Σου δίνουν ψίχουλα και τα περνάς γι’ αγάπη
-Μην κλαίς κορίτσι μου! Αυτοί πρέπει να βάλουν μαύρα γυαλιά. Δεν αντέχουν το φως σου!
-Ναι μάνα, αλλά ξέρεις… πώς το ‘λεγες κάθε φορά;
-Σου δίνουν ψίχουλα και το περνάς για αγάπη…
Πόσο ν΄ αντέξει κανείς στην αποκάλυψη του ψέματος; Κι οι όμορφες στιγμές χαρακώνονται. Και τα δάκρυα κυλάνε. Αλλά είναι δάκρυα λύτρωσης. Γιατί ο καιροσκόπος δεν σταματά. Και κάποια στιγμή βγαίνει η μάσκα. Τι μένει; Ένα ψεύτικο χαμόγελο κι ένα “θα σ’ αγαπώ για πάντα”.
Αλλά όμως τα ‘βλεπα τα σημάδια. Ήταν εκεί. Αλλά έστρεφα το βλέμμα και ζούσα στο όνειρο. Πώς θα ‘θελα να ‘ταν, όχι όπως είναι. Κι ας είναι ρυτιδιασμένο και τσαλακωμένο. Θα ‘ταν όμως αληθινό…
Της Στέλλας Σωτήρκου
https://gynaikaeimai.com/contact/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου