Guest Post: Νέα δουλειά στην εποχή της κορώναςαπό Kally |
Με το κλείδωμα στη θέση του, βρίσκω περισσότερο χρόνο στα χέρια μου για να εξερευνήσω νέα ιστολόγια και αγόρι, χαίρομαι που βρήκα αυτήν την ανάρτηση γραμμένη από μια Ινδονησία Γυναίκα Μηχανική που αγαπά τα ταξίδια και εργάζεται τώρα στη Δανία.
Η ανάρτησή της είναι εμπνευσμένη και ακτινοβολεί με θετικότητα. Ελπίζω ότι μοιράζομαι αυτό, φέρνει κίνητρο σε όσους θέλουν να αλλάξουν δουλειά ή επί του παρόντος άνεργοι και αναζητούν εργασία.
Αν σας αρέσει να διαβάζετε αυτό, σταματήστε από το ιστολόγιό της για να πείτε "Γεια!"
Ακούγεται τρελό να αλλάζεις δουλειά στη μέση της πανδημίας, αλλά όταν η ευκαιρία χτυπά την πόρτα, τι μπορείς να κάνεις;
Δεν είχα την πρόθεση να αλλάξω δουλειά στην αρχή, αλλά ένιωθα ότι είχα κολλήσει στην παλιά μου δουλειά . Μην με παρεξηγείτε, μου άρεσε πολύ η παλιά μου δουλειά, οι συνάδελφοι, οι μετακινήσεις (το γραφείο βρίσκεται στο κέντρο της Κοπεγχάγης), ένιωσα σαν να ήμουν μέλος της κοινότητας, αλλά δεν ένιωσα πια πρόκληση. Ένιωσα ότι είχα κολλήσει να κάνω το ίδιο πράγμα στην επανάληψη. Συνειδητοποιώ ότι ίσως ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε.
… Και σαν να ήταν πεπρωμένο, εμφανίστηκε μια διαφήμιση εργασίας που αναζητούσε κάποιον ακριβώς σαν εμένα. Αποφάσισα να προσπαθήσω να το υποβάλω αίτηση (σχεδόν ξέχασα πώς να φτιάξω μια συνοδευτική επιστολή, δεδομένου ότι έχω την προηγούμενη δουλειά μέσω headhunter). Στην αρχή δεν περίμενα τίποτα από αυτό, κατά κάποιον τρόπο είχα τα μάτια μου σε μια άλλη εταιρεία, αλλά παρέμειναν σιωπηλοί στο ραδιόφωνο, οπότε σκέφτηκα ότι αν δεν το έκανα αυτό, σίγουρα θα έκανα ένα πλάνο.
Έλαβα μια πρόσκληση μέσω email για μια συνέντευξη (προσπάθησαν να με καλέσουν) ενώ ο ScandiGuy και εγώ κάναμε tour-de-Sønderjylland το
… Και μια εβδομάδα αργότερα πήρα μια προσφορά για τη δουλειά. Ήταν εκεί αν ήθελα και αποφάσισα να πω ναι, κυρίως επειδή ένιωθα κολλημένος στην παλιά μου δουλειά, αν και το αντίο στους συναδέλφους μου ήταν ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που είχα κάνει ποτέ σε αυτή τη δουλειά.
Εδώ είμαι, 3 μήνες αργότερα, στα μισά του δρόμου εγκαταστάθηκα στη νέα δουλειά.
Πρέπει να πω ότι έχουν κάνει πολύ καλά για να με φροντίζουν. Η εμπειρία στο αεροσκάφος ήταν πολύ ομαλή, πήρα έναν «φίλο» στη δουλειά που μου εξήγησε τα περισσότερα πράγματα. Έχω τα δικά μου έργα, αλλά εξακολουθώ να είμαι στη διαδικασία της μάθησης πώς γίνονται τα πράγματα και να γνωρίσω τους ανθρώπους και να δημιουργήσω το δικό μου δίκτυο. Δεν είναι εύκολο όταν τα μισά γραφεία εργάζονται από το σπίτι και όλες οι κοινωνικές δραστηριότητες ακυρώνονται λόγω του covid-19, αλλά αισθάνομαι πιο τυχερός από τους άλλους ότι οι περισσότεροι άνθρωποι από το τμήμα εξακολουθούν να εργάζονται τις περισσότερες φορές και είναι τόσο γλυκό ( πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα μια προκατάληψη αυτού του τόπου ότι οι άνθρωποι ήταν κρύοι και αλαζονικοί, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια )
Είμαι ακόμα τόσο απασχολημένος όσο ήμουν στην παλιά μου δουλειά και παρόλο που τις περισσότερες φορές είμαι ευχαριστημένος με τη νέα μου δουλειά, μερικές φορές νιώθω απογοητευμένος και για πολλά πράγματα ( υπάρχει περισσότερη γραφειοκρατία εδώ από την προηγούμενη δουλειά, υποθέτω λόγω του μεγέθους της εταιρείας ) αλλά θυμίζω μερικές φορές ότι είμαι ακόμα σε αυτό το μέρος για 3 μήνες, και ακόμα στη διαδικασία εγκατάστασης και εκμάθησης του συστήματος.
Οι μετακινήσεις δεν είναι τόσο άσχημες, είναι ελαφρώς λιγότερο από τις παλιές μου μετακινήσεις, επειδή το γραφείο βρίσκεται στην ίδια περιοχή της πόλης όπου ζω, αλλά ακόμα 5,5 χλμ. Από το σπίτι. Η ποδηλασία είναι πολύ πιο εύκολη γιατί δεν χρειάζεται να κάνω ποδήλατο στο κέντρο της πόλης και να περιηγηθώ στο ποδήλατο με όλες αυτές τις τρελές στην πόλη.
Το καλύτερο μέρος της δουλειάς; Η καντίνα! Χαχα, αλλά είναι αλήθεια. Η καντίνα διευθύνεται από μια από τις διάσημες εταιρείες τροφίμων εδώ στην Κοπεγχάγη, την ίδια εταιρεία που διαχειρίζεται την καντίνα στο κοινοβούλιο και έχουν επίσης αρτοποιεία και εστιατόρια στη Δανία (και επίσης ένα φούρνο στο σταθμό Grand Central της Νέας Υόρκης!) . Το φαγητό είναι τόσο καλό! και παρέχουν πάντα vegan εναλλακτική λύση, ώστε να μπορώ πάντα να επιλέγω αυτό που θέλω να τρώω καθημερινά.
Αυτό που σουρεαλιστικό είναι ότι θα βρείτε την υπηρεσία της καντίνας να σπρώχνει ένα καλάθι που προσφέρει smoothies, τζίντζερ, ή απλά καφέ (με σιρόπι, αν θέλετε) γύρω από το γραφείο από μέρα σε μέρα. Μερικές φορές ακόμη και με μερικές μικρές σοκολάτες, ή βάφλες ή απλά μικρά μπισκότα. Είναι πραγματικά επευφημίες μέχρι την ημέρα σας ( και να με κάνει να λίπος !! )
και σήμερα έλαβα ένα μπουκάλι σαμπάνια από τη δουλειά - είναι δείγμα από τους ηγέτες για να γιορτάσουμε τα 75α γενέθλια της εταιρείας και ένα μικρό μήνυμα που λέει «Σας ευχαριστώ για τις προσπάθειές σας» Υποθέτω ότι προσπαθούν να δείξουν ότι παρόλο που είναι μια διεθνής εταιρεία με περίπλοκη γραφειοκρατία και ιεραρχία (μερικές φορές!) Μας εκτιμούν ακόμη σε προσωπικό επίπεδο.
Είμαι όλοι για να πάρω σαμπάνιες ή σοκολάτες τώρα και ξανά, αλλά ένα τζίντζερ πυροβολήθηκε τη Δευτέρα το πρωί; Αυτό είναι ένα πράγμα που εκτιμώ πολύ
Εσυ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ? Σας αρέσει να βρίσκεστε εκεί; Επηρεάστηκαν οι εργασίες σας από το Covid-19;
https://middleme.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου