Αίσθηση χωριού σε κοινότητες γλωσσών μειονοτήτων

 Αίσθηση χωριού σε κοινότητες γλωσσών μειονοτήτων

Γράφτηκε από τον Dyami Millarson

Πριν από πολύ καιρό δεν υπήρχαν πόλεις σε αυτήν τη χώρα. Όλοι γνώριζαν το συναίσθημα του χωριού εκείνη την εποχή. Ο άνθρωπος που τώρα ζει στις πόλεις είναι ακόμα ο ίδιος άνθρωπος. Δείχνει την ίδια συμπεριφορά. Χρειάζεται το δικό του. Θέλει να ανήκει σε μια φυλή. Οι ολλανδικές λέξεις μπορούν συχνά να εντοπιστούν στα Πρωτογερμανικά που μίλησαν πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια πριν και αρχικά γράφτηκαν με μυστηριώδη μαγικά σημάδια, τα λεγόμενα «ruinen» (μυστικά). Για παράδειγμα, η ολλανδική λέξη πόλη προέρχεται από Πρωτογερμανικά * ᛊᛏᚨᛞᛁᛉ ( * stadiz ) που σημαίνει «μέρος» και το χωριό προέρχεται από Πρωτογερμανικά * ᚦᚢᚱᛈᚨ ( * þurpą) σημαίνει «οικισμός, ομάδα σπιτιών». Αυτές οι λέξεις είναι χιλιάδες χρόνια, αλλά με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα χωριά σιγά-σιγά εξελίχθηκαν σε πόλεις, ενώ οι άνθρωποι και τα σπίτια στα χωριά έγιναν όλο και περισσότερο, η έννοια της πόλης άλλαξε από «τόπος» σε «τόπο όπου ζουν πολλοί άνθρωποι».

Το γεγονός ότι τα χωριά εξακολουθούν να υπάρχουν στις Κάτω Χώρες μαρτυρεί το γεγονός ότι δεν προορίζονταν όλα τα χωριά να γίνουν πόλεις. Στα ολλανδικά χωριά μπορεί κανείς να βρει την αίσθηση του χωριού, ένα κομμάτι της παλιάς Ολλανδίας, που πρέπει να υπήρχε σε όλες τις πόλεις που κάποτε ήταν χωριά. Υπάρχει συνήθως μια έντονη αίσθηση συνύπαρξης στα χωριά των Κάτω Χωρών και κάποιος παίρνει την εντύπωση ότι η παλιά κληρονομιά των Κάτω Χωρών διατηρείται πολύ καλύτερα σε πολλά χωριά. Το αίσθημα του χωριού θα μπορούσε καλύτερα να εξηγηθεί ως αίσθημα φυλής. Ο άνθρωπος είναι ένα ον που ζούσε σε φυλές. Οι άνθρωποι αισθάνονται άνετα σε μια φυλή. Του δίνει μια αίσθηση ασφάλειας. Η γλώσσα προήλθε από την κοινωνία. Επειδή ο αρχέγονος άνθρωπος ζούσε σε φυλές, είχε επίσης την ευκαιρία να αναπτύξει γλώσσα. Έτσι, ο δεσμός με άλλους φυλές έγινε πολύ πιο κοντά. Ο προϊστορικός άνθρωπος μπορούσε να μοιραστεί περισσότερα με τους φυλούς του μέσω της γλώσσας: ερώτηση, απάντηση, συναίσθημα, εμπειρία, ιστορία, κρίση. Αυτό επιτρέπει στον άνθρωπο να χτίσει χωριά. Χωρίς γλώσσα αυτό δεν θα ήταν δυνατό.

Η γλώσσα επέτρεπε τη μεταφορά γνώσεων. Η ανάπτυξη της γλώσσας είναι νόμος, πίστη, πολιτισμός, ιστορία, πολιτισμός κ.λπ. Χωρίς γλώσσα, δεν υπάρχει παράδοση. Ο άνθρωπος είναι αυτό που είναι από την παράδοση. Διατηρώντας το παλιό, κάθε γενιά θα μπορούσε να αφήσει το σημάδι της κάνοντας βελτιώσεις. Η προσκόλληση στον γέρο βοήθησε τον αρχέγονο άνθρωπο να ξεπεράσει τα ζώα γύρω τους και να γίνει ένα ον με υψηλότερη συνείδηση. Η ανθρώπινη «ανύψωση» λαμβάνει χώρα για γενιές χάρη στη διατήρηση του παλαιού, που μας έφερε στο παρόν. Χωρίς τη διατήρηση του παλαιού δεν θα ήταν σε θέση να οικοδομήσουμε περαιτέρω. η συντήρηση προηγείται απαραίτητα της επέκτασης. Αυτό βάζει την προσκόλληση στο παλιό σε διαφορετικό φως. Είναι η εξελικτική προσαρμοστική συμπεριφορά που έχει βοηθήσει τους ανθρώπους να προχωρήσουν περαιτέρω. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι χρειάζονται τώρα το παλιό που έχει διατηρηθεί στα χωριά. Λαχταρά έναν κόσμο όπου μπορεί ακόμα να σημαίνει κάτι και να συνεισφέρει. Στις μεγάλες πόλεις το άτομο εξαφανίζεται στο πλήθος, αλλά το άτομο μπορεί ακόμα να κάνει τη διαφορά στα χωριά. Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να μεταβείτε ξαφνικά από έναν κάτοικο της πόλης σε έναν χωρικό.

Κάθε φυλή είχε τη δική της γλώσσα, πράγμα που σημαίνει ότι η ανθρώπινη ποικιλομορφία ήταν πάντα πολύ μεγάλη. Τα χωριά που έχουν τη δική τους γλώσσα μπορούν σωστά να θεωρηθούν φυλές, αν και υπάρχει σίγουρα μια ιδιαίτερη αίσθηση κοινότητας σε χωριά όπου οι άνθρωποι μιλούν ολλανδικά χωρίς προφορά και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ολλανδικά, όπως και οποιαδήποτε άλλη μητρική γλώσσα, έχουν επίσης συγκεκριμένα σε μια συγκεκριμένη περιοχή ή χωριό. Όπου κάποιος βρει τη δική του γλώσσα στις Κάτω Χώρες, θα βρει επίσης το δικό του δικαίωμα, την πίστη, τον πολιτισμό, την ιστορία, τον πολιτισμό κ.λπ. Κάθε γλωσσική κοινότητα ή φυλή έχει τους δικούς της κανόνες, πεποιθήσεις, έθιμα, γεγονότα, περιστάσεις κ.λπ. ότι ο άνθρωπος επιθυμεί να ανήκει σε φυλές δεν χάνεται καθόλου στον αστικό κάτοικο. Ο αστικός κάτοικος είναι ακόμα απλός άνθρωπος. κατάγεται από τον ίδιο άνθρωπο που χτίστηκε φυλετικά χωριά. Αυτό που υπήρχε εδώ από αμνημονεύτων χρόνων δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Αυτό που έχει κάνει ο άνθρωπος για γενιές δεν μπορεί να αναιρεθεί. Είναι ριζωμένο στον άνθρωπο ότι είναι φυλετικό ον. Οι άνθρωποι στις πόλεις επομένως εξακολουθούν να παρουσιάζουν φυλετική συμπεριφορά. Αυτό που βλέπει κανείς σε μεγάλη κλίμακα στις πόλεις εξακολουθεί να φαίνεται σε μικρή κλίμακα στα χωριά. Η μικρή κλίμακα χωριών καθιστά τα πάντα πιο ξεκάθαρα και συχνά πιο διαφανή. μπορεί κανείς να μάθει πολλά για την ανθρώπινη ύπαρξη από μικρές κοινότητες. Οι άνθρωποι στις πόλεις επομένως εξακολουθούν να παρουσιάζουν φυλετική συμπεριφορά. Αυτό που βλέπει κανείς σε μεγάλη κλίμακα στις πόλεις εξακολουθεί να φαίνεται σε μικρή κλίμακα στα χωριά. Η μικρή κλίμακα χωριών καθιστά τα πάντα πιο ξεκάθαρα και συχνά πιο διαφανή. μπορεί κανείς να μάθει πολλά για την ανθρώπινη ύπαρξη από μικρές κοινότητες. Οι άνθρωποι στις πόλεις επομένως εξακολουθούν να παρουσιάζουν φυλετική συμπεριφορά. Αυτό που βλέπει κανείς σε μεγάλη κλίμακα στις πόλεις εξακολουθεί να φαίνεται σε μικρή κλίμακα στα χωριά. Η μικρή κλίμακα χωριών καθιστά τα πάντα πιο ξεκάθαρα και συχνά πιο διαφανή. μπορεί κανείς να μάθει πολλά για την ανθρώπινη ύπαρξη από μικρές κοινότητες.

Για μερικούς ανθρώπους οι πόλεις έχουν γίνει πολύ μεγάλες. Επειδή οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πολύ μεγάλες φυλές, θεωρούν ότι ως άτομα δεν έχουν πλέον σημασία. Ψάχνουν για νόημα. Άλλωστε, οι πρόγονοι ζούσαν κυρίως σε μικρές φυλές. Η λύση στην έλλειψη που βιώνουν οι άνθρωποι στις πόλεις είναι να ζουν σε ένα χωριό, επειδή τα χωριά σε αντίθεση με τις πόλεις αντιπροσωπεύουν γνήσιες μικρές φυλές. Η τάση να διαχωρίζεται από μια μεγάλη φυλή όταν μεγαλώνει πολύ και μετά να ανεγερθεί ή να ενταχθεί σε μια μικρή φυλή είναι τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος. Παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται στους χιμπατζήδες όπου οι φυλές χωρίζονται από μεγαλύτερες φυλές για να ζουν σε μικρές κοινότητες. Επομένως, δεν είναι καθόλου περίεργο εάν η κοινωνία μας επιστρέφει σε μικρή κλίμακα. Επίσης, δεν προκαλεί έκπληξη εάν οι άνθρωποι εκτιμούν το γεγονός ότι διατηρούνται οι παλιές γλώσσες επειδή δίνει στα χωριά των Κάτω Χωρών μια ατομικότητα που λαχταρούν πολλοί στις Κάτω Χώρες. Μπορεί να είναι μια ανακούφιση - καθώς και μια παγκόσμια διεύρυνση - να έρθουμε σε επαφή με μια μικρή φυλή των Κάτω Χωρών.

Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παράξενων κόσμων στις Κάτω Χώρες. Κάθε χωριό ή περιοχή που έχει τη δική του γλώσσα και πολιτισμό είναι μια πραγματικότητα από μόνη της. Είναι κρίμα που αυτό δεν συμβαίνει πλέον παντού εξαιτίας του θανάτου από τη γλώσσα και της επακόλουθης απώλειας άυλης κληρονομιάς, όπως συνέβη στο Molkwerum, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ευκαιρίες μάθησης - καθώς και ευκαιρίες αναβίωσης τα παλιά βρίσκονται εκεί όπου έχει ήδη συμβεί τέτοια απώλεια. Είναι πράγματι καλό για την ανθρώπινη ύπαρξη να βυθιστεί κανείς στον εαυτό του και να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία, μόλις εμφανιστεί όπως είναι δυνατόν να μετακινηθείς σε ένα χωριό ή σε άλλη περιοχή, να πάμε στους πνευματικούς θησαυρούς της ανθρώπινης ύπαρξης, να σκάψεις αυτούς ιστορικά αδιαχώριστα από την κοινότητα ·

Έτσι γνώρισα το Friesland και επειδή βυθίστηκα στην ταυτότητα του Friesland, τώρα νιώθω Frisian και είμαι επίσης αποδεκτός μεταξύ των καθαρόαιμων Frisians ως ένας από τους Frisians. Μέσα από τις σπουδές μου στα Frisian, έχω γίνει λάτρης όλων όσων είναι παλιά και παράξενα για το Friesland, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των γηγενών γλωσσών, των πολιτισμών και της παγκόσμιας θέασης. Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας στους κρυμμένους κόσμους της Ολλανδίας, διότι αν κλείσουμε τα μάτια τους, ο κόσμος μας θα παραμείνει πραγματικά μικρότερος. Αυτό είναι το παράδοξο: εάν είμαστε ανοιχτοί στο μικρό, ο κόσμος μας θα επεκταθεί. Οι κόσμοι των μικρών φυλών των Κάτω Χωρών δεν αποτελούν μείωση του κόσμου μας, αλλά είναι μια διεύρυνση. επομένως όχι φτώχεια, αλλά ουσιαστικό εμπλουτισμό! Πριν αποφασίσει να μετακομίσει σε ένα χωριό, είναι σημαντικό να διαβάσετε προσεκτικά. Επίσης, δεν είναι χρήσιμο αν κάποιος έρχεται στις Κάτω Χώρες από το εξωτερικό χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τις Κάτω Χώρες όσον αφορά τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία. Σε τελική ανάλυση, δεν μπορεί κανείς να περιμένει να γίνει αποδεκτός αν δεν το αποδεχτεί πρώτα. Για να ενταχθεί σε μια μικρή φυλή, πρέπει πρώτα απ 'όλα να λάβει σοβαρά υπόψη την ατομικότητα της φυλής. Η αποδοχή ξεκινά με τον εαυτό σας. πρώτα να είστε πρόθυμοι να δώσετε στον εαυτό σας. Η αποδοχή είναι ανθρώπινη ανάγκη τόσο για χωρικούς όσο και για ξένους, γιατί είμαστε τόσο γειωμένοι που θέλουμε να ανήκουμε σε μια φυλή. εμείς ως ορφανά φυλών έχουμε την επιθυμία να γίνουμε μέλη της κοινότητας. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει αποδοχή από άλλους εάν δεν είναι πρόθυμος να αποδεχθεί τον εαυτό του. η αποδοχή πρέπει να είναι αμοιβαία και κάποιος πρέπει να ξεκινήσει.

Πάντα πίστευα - εν μέρει υπό τη φιλοσοφική επιρροή του πατέρα μου - ότι οι άνθρωποι πρέπει να δίνουν ένα καλό παράδειγμα από μόνα τους. Επομένως, οι φίλοι μου και εγώ επικεντρωνόμασταν πάντα στην αποδοχή του άλλου με τα γλωσσικά μας προγράμματα. Δεχόμαστε τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία κάθε κοινότητας με την οποία συνεργαζόμαστε. Θέλουμε πραγματικά να είμαστε μέρος αυτού. Κυριαρχούσα στη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία των Oosterschelling, Schiermonnikoog και Hindeloopen επειδή ήθελα πραγματικά να γίνω μέλος της κοινότητας. Ήταν μια διαδικασία που έγινε αποδεκτή. Οι άνθρωποι έπρεπε να δουν αποδείξεις ότι ήμουν σοβαρά σοβαρά για το να θέλω να γίνω ένας από αυτούς, και η απόδειξη αυτού βρέθηκε στη σοβαρή προσήλωσή μου στη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία κάθε κοινότητας. Η επιμελής μελέτη κάθε γλώσσας δεν ήταν ανόητη ή κενή υπόσχεση, αλλά κράτησα επίσης κάθε όρκο που πήρα για να μελετήσω καλά το θέμα. Οι κοινότητες είχαν δει αρκετές στιγμές που οι άνθρωποι δεν τηρούσαν τις υποσχέσεις τους. Έτσι, η στάση τους μπορεί να συνοψιστεί με τις ακόλουθες παροιμίες: «όχι λόγια, αλλά πράξεις» και «πρώτα δείτε, μετά πιστέψτε».

Όταν μαθαίνω γλώσσες, πηγαίνω για την εμβάθυνση. Το κάνω για την κοινότητα. Έτσι, εσωτερικεύω επίσης την κοσμοθεωρία, την ιστορία και τον πολιτισμό τους. Αντιθέτως, θέλω να καταλάβω τι κάνει μια κοινότητα τη δική τους. Δεν λέω τον εαυτό μου πολύγλωσσο γιατί δεν επικεντρώνομαι στον εαυτό μου αλλά στην κοινότητα. Αυτό που έχει σημασία για μένα είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από μια γλώσσα: οι άνθρωποι γύρω της. Θέλω να τιμήσω αυτούς τους ανθρώπους και να τους αντιμετωπίζω όσο το δυνατόν πιο σεβαστά. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να λατρεύετε τους ανθρώπους από το να μάθετε τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Οι μικρές κοινότητες μπορούν να αισθάνονται καταπιεσμένες, μπορεί να φαίνεται ότι είναι εχθρικές προς τους ανθρώπους από το εξωτερικό επειδή αισθάνονται πίεση. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει τη λανθασμένη εντύπωση ότι αυτές οι κοινότητες δεν είναι ανοιχτές σε άλλες. Χρειάζεται προσπάθεια για να περάσει. Κάνει κάτι στους ανθρώπους όταν μαθαίνετε τη γλώσσα, διαβάζετε την ιστορία και κάνετε τον πολιτισμό δικό σας. Οι Ολλανδοί το βρίσκουν επίσης ιδιαίτερο όταν οι ξένοι σέβονται τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Το ίδιο ισχύει για μικρές κοινότητες στις Κάτω Χώρες. Ένας κάτοικος της πόλης που μετακομίζει σε ένα χωριό με τη δική του παραδοσιακή γλώσσα και πολιτισμό είναι ο ξένος εκεί. Για να κάνεις μια καλή εντύπωση ως ξένος, είναι πάντα μια καλή αρχή να εμβαθύνεις στο χαρακτήρα ενός χωριού ή μιας περιοχής.

https://operationxblog.wordpress.com/