.

Όχι, δεν είμαι ανώτερη. Είμαι ένας άνθρωπος που ζει όπως και κάθε άλλος, συναισθηματικές ταλαιπωρίες, βιώνει παραδείσους και κολάσεις, ανεβαίνει και κατεβαίνει. Θα δείξει μεγαλείο χαρακτήρα, αλλά και σκληρότητα και ξέσπασμα. Όπως κάθε άνθρωπος, ζω εξάρσεις και ενθουσιασμούς, θυμούς και μεγαλεία. Είμαι καλός άνθρωπος, αλλά και εξίσου λιοντάρι, που βγάζει τα νύχια του όταν προσπαθούν να το παγιδεύσουν.

Λύγισα. Και έβρισα και ξαναέβρισα. Και δεν θεώρησα πως αυτό με μείωσε ηθικά ως άνθρωπο. Αλλά μου απέδειξε πως υπάρχει και μία τρωτή, αληθινή μου πλευρά που δεν δείλιασε, δεν κρύφτηκε. Γιατί και αυτή μέσα στη σκληρότητά της, κρύβει και εκεί την ανθρωπιά της. Γιατί για να φτάσεις στο σημείο να θέλεις να ξεσπάσεις, σημαίνει ότι πόνεσες. Και για να πόνεσες, σημαίνει πως έχεις συναισθήματα…

Μαρία Σκαμπαρδώνη

https://gynaikaeimai.com/