ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
Μέσα στην ιστορία αυτή, κρύβεται η στιγμή που έζησα όλη μου τη ζωή. Οι αληθινοί έρωτες ίσως να είναι εκείνοι που δεν βρήκαν ποτέ το δικό τους δρόμο προς την ευκαιρία. Ίσως να είναι εκείνοι που μαρτυρούν ότι υπάρχουν μόνο όταν τα βλέμματα συναντιούνται. Δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να εκπληρώσουν.
Τα χείλη σφραγίζουν με ένα μειδίαμα που μοιάζει με πληγωμένο χαμόγελο. Οι λέξεις παραμένουν άηχες και ας καραδοκούν σαν σκιά μέσα στη λογική. Παίζουν παράλληλα στο μισοσκόταδο και το αχνό φως. Χάνουν τα βήματα. Ματώνουν πάνω στην επιθυμία, αφήνοντάς την να σιγολιώνει. Η καρδιά δίνει το δικό της ρυθμό προς το ανεξήγητο. Όλα κλειδώνουν μάτια μου μπροστά στο αμοιβαίο.
Κοίτα με, είμαι εγώ που αγαπώ την αμοιβαία στιγμή μας. Και είσαι εσύ που χάνεις τα βήματα τελικά. Στο θέαμά σου, παραμένω με μία αστάθεια μέσα μου, που κλυδωνίζει την ύπαρξη μου. Με μία ελπίδα ότι θα σε συναντήσω ξανά στη στιγμή μας.
Αφέθηκα. Ένιωσα σκλάβα. Υποταγμένη στη γοητεία της. Λυγίζω τώρα. Γίνομαι έρμαιο μπροστά στη δίνη της. Και νιώθω μικρή. Τόσο μικρή στο να την χάσω. Είμαι ερωτευμένη και αυτό δεν πρόλαβα ποτέ να στο πω. Κρατώ μόνο ελπίδα στο να άκουγες εκείνη τη φωνή που την κράτησε δέσμια η σιωπή μου. Ήταν μονάχα λίγα δευτερόλεπτα. Μα ήταν αρκετά για να σου πω τόσα πολλά χωρίς καμία λέξη.
Και εσύ ήσουν ερωτευμένος. Ήσουν πιο δυνατός από εμένα. Το ένιωθα. Τα χείλη σου βρήκαν κάποτε τρόπο να εκφράσουν ψιθυριστά αυτό το μεγαλείο, μα η καρδιά σου το φώναζε. Ποτέ δεν ένιωσα πιο όμορφη από εκείνη τη στιγμή της αποκάλυψης. Είναι σαν να μου χάρισαν απλόχερα όλο τον κόσμο. Είσαι ο δικός μου αληθινός έρωτας. Αυτός που δεν πρόλαβα να ζήσω. Οι αληθινοί έρωτες επιβιώνουν μέσα στα βλέμματα.
Ζω για εκείνο το βλέμμα. Και ας παραμένει το μελανό σημείο μέσα μου, μουτζουρώνοντας κάθε μου σκέψη. Κοντοστέκω τώρα ανήμπορη μπροστά στα δυνατά συναισθήματα. Γιατί παραμένουμε δειλοί στο να δώσουμε πνοή στις σκέψεις μας. Όταν εκείνες μοιάζουν να κρατούν τα σκήπτρα της εξουσίας, εμείς τις αφήνουμε να σπείρουν άπλετα το φόβο. Και είναι σκέψεις. Μόνο σκέψεις. Βουτηγμένες στην αλήθεια. Αν τις αποτραβήξεις, τότε ίσως να στάξουν ευτυχία. Πόσο δύσκολο όμως να την ζήσεις, όταν ο ένας από τους δύο κάνει ένα βήμα πίσω. Και σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτή…
Της Βούλας Γκεμίση
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου