ΟΤΑΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΙ ΑΞΙΖΕΙΣ, “ΠΟΥΛΑΣ” ΠΟΛΥ ΦΤΗΝΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ… ΕΠΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙ
Είναι άραγε πάντα ο έρωτας ο λόγος που επιμένεις να μένεις σε μια σχέση που δεν σε κάνει ευτυχισμένο; Είναι πάντα τα δυνατά συναισθήματα που σε κρατούν σε ένα δεσμό που είναι ολοφάνερο πως δεν σου κάνει καλό; Γεννιέται πάντα το “δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα” από βαθιά, πηγαία ζητήματα καρδιάς;
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ο φόβος για το άγνωστο, ο εγωισμός, η άρνηση για την αποτυχία, η ανησυχία για το αν ο επόμενος θα είναι χειρότερος, η παγίδα του γνώριμου, το βόλεμα… όλα αυτά μπορούν να είναι η απάντηση, στο γιατί μένουμε σε κακές, αρνητικές, τοξικές σχέσεις. Γιατί όταν ξεχνάς τι αξίζεις, “πουλάς” πολύ φτηνά τον εαυτό σου, πολλές φορές και… επί πιστώσει.
Όταν ξεχνάς τι αξίζεις, βλέπεις τα λίγα για πολλά, ανέχεσαι όσα δεν θα έπρεπε, κλείνεις τα μάτια σε όσα δεν επιτρέπεται. Όταν ξεχνάς τι αξίζεις, βαφτίζεις έρωτα το ελάχιστο, βαφτίζεις κατάλληλο το ανούσιο, βαφτίζεις σημαντικό το τίποτα. Όταν ξεχνάς τι αξίζεις, πιάνεσαι απ’ όπου μπορείς από φόβο. Αρκείσαι σ’ ότι βρεις από ανασφάλεια.
Δεν είναι ξέρεις τόσο τρομαχτικό, να είσαι μόνος. Δεν είναι τόσο καταστροφικό, να μην “ανήκεις” κάπου. Δεν είναι τόσο κακό, να μην είσαι με κάποιον. Καμιά φορά η μοναξιά, μπορεί να είναι καλύτερη παρέα, από μια κακή σχέση. Καμιά φορά το “μόνος”, μπορεί να σε κάνει να νιώθεις πιο ολοκληρωμένος, από ένα “μαζί” που δεν σε καλύπτει. Καμιά φορά η ελευθερία του να μην συνυπάρχεις, να μην εξαρτάσαι, να μην συμπορεύεσαι, μπορεί να είναι πολύ πιο ουσιαστική και δημιουργική, από έναν δεσμό που έχεις, απλά για να τον έχεις.
Όμορφο πράγμα ο έρωτας. Υπέροχο να έχεις σχέση μ’ έναν άνθρωπο που εκτιμάς, θαυμάζεις, αγαπάς. Θαυμάσιο να μοιράζεσαι με τον άνθρωπο που θέλεις, τη ζωή σου, την καθημερινότητά σου, τα πάντα σου. Αν όμως μία σχέση, έχει ως μόνο λόγο ύπαρξης, το να είσαι μέλος της, καλύτερα να μην υφίσταται καν.
Κανένας φόβος, καμία ανασφάλεια, κανένας εγωισμός, κανένα βόλεμα, δεν θα πρέπει να σε κάνουν να ξεχνάς τι αξίζεις. Εξάλλου, μόνο αν θυμάσαι τι αξίζεις, θα καταφέρεις κάποτε να το βρεις.
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου