Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Το παιχνίδι της σφαγής – απόσπασμα

Το παιχνίδι της σφαγής – απόσπασμα

Του Ευγένιου Ιονέσκο

Το παιχνίδι της σφαγής (Jeux de massacre) γράφτηκε το 1970 από τον Ευγένιο Ιονέσκο. Αν και το πρώτο βιβλίο που σκέφτεται κανείς όταν ακούει την λέξη πανδημία είναι η Πανούκλα του Καμύ, το Παιχνίδι της σφαγής είναι ακόμη πιο ανατριχιαστικά επικαιρο. Η πραγματική πανδημία που ζήσαμε και ζούμε αποτελεί εδώ το εύρημα πάνω στο οποίο ο Ιονέσκο χτίζει το έργο. Τα πολυπεπίδα ερωτήματα που θέτει ο συγραφέας ισχύουν στο ακέραιο και σήμερα, σκέψεις που και εσείς μπορεί να κάνατε κατά την τελευταία περίοδο του lockdown. Παραθέτουμε εδώ ένα μικρό κομμάτι
ΣΚΗΝΗ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑΠρώτος φυλακισμένοςΔεύτερος φυλακισμένοςΔεσμοφύλακαςΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Έχω λιμάρει δύο κάγκελα. Ένα σπρώξιμο και πέσανε. Θα φύγουμε απ’ το παράθυροΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Και θα πέσουμε στην τάφρο, που είναι γεμάτη νερόΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Αυτό το είπαμε από την άρχη. Ξέρεις κολύμπι. Σε πέντα λεπτά θα είμαστε απέναντι, στο λιβάδι. Και μετά η ελευθερία: κήποι, μαγαζιά, φούρνοι, χασάπικα, μανάβικαΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Πρόσεχε, κάποιος έρχεται. Κρύψε τη λίμα, ο δεσμοφύλακας!(Μπαίνει ο δεσμοφύλακας)ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Οι πύλες είν’ ανοιχτές κι όλες οι πόρτες ξεκλείδωτες. Ξέρω πως εσείς οι δύο έχετε λιμάρει τα κάγκελα και θέλετε να το σκάσετε απ΄το παράθυρο. Μην μπαίνετε στον κόπο. Τώρα πια έχουμε όλοι έναν άλλο δεσμοφύλακα φοβερό και τρομερό.ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Αν εννοείς την ανεργία, δεν με τρομάζει. Τίποτα δεν φοβάμαι εγώ – ούτε φωτιά, ούτε νερό.ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Δεν κατάλαβες τι σας λέω.ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Ότι και να λες σκασίλα μου. Αυτόν (Δείχνει τον δεύτερο φυλακισμένο) μπορείς να τον τρομάξεις εμένα όχι!ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Οι φρουροί στις πυλες είναι νεκροίΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Γιατί; Τι πάθανε; και γιατί δεν ήρθαν άλλοι;ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Ήρθαν άλλοι – αόρατοιΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Πλάκα μας κάνεις;ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Δεν κάνω ποτέ αστεία. Την πόλη θερίζει μια φοβερή επιδημία. Οι πύλες της πόλης είναι σφραγισμένες και οι φρουροί που τις φυλάνε περιμένουν να πεθάνουν από στιγμή σε στιγμή. Ακόμα και αν πεθάνουν αυτοί, οι πύλες δεν θα ανοίξουν, γιατί απέξω περιμένουν ξένοι στρατιώτες, που δεν αφήνουνε να βγει κανένας.ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Γιατί να βγω απέξω; Εμένα μου φτάνει η πόληΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Κι εμέναΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Οι στρατιώτες έξω από τα τείχη δεν έχουν προσβληθεί, τουλάχιστον ως τώρα. Να γιατί δεν αφήνουμε να βγει κανένας, για να μην μεταδοθεί η αρρώστια. Μέσα στα τείχη είμαστε όλοι μολυσμένοι, θα πεθάνουμε, κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά μας.ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Τι πράγμα είν’ αυτή η αρώστια;ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ:  Δεν ξέρω, αλλά είναι θανατηφόρα. Κάτι σαν επιδημία – όποιος κολλήσει δεν έχει καμιά ελπίδα να γλυτώει. Οι άνθρωποι πεθαίνουν στους δρόμους ,στα πεζοδρόμια, μέσα σε κλειδωμένα σπίτια, σ’ εκκλησίες, σε ναούς. Κανένας δεν μαζεύει τους νεκρούς. Ακόμη και οι νεκροθάφτες πεθαίνουν, αν κι έχουν υπογράψει υπεύθυνη δήλωση πως δεν θ’ αρωστήσουν. Είναι μια εποχή που οι θεσμοί περνάνε κρίση: ως κι οι υπεύθυνες δηλώσεις είν’ ανίσχυρες! Γάτες σκύλοι , άλογα, ποντίκια πεθαίνουν δίπλα στους ανθρώπους. Από τη Δευτέρα έχουν καταμετρηθεί τριάντα χιλιάδες πτώματα ανθρώπων και ζώων. Διπλάσια από την περασμένη βδομάδα και τριπλάσια απ’ την προπερασμένη.ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Δεν το πιστεύωΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Μας λές ψέματα, για να μας τρομάξεις. Ο διοικητής σ’έβαλε, για να μας σπάσεις τα νεύραΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ:Πηγαίνετε να δείτε μόνοι σας. Αλλα΄σε λίγο δεν θα βλέπετε, ούτε θ’ ακούτε. Ο γιατρός της φυλακής πέθανε επειδή έβγαινε έξω. Πήγαινε στο σπίτι του κάθε βράδυ να δει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Απ’ τους δικούς του κόλλησε και πέθανε τριγυρισμένος από τα πτώματα εκείνων που αγαπούσε. Όλοι ο ισυνάδελφοι μου δεσμοφύλακες πέθαναν, κι αυτοί από τον ίδιο λόγο. Χτές ένα τρόλει ξεκίνησε από την αφετηρία γεμάτο επιβάτες. Όλοι πέθανα στη διαρομή, ογδοντα εφτά άνθρωποι, ογδόντα οχτώ μαζί με τον οδηγό που, πέθανε μόλις έφτας στο τέρμα.ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Ποιος σου είπε ότι θα πάρουμε τρόλει;ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Ούτε πεζός δεν είσαι ασφαλής. Πολλοί πεθαίνουν στα μπαλκόνια και σου έρχονται κατακέφαλα καθώς περπατάς. Γι’ αυτό εγώ μένω εδώ. Δεν έχω παντρευτεί, δεν έχω οικογένεια, δεν έχω συγγενείς, δεν έχω κανένα λόγο να βγω από αυτή τη φυλακή. Εδώ δεν κινδυνεύουμε. Κοιτάξτε πόσο χοντροί είναι αυτοί οι τοίχοι. Τίποτα δεν τους περνάει, ούτε καν τα μικρόβια. Είμαστε φυλακισμένοι, το ξέρω, αλλα είμαστε , τουλάχιστον ασφαλείς. Τα πραγματικά δεσμά ειν’ απέξω. Γι’ αυτό διαλέξτε: φυλακή ή θάνατος;ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Δεν είνα δυνατόν…. δεν είναι δυνατόν !ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Βγές να δείςΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Είναι παγίδαΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Σας είπα, έχω αφήσει όλες τις πόρτες ξεκλείδωτες. Εμπρός δοκιμάστε και θα δείτε(Βγαίνει)ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Τι θα κάνουμε:ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Ψέματα μας λέει. Μας κοροϊδεύειΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Δεν λέει ψέματαΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Πως το ξέρεις; Έχεις αποδείξεις;ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Χτες το βράδυ είδα τσο όνειρο μου ανθρώπους να πεθαίνουν, βουνά οι νεκροί να στοιβάζονται, ένας σωρός ψηλότερος κι από εξαώροφη πολυκατοικία. Και, κοίτα άφησε την πόρτα ξεκλείδωτη.ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Αυτά τα λες επειδή φοβάσαι να το σκάσεις. Άκου είδε όνειρο! Χέστης είσαι !ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Μα, κοίτα, η πόρτα είναι ξεκλείδωτη!ΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Πως σου ήρθε να πιστεύεις στα όνειρα:ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Την αλήθεια την βρίσκουμε μέσα στ’ όνειρο. Ότι δεν τολμάμε να σκεφτούμε στον ξύπνιο μας, βγαίνει ελεύθερο στ’ όνειρο μαςΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Τ’ όνειρο είναι απατηλό πράγμα. Μεγαλοποιεί τους φόβους μας και μας προσφέρει ψεύτικα άλλοθι. Τ’ όνειρο είναι η καλύτερη διακαιολογία των δειλών !ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Για να ‘ ναι η πόρτα ξεκλείδωτη, σημαίνει πως δεν χρειάζονται πια φύλακες. Καλύτερα να ζήσω και να γεράσω ακόμα και στη φυλακήΠΡΩΤΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Καλά. Θα φύγω μόνος μου. Αλλά δεν ρισκάρω να φύγω από την πόρτα – μπορεί να μου την έχουνε στημένη πιο εξώ. Ο δεσμοφύλακας μας είπε ψέματα. Κάπου πιο έξω, υπάρχουνε φρουροί, ζωντανοί και υγιής . Ποτέ μην εμπιστεύεσαι δεσμοφύλακα. Εγώ φεύγω τώρα. Το κόμαμ με χρειάζεται. Έχω να τελειώσω την αποστολή μου, έχω να εκπληρώσω το καθήκον μου στην ανθρωπότητα. Ζήτω η λευθερία! Έλα μαζί μου, αν θες. Θα φύγω από το παράθυρο, δεν εμπιστεύομαι τις ανοιχτές πόρτες.(Ανεβαίνει στο σκαμνί, ξεκολλάει δύο κάγκελα από το παράθυρο, πηδάει έξω)ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: (Ανεβαίνει στο σκαμνί, κοιτάζει από το παράθυρο) Δεν θα πάει μακριάΦΩΝΗ ΠΡΩΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ: Αχχχ! Με τρων οι αρουραίοι… Με δαγκώνουν… Δεν μπορώ να κολυμπήσω…Βουλιάζω….Βοήθεια! Βοήθεια!ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: (Κατεβαίνει από το σκαμνί και στρέφει προς το κοινό). Το πρησμένο κορμί πλέει στο νερό.(Μπαίνει ο δεσμοφύλακας)ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: Βλέπεις; Αλήθεια έλεγα.ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ: Εγώ από την αρχή σε πίστεψα. ( Ο δεσμοφύλακας βγάζει ένα πιστόλι. Ο Δεύτερος φυλακισμένος τον κοιτάζει έντρομος). Σε πίστεψα, μ’ ακούς; Σε πίστεψα! Μην – μην με σκοτώσεις.(Ο Δεσμοφύλακας πυροβολεί και ο Δεύτερος φυλακισμένος πέφτει. Μετά χωρίς προφανή λόγο, ο Δεσμοφύλακας βγάζει από την τσέπη του ένα σκοινί, φτιάχνει θηλιά και κρεμιέται. Ο Μαύρος καλόγερος διασχίζει την σκηνή, ελέγχει τον σφυγμό του Δεύτερου Φυλακισμένου, μετά ελέγχει το σκοινί του Δεσμοφύλακα αν είναι είναι στέρεο και βγαίνει)

Francis Freefall για την μεταφορά / αντιγραφή.

Η φωτογραφία αλιεύτηκε από το διαδίκτυο

https://theshadesmag.wordpress.com/2020/06/18/to-paixnidi-tis-sfagis/
Δημοσιεύτηκεαπό τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πώς ήταν η Μακρινίτσα το 1975 μέσα από φιλμ της εποχής

  Πώς ήταν η Μακρινίτσα το 1975 μέσα από φιλμ της εποχής Από το αρχείο του δρ. Γ. Χατζηδάκη Δημοσιεύθηκε  23/01/2025 09:05 Σκαρφαλωμένη στο ...