5(+3) προτάσεις για αυτόνομα βιβλία φαντασίας

Τις σειρές βιβλίων τις αγαπώ και τις διαβάζω. Τριλογίες, πενταλογίες, εξαλογίες, ν-λογίες, μια υπόθεση που επεκτείνεται για πάνω από ένα βιβλίο. Και στο χώρο της φαντασίας αυτό συνήθως είναι πλεονέκτημα, καθώς ασυνήθιστοι κόσμοι, περίπλοκα συστήματα μαγείας και διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες έχουν τον χρόνο και το χώρο να αναπτυχθούν.
Μερικές φορές όμως θέλω να διαβάσω κάτι που δεν ανήκει σε σειρά,  κάτι που για να φτάσω στο τέλος δεν θα χρειαστούν χιλιάδες σελίδες ή να περιμένω χρόνια μήνες για να μάθω τη συνέχεια. Μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος στο ίδιο βιβλίο.

Παρακάτω λοιπόν έχουμε μερικές προτάσεις stand-alone βιβλίων φαντασίας:

Το Γκόλεμ και το Τζίνι – Helene Wecker

Θα ξεκινήσω κλέβοντας λίγο, καθώς για το συγκεκριμένο βιβλίο έχει ανακοινωθεί δεύτερο (εδώ και πολλά χρόνια, αγνοείται όμως η τύχη του) αλλά η ιστορία είναι μια χαρά αυτόνομη!
Το Γκόλεμ και το Τζίνι δεν είναι κλασικό βιβλίο φαντασίας, δεν έχει δράση, μάχες και αβάσταχτη αγωνία. Είναι ένα βιβλίο που βασίζεται στους χαρακτήρες, στην προσεκτική, επιφυλακτική και συμπονετική Τσάβα, στον απερίσκεπτο, παθιασμένο και αλαζονικό Άχμαντ, στην πολύ καλή σκιαγράφησή τους, αλλά και των υπόλοιπων που συμπληρώνουν την ιστορία, που μόνο ασήμαντοι δεν είναι.
Έχει υπέροχη γραφή, υπέροχες περιγραφές, της πόλης, της κοινωνίας και της εποχής. Μπλέκει με έναν πολύ όμορφο τρόπο διαφορετικούς κόσμους, κουλτούρες, θρησκείες, σκέψεις, μύθους και το φανταστικό στοιχείο.
Περνούσε μηνύματα, έθετε ερωτήματα και έδινε τροφή για σκέψη. Πόση αξία έχει η ελεύθερη βούληση; Μπορεί κανείς να καταπολεμήσει ή να καταπιέσει τη φύση του; Πόση σημασία έχει η προσωπική μας ευτυχία έναντι στις υποχρεώσεις μας απέναντι στους άλλους; Μέσα από δύο μη-ανθρώπινα όντα η συγγραφέας μας κάνει να αναρωτηθούμε για την ανθρώπινη φύση και για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Ίσως λίγο αργό σε σημεία αλλά ταυτόχρονα τόσο δυνατό και τόσο αληθινό!

**Κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις SEΛINI.
Από το οπισθόφυλλο εδώ.
Έχω μιλήσει για το βιβλίο και εδώ.**

Τα Κοκάλινα Ρολόγια – David Mitchell

Σχεδόν όλα τα βιβλία του αγαπημένου David Mitchell θα μπορούσαν να βρίσκονται σε αυτή τη θέση αλλά θα πάμε με τα Κοκάλινα Ρολόγια.
Είναι ένα βιβλίο που μπλέκει επιδέξια τον ρεαλισμό με το fantasy. Οι πέντε αφηγητές αποκτούν υπόσταση με την πένα του Mitchell, ο καθένας με τη δική του αληθινή φωνή όπως μόνο εκείνος ξέρει να κάνει! Και πιστεύω πως αυτό θα είναι κάτι που πάντα θα με εκπλήσσει στα βιβλία του: το πόσο εύκολα δημιουργεί φωνές για τους χαρακτήρες του. Υπέροχες φωνές, ρεαλιστικές, που σε μεταφέρουν δίπλα τους, στην εποχή τους, στην περιπέτεια τους.
Τι θα έκανες εσύ αν ερχόταν κάποιος και σου πρόσφερε μια “υπό όρους και προϋποθέσεις” αθανασία; Αν σου έλεγαν πως υπάρχει τρόπος να μην σε επηρεάζει ο χρόνος όπως επηρεάζει τους υπόλοιπους ανθρώπους; Θα έλεγες ναι ή όχι; Θα απαντούσες αμέσως ή θα το σκεφτόσουν; Και πόσα πράγματα θα ήσουν πρόθυμος να θυσιάσεις για κάτι τέτοιο; Πόσα ή μάλλον πόσους; Τι αξία δίνει ο καθένας από εμάς στην ανθρώπινη ζωή;
Μέσω της ιστορίας της πρωταγωνίστριας μας, της Χόλι, και του μυστικού πολέμου στον οποίο έμπλεξε παρά τη θέληση της, ο συγγραφέας μιλάει για την θνητότητα και την αθανασία, για την επιβίωση, για τις επιλογές, για την οικογένεια, για τις ανθρώπινες αδυναμίες και την ανθρώπινη ψυχή.
Ένα βιβλίο που με έκανε να γελάσω, που με συγκίνησε, που με μάγεψε, που με έκανε να το αγαπήσω.
Να μου επιτρέψετε και μια αναφορά στο Slade House του ίδιου, καθώς αν και είναι και τα δύο αυτόνομα, μια μικρή σχέση την έχουν.  Ατμοσφαιρικό, αγωνιώδες και κάποιες φορές λίγο ανατριχιαστικό! 5 ιστορίες, 5 διαφορετικοί αφηγητές, ένα σπίτι που εμφανίζεται και εξαφανίζεται, ανυποψίαστοι καλεσμένοι, φαντάσματα και δύο μυστηριώδεις οικοδεσπότες, λίγο παραπάνω φιλόξενοι από ότι θα έπρεπε. Απολαυστικότατο! Αν θέλετε κάτι πιο creepy ρίξτε του μια ματιά!

**Τα Κοκάλινα Ρολόγια κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Τόπος.
Από το οπισθόφυλλο: Κοκάλινα Ρολόγια, Slade House.
Για τα Κοκάλινα Ρολόγια έχω μιλήσει και εδώ.**

Ποτέ και Πουθενά – Neil Gaiman

Το Ποτέ και Πουθενά εκδόθηκε (το 1996!) ως stand-alone και για αρκετά χρόνια έτσι ήταν. Τώρα (σχετικά πρόσφατα νομίζω) ο Neil Gaiman αποφάσισε να γράψει και συνέχεια (με τίτλο The Seven Sisters το οποίο είναι ακόμη υπό “κατασκευή”) οπότε κατα τη γνώμη μου μια χαρά χωράει σε αυτή τη λίστα, δεν είναι κλεψιά!
Ο Ρίτσαρντ λοιπόν, έχει μια φυσιολογική ζωή στο Λονδίνο, με μια βαρετή δουλειά και μια αρραβωνιαστικιά που μάλλον τα πάνε καλά. Όλα αυτά μέχρις ότου, σε μια κρίση στιγμή καλοσύνης, αποφασίζει να βοηθήσει μια τραυματισμένη κοπέλα που εμφανίστηκε μπροστά του κυριολεκτικά από το πουθενά! Και κάπως έτσι μπλέκει με το Κάτω Λονδίνο, ένα μέρος σκοτεινό  και επικίνδυνο που κατοικούν τυχοδιώκτες, εγκληματίες, τρελοί, ποντίκια που μιλάνε, τέρατα, άγγελοι και κάθε λογής απίστευτα πλάσματα. Είναι μια απίθανη περιπέτεια γεμάτη κωμικοτραγικές
καταστάσεις αλλά και αλληγορίες, που σε βάζει να σκεφτείς, να αναλογιστείς τη
δική σου ζωή και τι σημαίνει ευτυχία.
Το Ποτέ και Πουθενά είναι το δεύτερο αγαπημένο μου το Gaiman οπότε δεν μπορώ να μην αναφέρω το πρώτο, τον Ωκεανό στο Τέλος του Δρόμου (είναι πιο πολύ μαγικός ρεαλισμός). Είναι ένα παραμύθι τρομακτικό και ταυτόχρονα συγκινητικό. Είναι η παιδική μας ηλικία και η μαγεία που υπάρχει όταν είμαστε παιδιά, αλλά όταν μεγαλώνουμε χάνεται. Ή μάλλον παύουμε να πιστεύουμε σ’ αυτή και την ξεχνάμε. Ποιητική γραφή και λέξεις που σε εγκλωβίζουν στον απόκοσμο κόσμο του. Από τα αγαπημένα μου βιβλία ever.

**Το Ποτέ και Πουθενά κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος και ο Ωκεανός στο Τέλος του Δρόμου από τις εκδόσεις SEΛINI.
Από το οπισθόφυλλο: Ποτέ και Πουθενά, Ο Ωκεανός στο Τέλος του Δρόμου.
Για τον Ωκεανό έχω μιλήσει και εδώ.**

The Starless Sea – Erin Morgenstern

Οχτώ χρόνια χρειάστηκε να περιμένουμε γι’αυτό το βιβλίο αλλά χαλάλι γιατί ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα πέρυσι! Όπως έχουν πει κι άλλοι το Starless Sea είναι ένα love letter στις ιστορίες. Ένα υπέροχο παραμύθι με έναν πρωταγωνιστή που ώρες ώρες ταυτιζόσουν άπειρα. Είχε έναν πειρατή και το κορίτσι που αγαπούσε, είχε μια υπόγεια βιβλιοθήκη στις όχθες μιας γλυκιάς θάλασσας, μέλισσες, κλειδιά και σπαθιά και κουκουβάγιες και αστέρια, το Φεγγάρι, το Χρόνο και τη Μοίρα και μια καρδιά κρυμμένη. Ανθρώπους και πράγματα χαμένα στο χρόνο και μια γυναίκα με ροζ μαλλιά που ζωγραφίζει πόρτες. Και είχε ιστορίες μπερδεμένες με άλλες ιστορίες που ήταν μέσα σε βιβλία και σημειωματάρια και σε κομμένες σελίδες φτιαγμένες χάρτινα αστέρια και σε ανθρώπους. Και έχει φυσικά την παραμυθένια γραφή της Erin Morgenstern που κατάφερνε και δημιουργούσε για άλλη μια φορά εικόνες ονειρικές. Με κατενθουσίασε!
Ε φυσικά δεν γίνεται να μην αναφέρουμε και το Τσίρκο της Νύχτας, το πρώτο της βιβλίο! Ονειρικό, μαγικό, ατμοσφαιρικό, παραμυθένιο, είναι ένα βιβλίο που κάθε φορά που το ξαναδιαβάζω το αγαπώ όλο και πιο πολύ!

**Το Τσίρκο της Νύχτας κυκλοφορούσε μια φορά κι έναν καιρό στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πλατύπους(αιωνία η μνήμη τους).
Από το οπισθόφυλλο: The Starless Sea, Το Τσίρκο της Νύχτας.**

The Priory of the Orange Tree – Samantha Shannon 

Τέλος έχουμε το εκτενέστερο βιβλίο της μικρής αυτής λίστας μας, το Priory of the Orange Tree (δεν έχει τέλειο τίτλο;;), και είναι ένα βιβλίο με ΔΡΑΚΟΥΣ! Είναι λίγο δύσκολο στην αρχή αλλά μόλις μπεις στο νόημα αποκτά ενδιαφέρον, αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω και δεν θα θες να σταματήσεις να διαβάζεις. Έχει έναν αρκετά μεγάλο και περίπλοκο κόσμο και αρκετούς χαρακτήρες, πολλούς από αυτούς μάλιστα γυναικείους, κάτι που πιστεύω αξίζει να αναφέρω μιας και δυστυχώς δεν είναι κάτι συνηθισμένο σε τέτοιου είδους βιβλία.
Έχουμε έναν κόσμο διαιρεμένο σε Ανατολή και Δύση, ένα βασίλειο με μια νεαρή Βασίλισσα που πρέπει επειγόντως να αποκτήσει διάδοχο, μια μυστική κοινότητα ανθρώπων που διαθέτουν μαγικές ικανότητες και φυσικά δράκους! Έχθρες, συμμαχίες, προδοσίες, μάχες, πολιτική, διπλωματία και ίντριγκες, είχε απ’όλα! Είχε αγωνία και ενδιαφέρον και κάποια plot twists που δεν περίμενα, μα πιο πολύ μου άρεσε ο κόσμος (δυο χάρτες είχε το βιβλίο, όχι έναν!), οι διάφοροι λαοί με τις ιδιαιτερότητες και τα έθιμα τους, τη μυθολογία και την ιστορία τους, πραγματικά θα ήθελα να διαβάσω κι άλλες ιστορίες να διαδραματίζονται εκεί!

**Από το οπισθόφυλλο εδώ.**

https://wordpress64426.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://georgepelagia.wordpress.com/