Η ανησυχία των φανών του δρόμου
Οι λάμπες του δρόμου ανάβουν γύρω τους. Τα υπόλοιπα τότε;
Σήμερα αισθάνεται λίγο σκοτεινό. Τόσο στο κεφάλι όσο και στο διαμέρισμα. Όχι ότι δεν έχω ανάψει φώτα, αλλά αισθάνεται πιο σκοτεινό. Παρόλο που έχω ανοίξει τα blinds από τη μία πλευρά. Τι σημασία έχει? Αρχίζει να σκοτεινιάζει έξω. Αν και δεν πρέπει να κουράζομαι πολύ στο κεφάλι, γιατί σε περίπου μισή ώρα έχω προγραμματίσει τον καθαρισμό. Όπως κάθε Πέμπτη.
Όπως είπα, νιώθω λίγο σκοτεινό στον εγκέφαλό μου. Μπορείτε ακόμη να το πείτε αυτό; Μπορείς να τα καταφέρεις. Μόλις το έγραψα. Είμαι τρομοκρατημένος για περισσότερες απορρίψεις από διαφορετικά μέρη. Εμείς στις εκδόσεις Dynamo περιμένουμε μια απόφαση σχετικά με τη χρηματοδότηση έργων. Πρέπει να υποβάλω αίτηση για αποζημίωση ασθένειας - τι γίνεται αν δεν λειτουργεί. Αυτό που πιστεύω ότι γνωρίζουν ορισμένοι για μένα, που αισθάνονται ιδιωτικά, είναι ότι ανησυχώ πάρα πολύ για πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω. Συχνά ανησυχώ τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να είμαι καταραμένος, μιλώ τώρα. Αλλά θέλω πραγματικά να είμαι τώρα; Δεν είναι πάντα. Ποιός ξέρει?
Αν και τα πράγματα που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο δικαιολογούνται να ανησυχούν, δεν είναι εκεί που τελειώνει. Δεν σταματά ποτέ και ο εγκέφαλός μου είναι πιθανό να εκραγεί. Σαν κραυγή. Μερικές φορές αισθάνεται πραγματικά έτσι. Όταν όλα καταρρέουν. Τότε πρέπει να κουβαλάς ένα φορτίο Loka. Λίγο πολύ βαρύ. Όλα πέφτουν στο έδαφος. Ή μέσω μέταλλο. Βραχυκύκλωμα.
Ναι, καταλαβαίνετε γιατί είναι ζωτικής σημασίας να ξεκουράζομαι συχνά. Διαφορετικά θα σπάσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου