Γνώρισα ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν στα “πρέπει” και ξέχασαν τα “θέλω” τους…
Ο φόβος είναι αυτός που δεν σου δίνει την πνοή που χρειάζεσαι, για να ζήσεις όλα όσα αξίζεις.
Είδα σε πολλά μάτια τον φόβο, είδα ψυχές να φυλακίζονται μέσα του. Άνθρωποι να χάνουν τις στιγμές, γιατί ο φόβος τους πάγωσε την κάθε κίνηση.
Και έρχεται αύτη η στιγμή, που δεν έχει επιστροφή και εκεί καταλαβαίνεις όλα τα λάθη σου. Τότε όμως είναι αργά, ο χρόνος πίσω δεν γυρίζει.
Μικρή φοβήθηκα και δεν κέρδισα τίποτα, έμαθα να ρισκάρω και ας έχανα. Γιατί μόνο ρισκάροντας ξέρεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Έμαθα να ξεκινάω πολλές φορές από το μηδέν, να μην με τρομάζει το άγνωστο. Έμαθα να δοκιμάζω πολλά νέα πράγματα, που ίσως πιο μικρή δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τα κάνω.
Γνώρισα ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν στα “πρέπει” και ξέχασαν τα “θέλω” τους. Που εγκλωβίστηκαν στην εικόνα που έχουν οι άλλοι για αυτούς και ξέχασαν να ζήσουν. Ανθρώπους που έμαθαν να κρίνουν τις ζωές των άλλων, να νιώθουν δυστυχισμένοι γιατί δεν ασχολήθηκαν με την ευτυχία τους.
Έζησα το τέλος ανθρώπων που δεν ήταν ευγνώμονες για τις στιγμές, που πριν το τέλος είχαν θυμό και πριν τα μάτια κλείσουν, μετάνιωσαν που άφησαν τον χρόνο να φύγει χωρίς να κάνουν τίποτα.
Λένε πως ότι φοβάσαι πιο πολύ το τραβάς δίπλα σου. Εγώ το έζησα προσωπικά. Γι’ αυτό το μόνο που έχω να πω είναι να κρατήσετε τον φόβο μακριά, να αναπνέετε ελεύθερα. Να χαμογελάτε πιο πολύ. Να σκέφτεστε θετικά.
Ότι αρνητικό, το μόνο που κάνει είναι να ροκανίζει την ψυχή σας και όσο η ψυχή υποφέρει, νοσεί το σώμα.
Έχουμε μάθει να κοιτάμε το σώμα όταν αρχίσει να δίνει σημάδια πόνου, πριν όμως από αυτό η ψυχή υποφέρει. Δεν έχουμε μάθει να προσέχουμε την ψυχή μας που είναι η πιο σημαντική. Είναι η μόνη που δεν χάνεται ποτέ και φεύγει ευτυχισμένη μόνο αν σε όλη την διάρκεια της ζωής γεμίσεις την βαλίτσα με ευτυχία, όμορφες στιγμές και όνειρα που κατάφερες να γευτείς.
https://gynaikaeimai.com/
Της Άνδρεα Αρβανιτίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου