ΑΡΓΗΣΑ, ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΣΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΕΙΣΑΙ.
Κάλιο αργά παρά ποτέ, λέει ο σοφός λαός κι έχει απόλυτο δίκιο τελικά. Η διαίσθηση άλλωστε, δεν είναι προσόν των πολλών.
Φουλ ερωτευμένη, δεν είχα καταλάβει τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Νόμιζα πως έτσι είναι ο χαρακτήρας του, πρόσχαρος, ομιλητικός, διαχυτικός με όλους, αλλά πιο πολύ με τις γυναίκες. Η ψυχή της παρέας! Τα κομπλιμέντα στις φίλες μου ξεκίνησαν σαν αστείο στην αρχή, αλλά στην πορεία άρχισαν να γίνονται μόνιμα. Τα ερωτικά υπονοούμενα πλανιόντουσαν συνεχώς στον αέρα.
Περνούσαν κάπου κάπου κάποιες ανησυχίες από το μυαλό μου, αλλά προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως δεν έτρεχε τίποτα. Την πρώτη φορά που του μίλησα για αυτή του την συμπεριφορά, αυτός γέλασε και μου επιβεβαίωσε το πόσο μ’ αγαπούσε, κάνοντας μου παθιασμένο έρωτα. Αυτό γινόταν κάθε φορά που αισθανόμουν άσχημα.
Όσο πιο τρυφερός ήταν μαζί μου, τόσο το κέρατο μεγάλωνε, κι εγώ έπαιζα την τυφλόμυγα. Άλλωστε με δεμένα μάτια θα έβλεπα πιο καθαρά, αφού η όραση της καρδιάς λένε είναι αλάνθαστη.
Η χειμερία νάρκη που είχα πέσει όμως, έφτασε στο τέλος της. Η άνοιξη έκανε τα μαγικά της και τα λουλούδια άνθισαν και μαζί μ’ αυτά και η λογική μου. Άργησα, αλλά τελικά κατάλαβα πόσο κάθαρμα είσαι.
Της Σοφίας Β.
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου