ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΥΠΕΡΟΧΟΙ
«Ας αρχίσω για άλλη μια φορά.
Αγαπημένη μου μαμά,
Σου γράφω σε μια προσπάθεια να σε πλησιάσω – ακόμα κι αν κάθε λέξη που βάζω κάτω στο χαρτί με απομακρύνει περισσότερο από εσένα.»
Με αυτό τον τρόπο ξεκινά ο Βουόνγκ το αριστουργηματικό μυθιστόρημα – γράμμα προς τη μητέρα του με τίτλο «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι». Ένα γράμμα όπου δηλώνει πως «έχω το κουράγιο να σου διηγηθώ, απλώς και μόνο επειδή οι πιθανότητες να σε βρει αυτό το γράμμα είναι ελάχιστες – το γεγονός ότι δεν μπορείς να το διαβάσεις είναι ακριβώς αυτό που κάνει τη αφήγησή μου εφικτή.» Η αφήγησή του αυτή είναι εφικτή επειδή η μητέρα του δε γνωρίζει να διαβάζει αγγλικά καθώς εγκατέλειψε νωρίς το σχολείο στην πατρίδα της το Βιετνάμ λόγω του πολέμου.
Ο Όσιαν Βουόνγκ (Ocean Vuong) γεννήθηκε το 1988 στο Χο Τσι Μιν, στο Βιετνάμ, αλλά έζησε μόνο δυο χρόνια εκεί καθώς η οικογένειά του εγκατέλειψε τη χώρα κι αφού παρέμεινε οκτώ μήνες σε καταυλισμό προσφύγων στις Φιλιππίνες στη συνέχεια μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Η οικογένειά του (μητέρα και γιαγιά) αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Βιετνάμ γιατί η μητέρα του Ρόουζ, δεν ήταν αποδεκτή στην πατρίδα της, καθώς ήταν παιδί μεικτού γάμου που κατέληξε να αλλοιώσει το χρώμα του δέρματός της και κατά συνέπεια το βαθμό αποδοχής της από την τοπική κοινωνία. Μετά την εγκατάστασή τους στις ΗΠΑ, η μητέρα του θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει τον πατέρα του καθώς εκείνος την κακοποιούσε.
Η μητέρα του του έδωσε το όνομα Όσιαν (Ocean) σε ανάμνηση και υπενθύμιση του μεγάλου ταξιδιού που πραγματοποίησαν από το Βιετνάμ στις ΗΠΑ, πετώντας πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο Βουόνγκ μεγάλωσε στο Κονέκτικατ και συγκεκριμένα στο Χάρτφορντ. «Το Χάρτφορντ του Μαρκ Τουέιν, του Γουάλας Στίβενς και της Χάριετ Μπίτσερ Στόου.»
Μεγάλωσε σε μια εργατική συνοικία, ως μη λευκός, χωρίς να μιλάει αρχικά ούτε λέξη αγγλικά, κατάφερε να μάθει ανάγνωση στα έντεκα ενώ η μητέρα του και η γιαγιά του δεν μπόρεσαν ποτέ να μάθουν αυτή τη γλώσσα. Ανακαλύπτει σύντομα ότι είναι ομοφυλόφιλος. Στα χρόνια του σχολείου ο μικρός Βουόνγκ παρουσιάζει μεγάλες ικανότητες καθώς είναι ένα παιδί που παίρνει εύκολα τα γράμματα. Μετά το σχολείο μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων, αλλά εγκατέλειψε γρήγορα τις σπουδές και αποφάσισε να σπουδάσει αγγλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα. Γίνεται ο μόνος στην οικογένειά του που καταφέρνει να κάνει ανώτατες σπουδές, τη στιγμή που η μητέρα του ήταν αναλφάβητη και δούλευε ως μανικιουρίστα για τα προς το ζην.
Με την κυκλοφορία των δυο βιβλίων του «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι» και της ποιητικής συλλογής «Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου» απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στην Αμερική και τον υπόλοιπο πλανήτη, βραβεύτηκε το 2017 με το βραβείο T.S. Eliot για την ποιητική του συλλογή και αποτελεί πλέον μια από τις σημαντικότερες και πολλά υποσχόμενες αμερικανικές συγγραφικές πένες.
Σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Τμήμα Λογοτεχνίας.
«Είμαι είκοσι οκτώ χρονών, ύψος ένα και εξήντα τρία, βάρος πενήντα ένα κιλά. Είμαι όμορφος από τρεις συγκεκριμένες γωνίες και απαίσιος από κάθε άλλη. Σου γράφω μέσα από ένα σώμα που κάποτε ήταν δικό σου. Που παναπεί σου γράφω ως γιος.»
Στο βιβλίο αυτό – γράμμα προς τη μητέρα του περιγράφει τη ζωή του με τις γυναίκες της ζωής του, τη μητέρα του και τη γιαγιά του, καθώς και τον πρώτο του έρωτα τον Τρέβορ βασιζόμενος τόσο σε πραγματικά γεγονότα και αναμνήσεις δικές του αλλά και στις διηγήσεις των δικών του από το μακρινό Βιετνάμ, τον πόλεμο και τη ζωή εκεί.
Η γιαγιά του η Λαν, αποτελεί το σημαντικότερο τόνο τρυφερότητας για τον ίδιο. Πάσχει από σχιζοφρένεια και μετατραυματικό σοκ, όπως κι η μητέρα του, αποτέλεσμα του άγριου πολέμου που έζησαν στη χώρα τους. Το όνομα Λαν σημαίνει Κρίνος και το έδωσε η ίδια στον εαυτό της καθώς δεν είχε αποκτήσει όνομα από την οικογένειά της. Ήταν απλώς το «Εφτά», δηλαδή το έβδομο παιδί της οικογένειας. Η γιαγιά του είχε μια πολύ δύσκολη ζωή για να καταφέρει να επιβιώσει και να μεγαλώσει τα παιδιά της.
Η Λαν έδωσε και στην κόρη της και μητέρα του Βουόνγκ όνομα λουλουδιού, Ρόουζ, ενώ για το μικρό Όσιαν διάλεξε το χαϊδευτικό Μικρός Σκύλος ακολουθώντας τις δοξασίες της πατρίδας της. Η Ρόουζ εργάστηκε σκληρά στην αρχή σε εργοστάσια και στη συνέχεια και για πολλά χρόνια ως μανικιουρίστα. Με τη μητέρα του ο Βουόνγκ μοιράζεται όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές καθώς κάποιες φορές η μητέρα του του φερνόταν με τρυφερότητα και αγάπη ενώ άλλες φορές τον χτυπούσε. «Είσαι μάνα, μαμά. Κι είσαι και τέρας. Το ίδιο όμως ισχύει και για μένα – κι αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορώ να σου γυρίσω την πλάτη. Και αυτός είναι ο λόγος που πήρα την πιο μοναχική δημιουργία του θεού και σ’ έβαλα μέσα της.»
Το καλοκαίρι που συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έπιασε δουλειά σ’ ένα αγρόκτημα με καπνά έξω από το Χάρτφορντ. Εκεί θα γνωρίσει τον Τρέβορ, τον πρώτο του έρωτα που θα τον βοηθήσει να αποδεχτεί την ομοφυλοφιλία του, την οποία ο ίδιος βέβαια γνώριζε από μικρός, από τότε που ντυνόταν με τα ρούχα της μητέρας του. Μέσα από τη σχέση τους ο Βουόνγκ θα γνωρίσει περισσότερο και το σκληρό πρόσωπο της Αμερικής, πλην των διακρίσεων που ήδη είχε υποστεί, αυτό που οδηγεί και καθοδηγεί πολλούς νέους ανθρώπους στα ναρκωτικά και τη βία.
Το βιβλίο είναι αυτοβιογραφικό με συνεχείς χρονικές αλλαγές στο παρελθόν. Ο Βουόνγκ ξεχειλίζει από λυρικότητα αλλά και βιαιότητα, από ωμότητα αλλά και βαθιά στοχαστικότητα. Συνδυάζει το ρεαλισμό με την ποιητικότητα, την αφαίρεση με τη λεπτομέρεια.
Η γλώσσα του είναι απλή όσο και ποιητική καθώς ακουμπά σημαντικά μικρές αλλά βαθιές αλήθειες της ζωής. Οι εικόνες διαδέχονται ρυθμικά σ’ ένα απαράμιλλο ρυθμό και μια οδυνηρή προσπάθεια δική του να εξοφλήσει παλιούς λογαριασμούς, να δεχτεί και να αποδεχτεί τα γεγονότα και τις αναμνήσεις του.
Το βιβλίο είναι προσωπικό, παρόλα αυτά επειδή ο ίδιος είναι αφοπλιστικά ειλικρινής αυτό μεταφέρεται στον αναγνώστη που τον ακολουθεί πιστά σ’ αυτό το ταξίδι της μνήμης και της συγχώρεσης.
Παρόλο που το βιβλίο διατρέχει μια μελαγχολία, ο Βουόνγκ καταφέρνει μέσω της αγάπης και του σεβασμού που νιώθει για τη μητέρα του και τη γιαγιά του να διανθίσει το βιβλίο και με όμορφες και γλυκές στιγμές μαζί τους, γεγονός που αφήνει τον αναγνώστη με μια πικρή όσο και γλυκιά γεύση στο τέλος του βιβλίου. Σ’ αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι τόσο η γιαγιά του όσο και ο Τρέβορ πεθαίνουν στη διάρκεια των χρόνων που περιγράφει το βιβλίο.
«Αν, συγκρινόμενη με την ιστορία του πλανήτη μας, η ζωή ενός ατόμου είναι τόσο σύντομη, ένα βλεφάρισμα όπως λένε, τότε το να είσαι υπέροχος, έστω και από την ημέρα που θα γεννηθείς ως την ημέρα που θα πεθάνεις, σημαίνει ότι είσαι υπέροχος μόνο πρόσκαιρα.»
Το βιβλίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Gutenberg και τη σειρά Aldina, ενώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι εκδόσεις Gutenberg κυκλοφόρησαν και τα δυο βιβλία του Βουόνγκ σχεδόν ταυτόχρονα με εξαιρετικές μεταφράσεις. Αναφορικά με το βιβλίο «Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι», η καταπληκτική μετάφραση ανήκει στην Έφη Φρυδά.
https://passepartoutreading.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου