Το τέλος της εκβίασης

---

 

“69η ιστορία” από τη LALEH CHINI

Πρώτη δημοσίευση: 13 Δεκεμβρίου 2018

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άντρας με το όνομα Μόζα ζούσε σε μια μικρή πόλη. Ο Μόζα ήταν ένας τεμπέλης άνεργος που δεν είχε κανέναν σε αυτόν τον κόσμο εκτός από δύο φίλους που ήταν τεμπέληδες όπως εκείνος. Η Μόζα ήταν ψηλή και είχε πολύ παχύ μουστάκι.

 

Η δουλειά του ήταν να κυκλοφορεί και να εκφοβίζει ανθρώπους, να απειλεί ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και να εκβιάζει. Τα χρόνια πέρασαν καθώς έβγαζε εύκολα τα προς το ζην από τη ρακέτα. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν πολύ τον ίδιο τον δικτάτορα, τον Μόζα και τους φίλους του. Τελικά, ένας νέος ηγέτης ανέλαβε την πόλη και έθεσε πολλές δυνάμεις στον έλεγχο.

Η ταχεία διάδοση της δικαιοσύνης στην πόλη έδωσε στους ανθρώπους το θάρρος να σταματήσουν να πληρώνουν τέλη στον Μόζα καθώς δεν τον φοβόντουσαν πια. Ο Μόζα και οι δύο φίλοι του έπρεπε να μετακομίσουν σε άλλη πόλη πριν εξαντληθούν όλα τα χρήματά τους. Μετά από δύο ώρες με τα πόδια μακριά από την πόλη, αποφάσισαν να σταματήσουν για φαγητό και ξεκούραση.

Τότε ήταν που μια ομάδα ληστών επιτέθηκε στους τρεις έκτορες και τους έκλεψε όλα τα χρήματα και τους άφησε φτωχούς. Ο Μόζα και οι φίλοι του συνέχισαν το περπάτημα μέχρι που τελικά έφτασαν στη νέα πόλη, διψασμένοι και πεινασμένοι.

Είδαν ένα εστιατόριο και μπήκαν, κάθισαν και παρήγγειλαν πολλά πιάτα στο μενού.

Έφαγαν όσο μπορούσαν και ζήτησαν τον λογαριασμό. Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου είπε: "Ο λογαριασμός σας θα είναι 7 νομίσματα."

Ο Μόζα είπε: «Εντάξει, σου έδωσα ένα χαρτονόμισμα αξίας 10 νομισμάτων, τώρα πρέπει να μου δώσεις 3 νομίσματα πίσω».

Ο ιδιοκτήτης είπε: «Αλλά δεν το έκανες».

Φώναξε η Μόζα.

Ο ιδιοκτήτης δεν ήθελε κανένα πρόβλημα στο εστιατόριο του, οπότε έδωσε στη Μόζα 3 νομίσματα.

Την επόμενη μέρα, ο Μόζα και οι φίλοι του περπατούσαν ψάχνοντας μια ευκαιρία όταν είδαν ένα πλήθος να κλαίει καθώς είχαν χάσει έναν αγαπημένο του.

Μπήκαν στο πλήθος, κλαίγοντας και πηγαίνοντας μαζί με την κηδεία. Ακολούθησε ένα μεγάλο γλέντι μετά και έφαγαν όσο μπορούσαν.

Την τρίτη μέρα, ο Μόζα είχε μια υπέροχη ιδέα και είπε στους φίλους του: «Σήμερα, ένας από εσάς πρέπει να παίξει νεκρός. Στη συνέχεια, οι άλλοι δύο από εμάς θα πούμε στους ανθρώπους ότι δεν είμαστε από αυτήν την πόλη και χρειαζόμαστε χρήματα για να θάψουμε τον φίλο μας ».

Αυτό κατέληξε να είναι ένας λαμπρός τρόπος για να κερδίσουν πολλά χρήματα, έτσι αποφάσισαν να πηγαίνουν σε άλλες πόλεις κάθε φορά και να κάνουν το ίδιο. Και οι δύο φίλοι του Μόζα έπαιξαν πολλές φορές νεκροί, οπότε αρνήθηκαν και ζήτησαν από τη Μόζα να παίξει νεκρή τουλάχιστον μία φορά. Έβαλαν τη Μόζα στο φέρετρο και γύρισαν μια πόλη για να μαζέψουν χρήματα.

Ένας πολύ γενναιόδωρος έμπορος τους είπε ότι θα θάψει τη Μόζα με δικά του έξοδα. Δεν χρειάζεται να περπατήσουν με το φέρετρο για να μαζέψουν χρήματα. Οι δύο φίλοι δεν ήθελαν να μπουν στη φυλακή για τις παράνομες δραστηριότητες τους, έτσι άφησαν το φέρετρο με τον έμπορο και έφυγαν τρέχοντας. Ο Μόζα, που ήταν στο φέρετρο, δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε. Ο έμπορος πλήρωσε για να σκάψει έναν τάφο και έβαλε τη Μόζα στον τάφο και τον έθαψε ζωντανό.

https://lalehchini.com/