Γονείς- δεν έχει σημασία τι !!
Πρόσφατα παραβρέθηκα σε μια βραδινή συνάντηση ζουμ με θέμα τη γονική μέριμνα. Greatταν υπέροχο να γνωρίζουμε ότι πολλοί είχαμε παρόμοιες εμπειρίες εφήβων παιδιών. Μέσα από ένα θέμα προέκυπτε και ήταν γύρω από την υποστήριξη που παρέχουμε στα παιδιά μας. Οι άνθρωποι είχαν βγει από την άλλη άκρη και η εμπειρία τους ήταν ότι τα παιδιά είναι καλύτερα να γνωρίζουν ότι οι γονείς είναι εκεί για αυτούς, ανεξάρτητα από το τι. Είμαι βέβαιος ότι δεν είναι πάντα δυνατό, αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε.
Χθες έτυχε να συναντήσω μερικές νεαρές μητέρες των οποίων τα παιδιά είναι στο δημοτικό σχολείο. Υπήρξαν συζητήσεις για τη μεταφορά τους στο γυμνάσιο και ποιες είναι καλύτερες στην περιοχή. Πρέπει να πιστεύετε στα παιδιά σας, σε όποια ηλικία και αν είναι. Η προστάτιδα, η λέξη, μπορεί να περιγράψει πολλές μητέρες, πιστεύουν πραγματικά ότι ξέρουν το καλύτερο. Το μεγαλύτερο θέμα μου είναι ότι οι μητέρες και οι πατέρες δεν καταλαβαίνουν τη δική τους εμπειρία και πώς αρχίζουν να αποφασίζουν για τα παιδιά τους. Πώς μπορούν να σκεφτούν το καλύτερο για τα παιδιά τους και να αποφασίσουν για λογαριασμό τους; Το μήνυμά μου προς τους νεότερους πάγκους μου ήταν να πιστέψουν και να αφήσουν τα παιδιά. Δεν χρειάζεται να βάζουμε τους φόβους μας στο μυαλό τους.
Η νέα γενιά είναι καλύτερη ράτσα από εμάς, νομίζω. Δεν κρίνουν τους ανθρώπους. Δεν σκέφτονται τη φυλή, το φύλο, το φύλο όπως πίστευα όταν ήμουν μεγάλος. Σίγουρα σέβονται περισσότερο τον άνθρωπο. Δεν έχουν υποκείμενα κίνητρα, τα οποία δυστυχώς βλέπω σε πολλούς γνωστούς μου. Οι γονείς δεν είναι ειλικρινείς στα παιδιά τους, αλλά περιμένουν από αυτούς να μην είναι τίμιοι, ό, τι κι αν συμβαίνει.
Οι διαλυμένες οικογένειες γίνονται όλο και περισσότερο ζητήματα στην κοινωνία μας και δυστυχώς είναι για τους σωστούς λόγους. Ακόμη και σε αυτά τα νοικοκυριά τα παιδιά πρέπει να έχουν ισορροπημένη προσέγγιση. Δεν είναι όλα καλά ή όχι όλα κακά, σίγουρα δεν είναι η ισορροπία. Πρέπει να επιπλήξουμε τα παιδιά μας όταν χρειάζεται. Πρέπει να τα περιποιούμαστε όταν χρειάζεται. Οποιοδήποτε από αυτά τα υπερβολικά, συμβουλεύει την ισορροπία.
Ο ρόλος του γονέα είναι το πιο ευτυχισμένο και καλύτερο πράγμα που είχα. Φυσικά, έχω το πλήρες μερίδιο των προκλήσεων, όπως όλοι εσείς. Ο γκρινιάρης έφηβος, τα ξεσπάσματα και από τις δύο πλευρές, το άγχος των αποτελεσμάτων των εξετάσεων, οι άγρυπνες νύχτες μαζί τους κατά την ώρα των εξετάσεων - ονομάστε το και είχαμε το δίκαιο μερίδιό μας σε όλα. Και θα έρθουν κι άλλα, το ξέρω. Αλλά γεια, θα το είχα αλλιώς. Καθόλου. Ό, τι και να γίνει, μπορώ να το κάνω ξανά και να είμαι ο πιο ευτυχισμένος μου. Απολαύστε και αγαπήστε τα παιδιά όπως είναι. Το καλύτερο συναίσθημα είναι να δίνεις αγάπη και να σε αγαπούν.
https://dailyliving.blog/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου