- ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ 


 By Gynaikaeimai 28 Οκτωβρίου 2021

Αντέχεις; Ερωτήματα που έρχονται και συγκρούονται με τα “θέλω” μας, τα όνειρά μας, τις επιδιώξεις μας, καθώς και με το τι έχουμε σχεδιάσει και θέλουμε αργά ή γρήγορα να το δούμε να αποκτά σάρκα και οστά. Συζητήσεις που στο μέσω της νυκτός εγείρουν τα αισθητήριά μας όργανα και συσκέπτονται με τους δαίμονές μας, που μας κατατρέχουν και αργά ή γρήγορα, κάνουν ξανά και ξανά, αισθητή την παρουσία τους.

Να δεις τι συντελείται μέσα στην ίδια σου την ψυχή, χωρίς να ‘χεις οργανώσει εσύ δικό σου αποχαιρετιστήριο πάρτι ενοχών και τύψεων, παρά να ‘σαι αυτόπτης μάρτυς της ψυχής σου και της ίδιας σου της ιδιοσυγκρασίας. Να κατανοήσεις και να εξηγήσεις τα τρωτά σημεία του χαρακτήρα σου και των άμεσα αποκλεινόμενων θέσεων και αντιπαραθέσεων, ενόψει του δικού σου ανομολόγητου, ακριβοδίκαιου τάχα κανόνα και κανονισμού, ηθικών αρχών και αξιών, αποτρέποντας την κατά μέτωπο επίθεσή του καλού, ενάντια του κακού σου εαυτού.

Επισπεύσεις τάχιστου ρυθμού και συνδιαλέξεων, μεταξύ της αυτοκριτικής και του αυτοσεβασμού σου, απέναντι σε κίβδηλα και νοσηρά καθεστώτα επεκτατικής σύμπραξης του άλλου, σε εγωιστικό καθαρά επίπεδο, μειώσεως της δικής σου προσωπικότητας. Ολοκληρωτικές συνθήκες αναβολής κι όχι απόλυτα αναίρεσης, αφαίρεσης, λήθης, παρά πεθυμιάς και αναζωογόνησης τμημάτων του εγκεφάλου σου που θέλαν άλλοι / άλλες να επιστήσουν αδιαλλαξία και αποκέντρωση, απ’ τα συγκεντρωτικά εκείνα θεμέλια που θα ‘πρεπε να στήσουν και να αναστηλώσουν απαρχαιωμένες αντιλήψεις, ακόμα κι αναβαθμίσεις ρυθμών χελώνας, καθοριστικών στάσεων και συστάσεων ζωής σου, για τη δική σου και μόνο καλυτέρευση.

Να ‘χεις εσύ στα χέρια σου, όχι το μαγικό ραβδάκι, αλλά εκείνο τον τρόπο πάντα αποδεκτό για τις δικές σου αλήθειες και κυρίως να ‘σαι εσύ ο νέος δημιουργός των παλιών, στείρων αντιλήψεων για του δικού σου κατ’ εξακολούθηση τρόπου σκέψης και αντίληψης άλλου ατόμου, που απλά και μόνο θέλει το δικό σου απόλυτο ευνουχισμό.

Αν αντέξουμε να τα δούμε όλα αυτά κατάματα, τότε θα αντέξουμε να γίνουμε νέοι άνθρωποι, για μας και για τους γύρω μας. Γι’ αυτούς που θέλουν να μας βλέπουν καλά, να χαίρονται με τη χαρά μας και να λυπούνται με τη δυστυχία μας! Τίποτα δεν κοστίζει ένα “Ως εδώ ήταν! Τώρα θα μιλήσω εγώ για μένα!”. Ζούμε για μας κι όχι να ζούμε για εμάς, χωρίς εμάς.

 https://gynaikaeimai.com/

Της Άννας Ζανιδάκη