ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΑΣΠΡΙΣΑΝ, ΜΑ ΜΑΥΡΙΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
Χρόνια πριν, ήμουν μικρότερη τότε, δεν θυμάμαι ηλικία, δεν θυμάμαι χρόνο και τόπο, θυμάμαι μόνο να μπαίνεις στην ζωή μου και να τα κάνεις όλα άνω κάτω.
-Χαμογέλα! μου είπες. Πόσο όμορφη είσαι Θεέ μου!
-Μα είμαι άβαφη και τόσο κενή μέσα μου!
-Είμαι εδώ μαζί σου. Ναι, μπορείς να τα καταφέρεις! Κοίτα! Υπάρχουν και όμορφα πράγματα στην ζωή, που ακόμα δεν έχουμε ζήσει.
Οι δρόμοι μας πήγαν μακριά, σε άλλα μονοπάτια. Eσύ είσαι κάπου στο εξωτερικό και εγώ από εδώ δεν έφυγα ποτέ. Έμεινα πίσω να περιμένω το τηλέφωνο να χτυπήσει, έμεινα πίσω να κοιτώ τα μηνύματα σου στο viber, τις φωτογραφίες, τις μουσικές που ακούγαμε μαζί.
Τα χρόνια πέρασαν και τα μαλλιά μου άσπρισαν, όπως και τα δικά σου έπεσαν. Έχω χρόνια να σε ακούσω, ακόμα πιο πολλά να σε δω, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσω πώς είναι όταν είμαι στην αγκαλιά σου. Θα σε περιμένω μέχρι την τελευταία μου πνοή…
Της Ευγενίας Τριανταφυλλίδου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου