ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ;
Στον σύγχρονο κόσμο, βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα της ρύπανσης, έχουμε μολύνει τόσο τη φύση όσο και την ανθρώπινη φύση. Μολύναμε αέρα, νερό, έδαφος, ωκεανό, ατμόσφαιρα. Καταστρέψαμε τον ιστό των τροφίμων. Τρώμε τα πάντα, είτε είναι φαγητό είτε όχι. Όλη η χλωρίδα και η πανίδα κινδυνεύουν. Έχουμε μολύνει το κοινωνικό μας περιβάλλον τόσο πολύ που δεν υπάρχει χώρος για τα ανθρώπινα όντα. Οι άνθρωποι χωρίζονται σε κάστα, πολιτισμό, φύλο, έγχρωμες βάσεις.
Πολλά φοβερά εγκλήματα συμβαίνουν καθημερινά. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο άνθρωπος είναι για τα χρήματα, τα χρήματα δεν είναι για τον άνθρωπο.
Αυτή η ανάρτηση αφορά όλες τις σκέψεις μου. Στην καθημερινή μου ζωή παρατηρώ, πόσο πολύ υλιστικοί πηγαίνουμε. Ο Μαχάτμα Γκάντι είπε «η μηχανή θα κάνει τον άνθρωπο, μια μηχανή μια μέρα». Αποδείχθηκε σωστά. Είπε ότι «Κάθε άτομο πρέπει να κάνει τόση σωματική δουλειά όσο να κερδίσει ένα καρβέλι χρόνου. Μας κρατά υγιείς. Όλοι όμως είναι μετά από εγκαταστάσεις που κανείς δεν θέλει να κάνει σκληρή δουλειά. δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε κάτι για το περιβάλλον μας.
«Τώρα δεν έχουμε καθαρό νερό για ποτό. Δεν έχουμε καθαρό αέρα για αναπνοή. Το μόνο που είχαμε, ήταν το χαμόγελο των προσώπων, το οποίο επίσης αφαιρέθηκε από αυτές τις μάσκες. " Τώρα έχουμε μόνο τις αναμνήσεις των παλιών ημερών. Αυτά τα καταπράσινα λιβάδια, ρέουν ποτάμια με τα λαμπερά νερά του… ..
Υπήρχε μια εποχή, όπου οι άνθρωποι μπορούν να πίνουν νερό από ποτάμια, λίμνες, πηγάδια. Αλλά τώρα όλα είναι μολυσμένα και βρίσκονται στα πρόθυρα του τέλους. Οι γονείς και οι παππούδες μας είδαν νερό σε λίμνες, ποτάμια, λίμνες, πηγάδια, κανάλια. Βλέπουμε σε φιάλες, Οι μελλοντικές γενιές μας θα δουν νερό ή όχι. Εάν δεν κάνουμε βιώσιμη χρήση του νερού, φυσικά δεν θα έχουν πόσιμο νερό. Μπορώ να απομνημονεύσω τη στιγμή που εκεί, στην Ινδία, υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο και ένα πηγάδι σε κάθε σπίτι. Είχαμε επίσης ένα παλιό σπίτι σε αυτό το σπίτι υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο Neem. Υπήρχαν δύο πηγάδια στη γειτονιά μου. Αυτά ήταν σε πολύ μικρή απόσταση. Οι άνθρωποι φέρνουν νερό από εκεί, πήγα επίσης με την αδελφή του πατέρα μου κρατώντας σχοινί Έφερε ένα ζευγάρι μεγάλο και μικρό ποτ και κρατάω σχοινί στο δρόμο μόνο για βοήθεια. Έχω σαφείς αναμνήσεις για αυτό. Ήμουν στο 3ο ή 4ο πρότυπο εκείνη την εποχή. Κάθε σώμα φέρνει νερό από εκεί. Υπήρχε ένα διαφορετικό είδος συνεργασίας μεταξύ των γυναικών στο πηγάδι. Εάν δεν γνώριζαν κανέναν, τότε επίσης κάθε γυναίκα βοηθά τους άλλους δίνοντας το σχοινί τους. Εάν κάποια γυναίκα χρειαζόταν περισσότερο νερό και είχε κουράσει αντλώντας νερό από το πηγάδι, τότε άλλες γυναίκες τη βοήθησαν μία προς μία.
Στο σπίτι μας, διατηρούμε ακόμα νερό σε πήλινο δοχείο. Αυτό το πήλινο δοχείο κράτησε το νερό δροσερό. Μου αρέσει να πίνω αυτό το νερό. Η γιαγιά μου έπινε μόνο νερό ποτ. Τυλίγει ένα υγρό πανί στην κατσαρόλα, έτσι ώστε να κρυώσει πολύ το νερό. Η γεύση αυτού του νερού ήταν πραγματικά φυσική. Όταν πήγα στο σπίτι του θείου μου σε διακοπές έπινα μόνο νερό από πήλινο δοχείο. Όλοι οι άλλοι στην οικογένεια είχαν την τρέλα του παγώματος νερού. Η τεχνολογία έστρεψε όλα αυτά τα πράγματα πίσω. Κάνει ανάπτυξη καθημερινά. Μπορούμε όμως να εξετάσουμε πόσο καλά ήταν αυτά τα πράγματα για το περιβάλλον μας. Είχαμε ποτ αλλά η τεχνολογία μας έδωσε πάγωμα. Πάγωμα, το οποίο μπορεί να κρυώσει νερό σε δευτερόλεπτα. Αλλά είναι πολύ επιβλαβές για το περιβάλλον μας. Εκπέμπει πολλά επιβλαβή αέρια. Οι γλάστρες είναι φυσικοί καταψύκτες. Είναι κακό για το περιβάλλον είναι μηδέν. Αυτά είναι φιλικά προς το περιβάλλον. Χωρίς αέρια, χωρίς δαπάνες επισκευής. Το νερό του πηλού είναι κατάλληλο για υγεία. Έχει πολλές aururvedic ιδιότητες. Δεν τείνει ποτέ να κρυώσει. Πόσο καλά ήταν τα φυσικά καταψύκτες μας. αλλά έχουν εξαφανιστεί από τη ζωή μας. Τώρα σπάνια βλέπω το νερό του δοχείου οπουδήποτε. Είχαμε φτιάξει δεξαμενές νερού παντού, το νερό έτρεχε πάντα από αυτά λόγω της απροσεξίας των ανθρώπων.
Πόσο περίεργο είναι:
Εξοικονομούμε χρήματα ενώ μπορούμε να τα βγάλουμε. Σπατάμε νερό ενώ δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Θυμάμαι ότι στο χωριό μας, υπήρχε ένας πάγκος τσαγιού. Το τσάι σερβίρεται σε πηλό κύπελλο που ονομάζεται kullahad. Χρησιμοποιείται επίσης στην Ινδία αλλά σε πολύ μικρή κλίμακα. Γι 'αυτό δεν υπήρχαν τεράστια βουνά από πλαστικά και σκουπίδια. Αλλά τώρα πίνουμε τσάι και ποτά σε πλαστικά ποτήρια και τα ρίχνουμε. Αλλά οι ηλικιωμένοι διατηρούν αυτά τα kullahad (πήλινα κύπελλα) αφού πίνουν τσάι και τα γυρίζουν ξανά στο χώμα και στη συνέχεια ξανά σε πήλινα κύπελλα για χρήση ξανά. Τι καλό παράδειγμα επαναχρησιμοποίησης 
Βιώσιμη χρήση εδάφους και νερού.
Δεν καταλαβαίνω πού πηγαίνουμε. Ο άνθρωπος πηγαίνει ψηλά με την τεχνολογία, αλλά μια μέρα θα πέσει κάτω. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ κακό.
Στα εστιατόρια της νότιας Ινδίας και στα ντάμπα σερβίρεται φαγητό στα φύλλα του δέντρου Μπανάνας. Το λατρεύω. Νομίζω ότι είναι πραγματικά πολύ καλό πράγμα επειδή είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Είναι βιοαποικοδομήσιμο. Αναμιγνύεται στο έδαφος μετά από λίγο. Αλλά αυτό το έθιμο θα τελειώσει επίσης. το πλαστικό χρησιμοποιεί στη θέση του.
Πρέπει να υιοθετήσουμε άλλα πράγματα στη θέση της πλαστικής πολυαΐνης επειδή είναι πιο επικίνδυνο και καταστροφικό για τη γη μας. Αυτό είναι επικίνδυνο κατά τη διάρκεια της παραγωγής, μετά την παραγωγή και αμέσως μετά από μία χρήση, είναι και πάλι επιβλαβές, οπότε γιατί μόνο για μία φορά χρήση, παράγουμε τόσο πολύ πλαστικά πράγματα.
Εκτιμώ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε παγκόσμιο επίπεδο και από την ινδική κυβέρνηση για να σταματήσει η χρήση πλαστικής πολυαΐνης. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε σάκους από γιούτα ή χάρτινες σακούλες για χρήση.
Πρέπει να κατανοήσουμε τον ρόλο μας. Επιστροφή στη φύση. Γίνετε φυσικοί και σώστε τη γη.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση. Μην ξεχάσετε να μοιραστείτε τις πολύτιμες απόψεις σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου