-ΣΟΦΙΑ Β.


Θέλεις να πιστεύεις στους ανθρώπους, θέλεις να πιστεύεις πως όλα αυτά που λένε ή κάνουν είναι αληθινά, χωρίς να κρύβεται κάτι πίσω από αυτά. Έτσι σου ‘μαθαν από παιδί. Δεν σου περνά καθόλου από το μυαλό πως πίσω από το γλυκό τους προσωπείο, μπορεί να κρύβετε δόλος και μοχθηρία, πως πίσω από την υποτιθέμενη φιλία τους μπορεί να κρύβεται η ιδιοτέλεια και το συμφέρον. Ακούς και δέχεσαι ό,τι σου λένε χωρίς να το αναλύεις, χωρίς να σκέφτεσαι κάποια πονηρή εκδοχή των όσων ακούς.

Ίσως η αθωότητα των παιδικών σου χρόνων να μην έχει τελειώσει ακόμα ή ίσως δεν χρειάστηκε στην μέχρι τώρα πορεία σου να αμφισβητήσεις κάποιον. Όμως κάποια στιγμή συνειδητοποιείς, είτε από μόνος σου, είτε με τη βοήθεια κάποιου φίλου (γιατί μπορεί να είναι λίγοι, αλλά υπάρχουν κι αυτοί) πως δεν είναι όλοι τόσο αθώοι όσο εσύ θέλεις να πιστεύεις. Πως τελικά δεν λένε πάντα αυτό που πραγματικά σκέφτονται, αλλά μόνο ό,τι τους βολεύει. Πως οι “συμβουλές” τους δεν είναι και τόσο καλοπροαίρετες.

Είσαι απονήρευτος, αφελής και ευκολόπιστος. Μοιράζεσαι τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, μοιράζεσαι στιγμές της ζωή σου, γεγονότα που σε σημάδεψαν, θέλοντας να έρθεις πιο κοντά στους ανθρώπους, γιατί τελικά χωρίς να το συνειδητοποιείς έχεις την ανάγκη της ανθρώπινης επαφής, την ανάγκη της αποδοχής. Όμως αυτή σου η αθωότητα γίνεται αφέλεια και τελικά ηλιθιότητα, γιατί στον πραγματικό κόσμο πολλές φορές γίνεσαι προϊόν εκμετάλλευσης από πολλούς επιτήδειους, χειραγωγώντας σε είτε για να πετύχουν τον σκοπό τους, είτε απλώς για να δείξουν την ανωτερότητά τους, δυναμώνοντας το “εγώ” τους, γεμίζοντας το κενό τους.

Κι αν αυτοί οι πονηροί νιώσουν έξυπνοι με την δικιά σου αφέλεια, τότε σίγουρα είναι χαμένοι στον αγώνα που λέγεται ζωή. Σε έναν αγώνα που νικητής θα είναι πάντα η ειλικρίνεια, η ευγένεια και όχι η πονηριά και ο δόλος (όπως θα έλεγε και ένας αθώος)…

Της Σοφίας Β.

https://gynaikaeimai.com/