- ΑΝΔΡΕΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΟΥ
 By Gynaikaeimai 27 Απριλίου 2022

Ο χρόνος πίσω δεν γυρνάει… Μια έκφραση που πολλοί γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι κατανοούν σε βάθος. Όλοι τρέχουν να προλάβουν τον χρόνο, τα λεπτά, τις ώρες και πολλές φορές οι 24 ώρες δεν είναι αρκετές. Αντί να κυνηγάνε τον χρόνο, πρέπει να μάθουν να κυνηγάνε τις στιγμές. Αυτό το κυνηγητό με τον χρόνο είναι ένα παιχνίδι χωρίς ουσία και ένα παιχνίδι που σε ρίχνει μέσα στο άγχος. Ο χρόνος πάντα τρέχει μπροστά. Κοιτώντας το ρολόι, οι δείκτες τρέχουν μπροστά με μανία, λες και ποτέ δεν θα τους προλάβουμε.

Αν σταματούσαμε να κοιτάμε τον χρόνο και κοιτούσαμε τις στιγμές, ίσως και να είμασταν πιο ευτυχισμένοι, ίσως έτσι να αφήναμε τον εαυτό μας ελεύθερο να χαμογελάσει και να ξεχάσει, έστω και για λίγο ότι τον απασχολεί. Θλίβομαι τόσο πολύ, όταν βλέπω ανθρώπους να θεωρούν τον χρόνο δεδομένο, αυτή την αίσθηση ότι ο χρόνος τους ανήκει και ότι μπορούν να τα κάνουν όλα αργότερα.

Δυστυχώς οι άνθρωποι όταν είναι καλά νομίζουν ότι όλα είναι στο δικό τους χέρι και μπορούν να αποφασίζουν για την ζωή και τον χρόνο. Σήμερα βαριέμαι, άστο για αύριο… Ποιο αύριο; Το αύριο είναι άγνωστο, μόνο το σήμερα υπάρχει!

Θλίβομαι γιατί οι περισσότεροι πρέπει να περάσουν μέσα από τον θάνατο για να καταλάβουν την αξία του χρόνου. Γελάω, όχι από κακία και ειρωνεία, απλά γελάω με αυτή την αφέλεια που έχουν κάποιοι. Αν ξέρανε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, θα τα ζούσαν όλα πιο έντονα. Βασικά θα ζούσαν, γιατί χαμένοι μέσα στον χρόνο έχουν ξεχάσει τον εαυτό τους πάνω στους δείκτες ενός παλιού ρολογιού, που στολίζει τον τοίχο του σαλονιού. Ένα ρολόι που δεν είναι στολίδι, αλλά το ρολόι που θέλει να σε ξυπνήσει να δεις τις στιγμές σαν κάτι τόσο αναζωογονητικό, για να γεμίσεις την ψυχή σου…

ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΡΟΛΟΪ

Γύρω μου όλα διαλύθηκαν, τίποτα δεν έμεινε να κοιτώ. Τον χρόνο τρέχω να προλάβω, πίσω να τον γυρίσω προσπαθώ.

Κομμάτια εδώ, κομμάτια εκεί σε μια θάλασσα τα πετώ. Μαύρο το χρώμα της, δεν απορώ.

Για μια φορά θα ήθελα πίσω να γυρίσω, να ζήσω τις στιγμές που έχασα χωρίς να σε κοιτώ.

Αγκαλιές που χάθηκαν στον εγωισμό, σ’ αγαπώ που ειπώθηκαν στο κενό.

Πόσα δάκρυα και πόνος χωρίς αιτία για τον χρόνο που δεδομένο έχουμε χωρίς σημασία.

Δεν θέλω το ίδιο λάθος να ζήσεις, προσπαθώ από άλλα μονοπάτια να διαβείς.

Την αγάπη να γευτείς και την ζωή σου να χαρείς.

Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή “Λόγια ψυχής” – Άνδρεα Αρβανιτίδου.

 https://gynaikaeimai.com/

Της Άνδρεα Αρβανιτίδου