Πρωταπριλιά και το ψέμα φαντάζει η πιο τραγική αλήθεια
Μια μέρα που πριν ξημερώσει, πριν ο ήλιος ξεπροβάλει και δώσει μια καινούρια ελπίδα, ήρθε ο θάνατος, μια τέτοια μέρα να παίξει το δικό του παιχνίδι. Πρωταπριλιά ήταν όταν το άψυχό κορμί σου χάθηκε μέσα στην αγκαλιά μου και εκεί η καρδιά σου σταμάτησε να χτυπάει.
Ένα κακόγουστο αστείο έγινε ο δικός μου εφιάλτης. Είχα παγώσει και θαρρώ ο χρόνος είχε σταματήσει. Οι δείκτες σιώπησαν και συμμετείχαν στο δράμα που εξελισσόταν σε αυτό το μικρό δωμάτιο που μύριζε θάνατο. Μια μέρα πριν ξημερώσει, σαν ψέμα ήρθε ο χάρος και σε πήρε μέσα από την ζεστή μου αγκαλιά. Ήρθε χαμογελαστός και δεν κοίταξε τι άφησε πίσω.
Ήταν πρωταπριλιά όταν από μέσα μου, από τα σωθικά μου έφευγες, εσύ μωρό μου, που δεν πρόλαβες να ζήσεις. Σε έβλεπα να φεύγεις από μέσα μου σε μικρά ματωμένα κομμάτια. Δεν πρόλαβα να πενθήσω, δεν άκουσα την καρδούλα σου και αυτή η πρωταπριλιά μου στέρησε εσένα.
Άραγε πόσες απώλειες μπορείς να αντέξεις σε μια πρωταπριλιά που τελικά δεν ήταν ψέμα; Άναψε και σήμερα το καντήλι για δυο ψυχές που χάθηκαν στο χθες. Μια ψυχή που δεν πρόλαβε ούτε την πρώτη ανάσα να πάρει, μια ψυχή που την ξερίζωσαν από μέσα μου, σαν να ήταν ένα ψέμα.
Και μετά από χρόνια σαν ψέμα, πάλι πρωταπριλιά θυμήθηκες να μου πάρεις μια ψυχή, αφήνοντας το σώμα του στα χέρια μου, παρακαλώντας να είναι ένα μεγάλο ψέμα, αυτό της πρωταπριλιάς το ψέμα. Που σε λαχταράνε και μετά με χαμόγελο σου λένε καλό μήνα.
Αυτή η πρωταπριλιά δεν θα έρθει ξανά σε μένα, γιατί μου πήρε ψυχές που ήταν μέσα μου γραμμένες και δοσμένες. Ας ήταν ο θάνατος ένα ωραίο ψέμα, να χαθώ μέσα του και να μην δω ποτέ την αλήθεια.
https://gynaikaeimai.com/
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου