ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ
Στο τρίτο χτύπημα πετάχτηκε από το κρεβάτι. Η καρδιά της έτρεχε διακοσάρι. Τέσσερα δευτερόλεπτα ώσπου να το σηκώσει, δεκατέσσερα κακά σενάρια πέρασαν από το μυαλό της. Κοίταξε το ρολόι 3:13. Μήπως έπαθε κάτι το παιδί; Ο Γιώργος που επέστρεφε; Ή μήπως ο μπαμπάς της; Όχι, όχι σίγουρα η γιαγιά. Σκέψεις μπερδεμένες στο κεφάλι της. Άλλωστε για όλα είχε προετοιμαστεί. Είχε σκεφτεί όλα τα κακά σενάρια της ζωής της. Ήθελε λέει να είναι προετοιμασμένη, δεν άντεχε το αναπάντεχο, το ξαφνικό, έπρεπε να ξέρει…
_«Ναι;» η φωνή της άγνωστη, αλλιώτικη, διαφορετική
_«Μαρία… η γιαγιά δεν είναι καλά, ο γιατρός είπε πως πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι… δεν αντέχει άλλο ο οργανισμός της.»
19 χρόνων ο γιος της, ηλικία δύσκολη. Ανεξαρτησία, αυτοκίνητα, ξενύχτια όλη η ζωή δική του.
22 χρόνια παντρεμένη με τον Γιώργο, αμέτρητα ταξίδια, δουλειά βλέπεις… Όλη του η ζωή, πίσω από ένα τιμόνι.
77 χρόνων ο μπαμπάς της, καρδιά αδύνατη, είπε ο γιατρός.
92 χρόνων η γιαγιά της, ζει ακόμα…
Μέσα στην ταραχή της, ένιωσε ανακούφιση. Ο καθένας με τη σειρά του. Έτσι θα έπρεπε… όχι όμως πάντα. Η ζωή είναι τόσο απρόοπτη. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θυμάται πάντα την γιαγιά της να λέει πως είναι η σειρά της, πριν ένα χρόνο όμως η κόρη της, η μαμά της… το εγκεφαλικό. Η γιαγιά της διαψεύστηκε, η σειρά άλλαξε. Ο μπαμπάς της δεν άντεξε, ήρθε το πρώτο έμφραγμα. Αδύνατη καρδιά είπε ο γιατρός.
Έτσι ζούσε διαρκώς σε αναμονή του κακού. Το ήξερε πως θα ερχόταν κι αυτό δεν την άφηνε να χαρεί. Δεν την άφηνε να ζήσει. Τις λιγοστές στιγμές χαράς, τις έπνιγε νιώθοντας πως κάτι κακό θα συμβεί.
«Σε καλό να μας βγει» μονίμως αυτή η φράση. Ένιωθε την μοίρα της να την περιπαίζει. Οι άνθρωποι δίπλα της αδυνατούσαν να την καταλάβουν.
Λες και το ‘ξερε, λες και ήθελε να συμβεί…
3:45 έτρεχε για το νοσοκομείο. Πέρασε το στοπ δίχως να δει. Αυτό το σενάριο δεν το είχε σκεφτεί. Άλλαξε τη σειρά για άλλη μια φορά…
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου