Γίγαντες

 

Γίγαντες

Η Βίβλος περιγράφει πολλά άτομα ως γίγαντες και αναφέρει επίσης διάφορες ομάδες γιγαντιαίων ανθρώπων. Οι διερμηνείς έχουν υποθέσει το μέγεθος αυτών των ατόμων με εικασίες που κυμαίνονται από 2 m (6 ft) έως πάνω από 9 m (30 ft) ύψος. Επιπλέον, πολλές παραπληροφόρηση σχετικά με τους βιβλικούς γίγαντες έχουν πολλαπλασιαστεί στο Διαδίκτυο μαζί με μερικές ψευδείς εικόνες των λεγόμενων γιγάντων. Έτσι υπήρχαν πραγματικά αυτοί οι γίγαντες; Εάν ναι, πόσο ψηλά ήταν;

Αυτό το άρθρο εξετάζει όλα τα άτομα και τις ομάδες ανθρώπων που περιγράφονται ως γίγαντες στη Γραφή. Στη συνέχεια, εξετάζει ορισμένα αρχαία αρχεία και αρχαιολογικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν ένα ορισμένο ποσό των Βιβλικών δεδομένων. Το άρθρο ολοκληρώνεται με μια μελέτη για το πιθανό μέγεθος που έφτασαν αυτοί οι άνθρωποι με βάση αυτό που κατανοούμε σήμερα για τη γενετική και τη βιολογία.

Γένεση 14.

Τον δέκατο τέταρτο χρόνο, ο Chedorlaomer και οι βασιλιάδες που ήταν μαζί του ήρθαν και επιτέθηκαν στους Ρεφαίτες στο Ashtaroth Karnaim, στους Zuzites στο Ham, στους Emitas στο Save-quiriataim και στους Horites στο Mount Seir. . . Στη συνέχεια επέστρεψαν και ήρθαν στο En-mispat (δηλ. Kadesh), και επιτέθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα των Αμαλεκιτών, καθώς και άλλοι. . . Αμόριτες που κατοικούσαν στο Χαζοντοτάμαρ (Γένεση 14: 5-7,

Ο σύνδεσμος που λείπει

Βασικά θέματα, Luis Palacios, Pandora's Box, Pandora Classroom, Carlos Senra, Atlantis, γίγαντες, Ο αληθινός σύνδεσμος που λείπει, Pablo Adolfo Santa Cruz de la Vega, Ο ιδανικός συνδυασμός επιστήμης, θρύλου και εσωτερικού για να λύσει το αίνιγμα των γιγάντων, μόνο δυνατή απάντηση, τρία μεγάλα ερωτήματα ιστορίας, ανθρώπινα και αρχαιολογικά κατάλοιπα τεράστιων διαστάσεων, ευρωπαϊκά ανθρώπινα δείγματα.
Ο πραγματικός σύνδεσμος που λείπει με τους Pablo Adolfo Santa Cruz de la Vega, Carlos & Luis.
Ο ιδανικός συνδυασμός επιστήμης, θρύλου και εσωτερικού για να λύσει το αίνιγμα των γιγάντων, οι οποίοι θα ήταν η μόνη πιθανή απάντηση σε τρία μεγάλα ερωτήματα στην ιστορία, όπως ορισμένες κατασκευές, ανθρώπινα και αρχαιολογικά κατάλοιπα τεράστιων διαστάσεων, που προστέθηκαν σε λίγους Ευρωπαίους δείγματα και Ασιάτες που θα μπορούσαν να είναι οι απόμακροι συγγενείς σας.

Τα Νεφιλίμ αναφέρονται ξανά όταν οι κατάσκοποι επέστρεψαν από την ερευνητική τους αποστολή από τη γη της Χαναάν. Αυτοί οι άνδρες ανέφεραν ότι ο Αχιμάν, ο Σέσαι και ο Ταλμάι (απόγονοι του Ανακ, πρόγονος του Ανακείμ) ζούσαν στη Χεβρώνα. Δηλώνουν επίσης, «Οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτή τη γη είναι ισχυροί. και οι πολύ μεγάλες και οχυρωμένες πόλεις. και είδαμε επίσης τους γιους του Ανακ εκεί »( Αριθμοί 13:28 ). Το κεφάλαιο ολοκληρώνεται με δέκα από τους κατασκόπους που δίνουν «κακή αναφορά» προσπαθώντας να πείσουν τους Ισραηλίτες ότι δεν μπορούσαν να κατακτήσουν τη γη:

Η γη από την οποία περνάμε για να αναγνωρίσουμε είναι μια χώρα που καταπίνει τους κατοίκους της. και όλοι οι άνθρωποι που είδαμε στη μέση του είναι άνδρες μεγάλου μεγέθους. Είδαμε επίσης γίγαντες εκεί, γιοι του Anac, μια φυλή γίγαντων, και εμείς, κατά τη γνώμη μας, είμαστε σαν ακρίδες, και έτσι τους φαινόμαστε »( Αριθμοί 13: 32-33, ESV 60 )

Υπήρχαν οι γίγαντες;

Υπάρχουν θρύλοι. Πολλαπλούς. Αναδύονται από όλες τις γωνιές του πλανήτη, από αμνημονεύτων χρόνων, παρόλο που υπάρχουν επίσης ιστορίες, πολλοί, αποστολείς, στη λογοτεχνία, αρχαιολόγων, απλών ανθρώπων, που διαβεβαιώνουν ότι κάποτε κατοικούσαν οι γίγαντες στο πρόσωπο της Γης. Υπάρχουν όμως αποδείξεις;

Υπάρχει πάντα ένας ιδρυτικός μύθος. Σε αυτήν την περίπτωση εμφανίζεται στο Έπος του Gilgamesh (2500-2000 π.Χ.), το παλαιότερο γνωστό επικό έργο, από τη Σουμερία, που αφηγείται την ιστορία αυτού του γιγαντιαίου βασιλιά. Στα Μαχαμπαράτα , ένα επικό-θρησκευτικό κείμενο του 3ου αιώνα π.Χ. Από τον Ινδουισμό, εμφανίζεται η Πουτάνα , ένας γιγαντιαίος δαίμονας που θηλάζει το μωρό Κρίσνα με το δηλητηριασμένο στήθος της. Στην ελληνική μυθολογία υπάρχουν οι Υπερβορείες , οι γίγαντες που ζούσαν πέρα ​​από τους βόρειους ανέμους και οι Τιτάνες, όπως ο Προμηθέας , που έδωσαν φωτιά στους ανθρώπους. Υπάρχουν επίσης ιστορίες στη σκανδιναβική και γερμανική μυθολογία, με χαρακτήρες όπως οι Jotuns , εχθροί των θεών. Και πολλά άλλα .Πολλά περισσότερα .

Σε μια συνέντευξη με τον Τζέιμς Βιέιρα , ο οποίος για 20 χρόνια μελετώντας το φαινόμενο στις ΗΠΑ και πρωταγωνίστησε στα ντοκιμαντέρ Miniseries Search for the Lost Giants  ( Σε αναζήτηση των χαμένων γιγάντων ) στο History Channel , είπε: "Οι Ελευθεροί, Rosicrucians, Theosophists θρησκευτικά έγγραφα όπως η Βίβλος, μεγάλοι μυστικιστές όπως ο Rudolph Steiner και ο Edgar Cayce, καθώς και οι αυτόχθονες προφορικές παραδόσεις σε όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι υπήρχαν γίγαντες. Όλοι οι γνωστοί πρώτοι εξερευνητές στην Αμερική, John Smith, Francis Drake, Francisco Vázquez de Coronado, Fernando de Magallanes, Américo Vespucio, Hernando de Soto, μεταξύ άλλων, όλοι διαβεβαίωσαν ότι όταν βρίσκονταν γηγενείς λαοί υπήρχαν γίγαντες, από σήμερα- ημέρα Βιρτζίνια (ΗΠΑ) στην Παταγονία ».

Η ιστορία του Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ είναι γνωστή στην την Αγία Γραφή , αλλά αυτό δεν είναι το μόνο εμφάνιση των γιγάντων στο ιερό κείμενο του Χριστιανισμού. Εμφανίζονται στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεση 6, στίχοι 4), όπου μπορεί να διαβαστεί «εκείνη την εποχή και επίσης σε μεταγενέστερους χρόνους, όταν οι γιοι του Θεού συνυπήρχαν με τις κόρες των ανθρώπων και είχαν γιούς, οι γίγαντες εμφανίστηκαν στη Γη ( Nefilim , στα Εβραϊκά). Αυτοί είναι οι εργατικοί άντρες των πρώτων ημερών, οι διάσημοι ήρωες ».

Ή στους Αριθμούς 13:33: "Όταν ο Μωυσής έστειλε τους κατασκόπους στη γη της Χαναάν, επέστρεψαν με την είδηση ​​ότι οι γίγαντες ζούσαν εκεί" «Οι διάσημοι γίγαντες των πρώτων ημερών γεννήθηκαν εκεί, με μεγάλο ανάστημα και ειδικούς στον πόλεμο. Αλλά δεν ήταν αυτοί που ο Θεός επέλεξε και έδωσε το μονοπάτι της επιστήμης. χάθηκαν για την έλλειψη διάκρισης, χάθηκαν για την ανοησία τους »(Baruch 3:26, 3: 27,3: 28) ή« Έτσι επίσης, στην αρχή, όταν πέθαναν οι περήφανοι γίγαντες, η ελπίδα του κόσμου κατέφυγε σε μια σχεδία (Κιβωτός του Νώε) που, με επικεφαλής το χέρι σου (Yahweh), άφησε στον κόσμο το σπόρο μιας νέας ανθρωπότητας »(Σοφία 14: 6)

Ίσως η πιο γνωστή από όλες τις τεκμηριωμένες ιστορικές ιστορίες είναι αυτή των Παταγονών, αυτά τα όντα που καταγράφηκαν στο ιστολόγιο του Πορτογάλου ναυτικού Fernando de Magallanes (1510-20) κατά την αναζήτηση ενός περάσματος μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού, ένα στενό που βρήκε και σήμερα φέρει το όνομά του.

Αυτοί οι αποστολείς δεν ήταν οι μόνοι από εκείνους τους γενναίους - και φιλόδοξους - που είχαν στον «Νέο Κόσμο» εμπειρίες με όντα που σήμερα φαίνονται υπερφυσικά. José de Acosta , ένας Ισπανός Ιησουιτών, ανθρωπολόγος και φυσιοδίφης ο οποίος προσγειώθηκε στην Αμερική το 1571, για παράδειγμα, έγραψε στο έργο του Φυσική Ιστορία της Ινδίας s ότι οι Chichimecas, αρχική λαούς οι οποίοι κατέλαβαν τμήμα του Μεξικού και έφτασε Ποτοσί, ήταν γίγαντες «που έσκισε τα κλαδιά των δέντρων καθώς αποφυλλώνουμε τα μαρούλια ». Από την πλευρά του, ο Juan de Velasco , ένας Ισησουίτης του Ισημερινού, επισημαίνεται στην αρχαία ιστορία του του Reyno de Quito (1789) ότι «η Μάντα ήταν στην αρχή της χριστιανικής εποχής το θέατρο της τρομαχτικής φυλής των γιγάντων» και περιέγραψε λεπτομερώς τα θεαματικά μεγέθη των σκελετών και των αποτυπωμάτων που βρέθηκαν.

Στην Ευρώπη, ο José Torrubia , ένας Φραγκισκανός ιεραπόστολος, γεωλόγος, παλαιοντολόγος και Ισπανός σπηλαιολόγος, περιέγραψε στην Ισπανική Φυσική Ιστορία (1754) το εύρημα ενός σκελετού «ύψους 96 ποδιών (29 μέτρα), στο οποίο το κρανίο μπορούσε να χωρέσει 20 κιλά (9 κιλά) Από αλεύρι ".

Μεταξύ των λαϊκών θρύλων των ιθαγενών λαών - που επέζησαν με την πάροδο του χρόνου - υπάρχουν διαφορετικοί χαρακτήρες με γιγαντιαία χαρακτηριστικά, όπως ο Nosjthej και ο Gosye (φοβούνται για τη σκληρότητα τους και είναι εχθροί των ανθρώπων) και ο Hol-Gok στην κοσμογονία Teuhelche (το περιοχή από την Παταγονία) · Το Qom (κεντρικό Chaco) έχει το Kataló (θεός πατέρας της σωτηρίας) και μεταξύ των θρύλων του Guaraní (Corrientes, Misiones και Paraguay), είναι το Caá-Porá .

Οι ρίζες αυτών των πεποιθήσεων σε αυτό το μέρος του πλανήτη είναι τόσο μεγάλες που σε ένα μουσείο στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται τα ερείπια του Kap Dwa , γνωστό ως γίγαντας της Νότιας Αμερικής με 2 κεφάλια . Σύμφωνα με το μύθο, η προέλευση αυτού του ον θα ήταν Patagonian ή Guarani.

Για τον Luis Borrero , απόφοιτο της ανθρωπολογίας, ερευνητής στο Conicet και έναν από τους πιο σεβαστούς επιστήμονες της χώρας σχετικά με τις ανασκαφές στην Παταγονία, δεν υπάρχει καμία ένδειξη «φυλής γίγαντων» σε αυτήν την περιοχή.

Πέρα από τους μύθους και τα ημερολόγια ταξιδιού, οι γίγαντες είναι παρόντες στη λογοτεχνία, αν και γενικά μέσω ιστοριών που έχουν σχεδιαστεί για παιδιά. Υπάρχουν πολλές κλασικές ιστορίες, όπως ο Τζακ και τα μαγικά φασόλια , τα οποία παρόλο που έχουν πολλές εκδοχές, έχουν όλα τα κοινά ότι όταν φυτεύονται μεγαλώνουν στο κάστρο ενός γίγαντα ή, ένα άλλο παρόμοιο, ο Τζακ ο Γίγαντας Σκότωρ , μεταφέρθηκε στο κινηματογράφος από τον Bryan Singer το 2013.

Ίσως ο συγγραφέας που φανταζόταν περισσότερο το θέμα ήταν ο François Rabelais , ένας Γάλλος συγγραφέας του 16ου αιώνα, ο οποίος σε πέντε βιβλία έκανε μια μαγευτική σάτιρα στον Gargantúa και τον Pantagruel , πατέρα και γιο, αντίστοιχα, αν και το μέγεθος των χαρακτήρων ποικίλλει ανάλογα με την ανάγκη του οικόπεδο.

Το Amadís de Gaula , που εκδόθηκε το 1508 στην Ισπανία, θεωρείται αριστούργημα φανταστικής μεσαιωνικής λογοτεχνίας και το πιο διάσημο βιβλίο ιπποτήτων. Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές της αληθινής τους προέλευσης, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία για την παρουσία γιγάντων και γιγάντων, οι οποίοι σχηματίζουν διαφορετικές γενεές με κοινά χαρακτηριστικά: είναι αλαζονικοί και προδοτικοί, ασκούν αιμομιξία και σφετερίζουν βασίλεια για να απαγάγουν κορίτσια, έτσι είναι οι τέλειος εχθρός για χριστιανούς ιππότες. Ένα από τα πιο εκπληκτικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το ευφυές hidalgo Don Quijote de la Mancha (1615), του Miguel de Cervantes Saavedra , κάνει επίσης υπαινιγμούς σε γίγαντες ή jayanes, αν και ήταν πραγματικά ανεμόμυλοι.

Το Gulliver's Travels , ένα μυθιστόρημα που δημοσιεύθηκε το 1726, με το ετερονόμο Lemuel Gulliver, είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Ιρλανδού Jonathan Swift . Σε αυτό το κλασικό, ο Γκιούλιβερ φτάνει αρχικά στη Λίλιποτ όπου θεωρείται γίγαντας και μετά συνεχίζει το ταξίδι του στο Μπρόμπινγκναγκ, όπου συναντά όντα απίστευτου μεγέθους.

Άλλες ιστορίες όπου τα παιδιά επιστρέφουν στη σκηνή είναι στο The Selfish Giant (1888), μια ιστορία του Oscar Wilde και του The Great Good-natured Giant (1982), Roald Dahl και πιο πίσω στο παρελθόν είναι ο Rubeus Hagrid, μέσα στο σύμπαν του Χάρι Πότερ (1997) δημιουργήθηκε από τον JK Rowling . Και πολλά άλλα . Τόσα πολλά περισσότερα .

Από το Χόμπιτ στο Ντενισοβάν, είναι η απάντηση στην εξέλιξη;

Στο μακρύ μονοπάτι της εξέλιξης, όντα όπως το Homo floresiensis ανακαλύφθηκαν  στο νησί Flores της Ινδονησίας. Αυτές οι ανθρωποειδείς είχαν ύψος περίπου 1 μέτρου και γι 'αυτό είναι γνωστοί ως Χόμπιτς, προς τιμήν του χαρακτήρα στη σειρά The Lord of the Rings , από τον JRR Tolkien .

Τα χόμπι θα είχαν εξαφανιστεί πριν από 50 χιλιάδες χρόνια, την ίδια στιγμή που ο homo sapiens  άρχισε να εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη.

https://superduque.wordpress.com/