ΠΟΝΟΣ
Πόνος. Ψάχνω στο λεξικό για την ετυμολογία, έτσι για να το διασκεδάσω και λίγο! Βρίσκω “είναι η δυσάρεστη αίσθηση που συνήθως προκύπτει από ένα πολύ έντονο ή καταστροφικό σωματικό ερέθισμα”. Και κάθομαι και σκέφτομαι… κι όμως κάπου έχει δίκιο. Έτσι κι αλλιώς, κάθε πρωί πια μετράμε τον σωματικό πόνο. Κάπου, κάτι θα πονά. Ο άλλος όμως;
Ας κάνω μια καταμέτρηση μιας κι έχουμε χρόνο, όλοι μας.
Πόνος της απώλειας “τα είχα όλα και τα ‘χασα! Πώς να συνεχίσω τώρα πια;”.
Πόνος της αποτυχίας “το ‘ξερα ότι δεν θα τα κατάφερνα, αλλά εγώ εκεί! Όλοι μου το ‘λεγαν αλλά εγώ επέμενα. Τώρα; Πονάει πολύ!”.
Πόνος της επιτυχίας. Κι όμως υπάρχει κι αυτός! Ίσως επειδή όταν φτάνεις ψηλά, στο φως, ένα άλλο σου κομμάτι, ανικανοποίητο, αναδύεται απ’ το σκοτάδι έτοιμο να σε καταπιεί.
Πόνος της συμφοράς “γιατί να συμβεί σε μένα αυτό; Λίγα μου έτυχαν; Πόσο ακόμη;”.
Συνοψίζοντας, όταν πονάς, σιωπάς. Η αίσθηση που νιώθεις, ότι σκίζεσαι στα δυο, δεν μεταφράζεται ούτε με λόγια, ούτε με δάκρυα.
Της Στέλλας Σωτήρκου
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου