Απεριόριστος?

Απεριόριστος?

 Η ζωή μας είναι σε καμβά,

τόσο τραγανή και τόσο λευκή,
ατελείωτες δυνατότητες, για
να την φέρουμε στο φως.

Καθίζουμε ως ζωγράφοι,
ακρυλικά στο χέρι,
προσθέτοντας χρώματα στον καμβά,
με το πέρασμα της άμμου.

Και κοιτάζουμε τα χρώματα, τις
απαλές αποχρώσεις του πόνου,
Όλα τα χρώματα,
που προσκολλώνται στις φλέβες μας.

Και είμαστε υποχρεωμένοι να γεμίσουμε χρώματα, να
μην βάζουμε καθόλου όρια,
αλλά αν είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε απεριόριστοι,
είμαστε απεριόριστοι;