Μαρία Πανούτσου, Είμαι ο απαγορευμένος καρπός

 Μαρία Πανούτσου, Είμαι ο απαγορευμένος καρπός

Posted by Το κόσκινο on July 21, 2021

ερχόμουν και σε έβλεπα/ κοιμόσουν βαθειά/

δεν ήθελα να ξεβολέψω/το κορμάκι σου μαζεμένο

σε ένα σημείο ακραίο του κρεβατιού/ τα σεντόνια όχι κάτω από το σώμα σου/ αλλά γύρω / και ένα μαξιλάρι που δεν έμεινε στο κεφάλι σου ούτε στιγμή/

σ’ όλη την διάρκεια του ύπνου σου ερχόμουν και ξαναερχόμουν/ μήπως μπορέσω και φτιάξω το κρεβάτι καλύτερα/ αλλά  εσύ κοιμόσουν βαθειά /το άφησα έτσι/χθές ανακάλυψα και ένα σημάδι που μου ζωγράφισες με το στόμα σου / σαν βεντάλια/  λίγο κάτω από τον ομφαλό/ ένοιωσα εκείνη την νύχτα ένα λεπτό σαν κλωστή πόνο/ από τα δόντια σου στην σάρκα μου/ και δεν περίμενα πως θα άφηνε ένα σημάδι απλωμένο/ μια καρδία; με βεντάλια; δώσε εσύ το όνομα / θα μου  πεις γιατί παίρνω τον κόπο και τα γραφώ όλα αυτά/ γιατί όλα γίνονται / εργαλείο χαράς/ όταν γινόμαστε ένα  και το δέρμα μου χάνεται μέσα στο δικό σου/ είναι τόσο ξεκάθαρα όλα/ και το ξέρω/γιατί την ώρα που γίνονται όλα αυτά / είμαι  εκεί και μόνο εκεί/και εσύ/ τι άραγε  να νοιώθεις; πως είσαι μετά; αναγνωρίζεις κάτι από αυτά που σου γράφω; το σπίτι μου ταράχτηκε που ήρθες/  ένοιωσε απειλή για την ιερή μοναξιάς μας/  και μετά και μετά  και μετά /και μετά/  και τώρα σε θέλει πάλι/ να έρθεις ακούς;

Είμαι ο απαγορευμένος καρπός

Ο όμηρος των ασελγειών σου

μέσα μου ανθίζεις και γεννιέσαι

να λες καλημέρες και να χάνεσαι

κράτησε με, φύλαξε με

είμαι αυτό που παράγγειλες

The brain, the brain, my brain

*https://eyelands.gr/2016/10/08/η-ποίηση-της-μαρίας-πανούτσου/

https://tokoskino.me/

Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/