Ένα κεφάλαιο από τα εδάφη του Fosterganj.

Σενάριο: Abhisek Pattnaik
Pic Ευγενική προσφορά: Unsplash.com

Οκ. Shyamalan επέστρεψε από το γραφείο στις επτά περίπου το βράδυ. ένα μικρότερο από το συνηθισμένο του. Στα τέλη του σαράντα του, ήταν αρκετά διάσημος στο Fosterganj για την υποτιμητική του συμπεριφορά. Αν και έφερε τα δικά του στερεότυπα, του άρεσε να δείξει στον κόσμο ότι είναι ένα λογικό άτομο. 
«Μόνο ένας ανόητος λαχταρά να εγκλωβιστεί στο σύστημα του γάμου» είναι αυτό που συνήθιζε να ανακοινώνει με υπερηφάνεια, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για πιθανότητα γάμου. Έτσι, το σπίτι του, το τελευταίο κτίριο στην κεντρική λωρίδα του Fosterganj, αφέθηκε στη φροντίδα του Ramu, της βοήθειας του κ. Shyamalan. Ο Ράμου φρόντισε για οτιδήποτε και ό, τι ζήτησε ο κύριος Σιαμαλάν ή το σπίτι του.
Οι βραδινές ώρες αυτής της συγκεκριμένης ημέρας πέρασαν όπως συνήθως και ο Ράμου έφυγε από το σπίτι αφού άφησε στον κ. Σιαμαλάν μια κανάτα νερό δίπλα στο κρεβάτι του μετά το δείπνο του. Ο κ. Shyamalan εγκαταστάθηκε στο κρεβάτι του και συντονίστηκε στο σταθμό Vividh Bharati στο παλιό του ραδιόφωνο που είχε λάβει σε προγονική περιουσία μαζί με το σπίτι. Στην εποχή του εκσυγχρονισμού, μπορείτε να πείτε ότι το σπίτι του κ. Shyamalan ήταν ένας δικός του κόσμος που μοιάζει ακόμα με τις παλιές μέρες των απλών πραγμάτων. Στην πραγματικότητα, το μόνο καινούργιο πράγμα που είχε αγοράσει για το σπίτι ήταν το κλιματιστικό για την κρεβατοκάμαρά του τον προηγούμενο χειμώνα, καθώς το περασμένο καλοκαίρι στο Fosterganj ήταν αφόρητο, ακόμη και για τον κ. Shyamalan.
"Γδούπος".
Ο κ. Shyamalan ξύπνησε ξαφνικά από τον ήχο κάτι που πέφτει ξαφνικά καθώς επρόκειτο να κοιμηθεί. Νόμιζε ότι το άκουσε από το σαλόνι. Αλλά βρίσκοντας τα πάντα στα δικά τους μέρη τακτοποιημένα, ήρθε στο κρεβάτι του έκπληκτος.
«Ίσως ήταν ένα όνειρο.»
Και καθώς επρόκειτο να εγκατασταθεί ξανά στο κρεβάτι του, άκουσε κάτι να κινείται στους θάμνους δίπλα στο παράθυρό του. Όντας το τελευταίο κτίριο στη λωρίδα, τα οικόπεδα δίπλα στο παράθυρό του έμειναν ως επί το πλείστον χωρίς επίβλεψη και έμοιαζε με ένα μίνι δάσος με τα άγρια ​​αναρριχητικά φυτά και τους θάμνους. Ο κ. Shyamaln δεν κοιμόταν ποτέ με το παράθυρο ανοιχτό. Ένιωσε ότι κάτι δεν πάει καλά. Άνοιξε το παράθυρο μαζεύοντας θάρρος. Ανάβοντας το φακό, προσπάθησε να ελέγξει τους θάμνους που του επέτρεπαν τα παλιά μάτια του. Ο ήχος των γρύλων γέμιζε τον αέρα.
«Παράξενο», σκέφτηκε σαν μια αίσθηση φόβου να σέρνεται στο κεφάλι του. Υπενθύμισε το κουτσομπολιό στην αγορά, ότι ο κ. Mehta είδε ένα φάντασμα πριν από μερικές ημέρες. Έκλεισε το παράθυρο όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Η επίδειξη ορθολογισμού του τον άφησε αμέσως μπροστά σε κάτι άγνωστο καθώς ο αέρας ένιωσε πιο κρύος ξαφνικά. Βιάστηκε πίσω στο κρεβάτι του και κάθισε εκεί κάτω από το πάπλωμα του με ανοιχτά μάτια για λίγο.
"Παφλασμός". Οι αυξημένες αισθήσεις του έκαναν αυτόν τον ήχο να εμφανίζεται σαν κάτι ξαφνικό, το οποίο ήταν αρκετά δυνατό για να σπάσει την έκσταση του καθώς το σώμα του άρχισε να τρέμει. Μάζεψε την τελευταία ουγγαρία θάρρους για να ελέγξει το μπάνιο του.
Τίποτα και εκεί, καθώς οι βρύσες ήταν κλειστά και το πάτωμα ήταν στεγνό. Επέστρεψε στο κρεβάτι του.
«Plop, plop».
Πήρε το σώμα του με ξαφνικό τρόμο. τα μαλλιά του δέρματος άρχισαν να φοβούνται από φόβο. Ένιωσε βαρύς σαν να είχε χάσει τον έλεγχο των κινητικών λειτουργιών του σώματός του. Κάθισε ακίνητος στο κρεβάτι του φοβισμένος στον πυρήνα καθώς μπορούσε να ακούσει τη δική του καρδιά να χτυπά ακόμα και μέσα στους θορυβώδεις γρύλους.
"Γδούπος".
Ο ήχος δεν ήταν τόσο δυνατός όσο φάνηκε στον κ. Shyamalan. Το σοκ ενός ξαφνικού ήχου ήταν αρκετά σοβαρό για να ωθήσει την καρδιά του να αντλήσει στην οροφή. Ξαφνικά δεν ήταν πλέον άθεος, καθώς άρχισε να προσεύχεται θερμά κάθε Θεό που θα μπορούσε να θυμηθεί.
Ίσως οι προσευχές του να απαντηθούν καθώς τίποτα ασυνήθιστο δεν συνέβη για κάποιο διάστημα που του επέτρεπε να κοιμηθεί.
Ο Ράμου ήρθε το επόμενο πρωί στη συνήθη ώρα του.
«Ω, οι αρουραίοι. Πρέπει να κάνω κάτι για αυτούς », μουρμούρισε βλέποντας τους Saheb'sβιβλίο που βρίσκεται στο πάτωμα στο σαλόνι.
Ήρθε να ξυπνήσει τον κ. Shyamalan με το πρωινό του τσάι. Ο κ. Shyamalan κάθισε λίγο μπερδεμένος στο κρεβάτι του καθώς το όλο περιστατικό από το προηγούμενο βράδυ ένιωσε σαν ένα όνειρο. Καθώς επρόκειτο να πιει από το φλιτζάνι του, άκουσε,
«Plop… Plop…»
Το φως της ημέρας και η παρουσία του Ramu στο σπίτι του έδωσε αρκετό θάρρος για να ανοίξει ξανά το παράθυρο. Κοίταξε τριγύρω.
«Plop…»
Κοίταξε προς τα πάνω καθώς η σταγόνα νερού συγκεντρώθηκε ξανά στην πρίζα AC για να πέσει. Αναπνέοντας μια μακρά ανάσα ανακούφισης, επέστρεψε στη χαρακτηριστική του κατάσταση χαλάρωσης. Μεγαλοπρεπή επέστρεψε στο κρεβάτι του και άρχισε να πίνει το τσάι του.
« Saheb…» Ο
κ. Shyamalan κοίταξε ψηλά για να βρει τον Ράμου να στέκεται στην πόρτα.
"Τι είναι αυτό?"
« Σαχέμπ, Χρειάζομαι μερικά χρήματα."
«Τι για», ο κ. Shyamalan σήκωσε τα φρύδια του κοιτάζοντας προς την κατεύθυνση του Ramu.
«Θα ήθελα να δώσω δύο καρύδες στο ναό Jagmata αν η υγεία του γιου μου βελτιώθηκε…» Ο
κ. Shyamalan έκοψε τον Ramu στο μεταξύ.
«Ράμου… πόσες φορές πρέπει να σου πω! Θεοί και φαντάσματα υπάρχουν μόνο στο μυαλό σου. "

Το τέλος