ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ Σ’ ΑΚΟΥΩ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ
“Γιατί πάλι άφησες τον φίλο σου να σε πληγώσει; Γιατί στεναχωριέσαι τόσο πολύ που μπορεί να μη σε θέλει για φίλο; Να μην ακούς κανέναν! Ποιος είναι αυτός που θα σου πει ότι δεν είσαι αρκετός; Για μένα είσαι ο καλύτερος! Μην κλαις! Στο έχω ξαναπεί, δε θα εμπιστεύεσαι τόσο εύκολα, βασικά κανείς δεν είναι σαν τους γονείς σου…”
Στα είπα όλα σήμερα πριν κοιμηθείς. Ήταν πολύ ωραία όταν στα λεγα, πήρα φόρα και δεν σταματούσα. Θυμώνω τόσο πολύ όταν σε βλέπω στεναχωρημένο! Δεν άντεξα, στα είπα όλα αλλά ξέρεις, δεν νιώθω καλύτερα. Πάλι αισθάνομαι ότι κάτι χάνω. Εγώ μίλησα, αλλά δεν σε άκουσα. Βασικά τώρα που το σκέφτομαι και σε βλέπω να κοιμάσαι, δεν θυμάμαι καν τι μου είπες αρχικά και θύμωσα τόσο πολύ. Δεν θυμάμαι το λόγο που στεναχωρήθηκες με το φίλο σου. Δεν σε άκουσα πάλι. Εσύ ήρθες να μου μιλήσεις κι εγώ απλά ξέδωσα…
Ξέρω πόσο σημαντικό πράγμα είναι η φιλία. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μερικές φορές υποτιμώ πράγματα δικά σου, που για μένα έχουν μεγάλη σημασία. Να μπορούσα να γυρίσω 5 ώρες πίσω και να σε κρατήσω αγκαλιά μου να κλάψεις όσο θέλεις και να ακούσω πως αισθάνεσαι! Να καταλάβω και να νιώσω αυτό που έχει σημασία για σένα, γιατί αυτό είναι που πρέπει να έχει σημασία και για μένα. Πάλι βιάστηκα…
Όταν ξυπνήσεις θα σου ζητήσω συγνώμη και θα ακούσω. Δε θα μιλήσω, θα ακούσω. Τις περισσότερες φορές όταν μας ακούν νιώθουμε καλύτερα…
Της Δήμητρας Γούναρη
Parent coach / Υποστήριξη και ενδυνάμωση γονέων
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου