ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ, ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;
Ζούμε καταστάσεις που κανένας μας δεν μπορούσε να φανταστεί. Ακόμη και τα πιο απλά πια, φαντάζουν αδιανόητα. Ένας καφές μ’ έναν φίλο, μια βόλτα στη θάλασσα, μια ταινία με παρέα… Όλα αυτά που λίγο καιρό πριν ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μας, πια φαντάζουν μακρινά. Τρομαχτικά μακρινά!
Μοιάζει σχεδόν αστείο που σε όλους μας λείπουν πράγματα που ήταν τόσο δεδομένα μέχρι χτες. Μοιάζει σχεδόν αστείο, μόνο που δεν είναι καθόλου. Γιατί δεν είναι αστείο, να μην μπορείς να κάνεις ότι νιώθεις, να μην μπορείς να πας όπου θες, να μην μπορείς να φερθείς όπως αισθάνεσαι, να μην μπορείς να κάνεις μια αγκαλιά, μια σφιχτή αγκαλιά στους δικούς σου ανθρώπους.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση που μας μελαγχολεί, μας στρεσάρει, μας κάνει να φοβόμαστε… Μέσα σε αυτή την κατάσταση, μια δυνατή, σφιχτή, ζεστή αγκαλιά, είναι κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη. Μια αγκαλιά κι ένα “είμαι εδώ” μοιάζουν και είναι τόσο σημαντικά! Θα θυμόμαστε όμως τη σημασία τους, όταν όλα αυτά τελειώσουν;
Αλήθεια, όταν όλα αυτά τελειώσουν, θα είμαστε διαφορετικοί; Θα έχουμε καταλάβει την αξία και την αναγκαιότητα αυτών των απλών πραγμάτων που τώρα στερούμαστε; Θα έχουμε νιώσει τη δύναμη κάποιων μικρών, μα συνάμα τόσο ουσιαστικών κινήσεων;
Αλήθεια, όλη αυτή η απομόνωση που σ’ έχει φέρει ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό σου, σ’ έκανε να καταλάβεις, να νιώσεις, να αναθεωρήσεις κάποια απ’ τα δεδομένα σου; Σ’ έκανε να αντιληφθείς τις πραγματικές αξίες και την αληθινή ουσία της ζωής; Αυτό το “μακριά” απ’ όλους τους αγαπημένους σου, σ’ έκανε να έρθεις πιο κοντά τους; Σ’ έκανε να νιώσεις το μέγεθος των συναισθημάτων σου απέναντί τους;
Αλήθεια, όταν όλα αυτά τελειώσουν, ποια είναι η πρώτη αγκαλιά που θα ήθελες να κάνεις;
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου