Το βουνό της Jeptha
Η Jeptha Berengar αισθάνθηκε τα βουνά να σχεδιάζουν.
Μια φωνή όπως ήταν, τον τράβηξε όλο και πιο ψηλά στους πρόποδες. Ο Jeptha αισθάνθηκε πιο πρωταρχικός από ποτέ. Τα μαλλιά που έτρεχαν στο πίσω μέρος της σπονδυλικής στήλης του στο άγνωστο, και κάθε μυϊκή ίνα ήταν έτοιμη για μια διαμάχη.
Δεν υπήρχε συναίσθημα σε αυτή την έλξη, ήταν περισσότερο μια υπολογισμένη κίνηση ή πυξίδα που έβαλε ένα πόδι μπροστά από το επόμενο. Το μυαλό και οι σκέψεις του κλήθηκαν και προσαρμόστηκαν σε κάθε ήχο και μυρωδιά που διαπέρασαν από το δάσος.
Υπήρχε μια ξεχωριστή οσμή που η Jeptha δεν μπόρεσε να τοποθετήσει εκείνη που ήταν εξοικειωμένη και κάπως επικίνδυνη. Δεν υπήρχε κανένας συνδεδεμένος φόβος ή ευσπλαχνία, απλώς μια έμφυτη γνώση που θα ακολουθούσε την πορεία του.
Θεώρησε τι προκαλούσε αυτό το συναίσθημα. Το φεγγάρι δεν ήταν στη δύναμή του και εργάστηκε σκληρά για να πειθαρχήσει τις σκέψεις του.
Ο αδελφός είχε μιλήσει για μια κλήση προς την άγρια φύση, ένα βιβλίο που γράφτηκε από έναν άνθρωπο που ονομάστηκε Jack. Η σκέψη αυτής της ιστορίας αισθανόταν οικεία, αλλά πολύ διαφορετική.
Δεν υπήρχαν λέξεις ή φωνές, μόνο σιωπή. Ο σταθερός ρυθμός του ήταν αβίαστος. Ήταν αυτό που σκόπευε να κάνει.
Ο Jeptha ξεκίνησε να μιλάει για τα γεγονότα της ζωής του. Η απαγωγή από τα πλάσματα, το δάγκωμα που τον άφησε στην κατάσταση του, και η διάσωση του.
Διακεκριμένα, σκέφτηκε ότι η μητέρα και ο πατέρας του τον απέρριψαν. Συνέχισαν να ζουν τη ζωή τους στο La Longi. Είχε κάποια αδέλφια; Ήταν πολύ πιθανό.
Δεν ήταν χωρίς οικογένεια. Ο Berengar τον βοήθησε πολύ νωρίς, αλλά ο Emery Berengar, ο πατέρας του Αδελφού, τον κράτησε στο πλευρό του. Αυτό αρχικά έκανε την Jeptha αναστατωμένη. Καθώς μεγάλωσε, ήταν ξεκάθαρο γιατί. Το αίμα του μολύνθηκε. Μια γρατσουνιά ή ένα δάγκωμα θα μπορούσε να παράγει ένα βδέλυγμα σαν τον εαυτό του. Ο Jeptha δεν θα ήθελε ποτέ να συμβεί αυτό.
Η σύλληψη και τα βασανιστήρια από τα Rainports για να βρουν μια πύλη που δεν γνώριζε τίποτα για τον άφησε σπασμένο και νεκρό μέσα. Η κατηγορία ότι είχε φάει ένα παιδί τον έφερε ακόμα πιο σκούρο, όπως οι πέτρες ρίχτηκαν από τους άνδρες της πόλης.
Ο Northwich του είχε δώσει μια νέα αρχή. Εγκρίθηκε από τον ερωδιό, είχε ένα μέρος μεταξύ τους, αν και ασταθής. Ο Ahusaka τον είχε διδάξει να μαγειρεύει όλα.
Ο άνθρωπος του Shepherd Crook τον βοήθησε να διαβάσει και να του μεταδώσει τη σοφία.
Ο James Rainport τον δίδαξε να χρησιμοποιήσει το Sword Montante, μια δεξιότητα που τον υπηρετούσε. Αγωνίστηκε με διάκριση στη μάχη για το La Longi και σκότωσε τον γιο του Λόρδου Rainport με το δικό του κράνος.
Και εδώ ήταν τώρα. Τρέφοντας απότομα στους πρόποδες σαν έναν άνθρωπο που κατέκτησε μετά ....
Τι ήταν αυτή η μυρωδιά; Γιατί τον ενοχλούσε έτσι; Τι τον οδήγησε σε αυτό;
Η μυρωδιά προερχόταν από μια μεγάλη τρύπα που έσκαψε στην πλευρά ενός λόφου.
Το συναίσθημα και αυτό έλειπε από το Jeptha και έγινε πνιγμένος από φόβο.
Μπροστά του ήταν μια μεγάλη ομάδα των ίδιων των πλασμάτων που τον είχαν απαγάγει και τον δάγκωσαν ως παιδί.
Το μεγάλο σπαθί του μιλάνε, καθώς η σφαίρα του έπεσε από τη λεπίδα.
Jeptha Roared. "ΕΙΜΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, Τρώω το φλάουτο των υπευθύνων!"
Τα πλάσματα έπεσαν στο καλά ασκούμενο χέρι της Jeptha. Η μανία του ήταν απαράμιλλη. Κάποιος έφτασε για να επιτεθεί μόνο για να βρει το αντιβράχιο του αποκολλημένο από τον αγκώνα του. Το πλάσμα φώναξε στον πόνο, πέφτοντας από ένα δεύτερο χτύπημα. Ένας άλλος, κομμένος καθαρά στο μισό, σήμαινε ότι ήταν νεκρός.
Κανείς δεν διέφυγε την επίθεση της Jeptha και έριξε διάσπαρτα στο έδαφος.
Θυμήθηκε τότε.
Αυτό μοιάζει με τους κατακτητές του.
Ακούστηκε ένα βήμα και χτύπησε γύρω. Το οπίσθιο σημείο του χτύπησε ακριβώς κάτω από το στέρνο. Στροφή, το πλάσμα έσπρωξε τον άξονα από την πλάτη, λείπει στενά τη σπονδυλική του στήλη.
Ο Jeptha αναπήδησε, κρατώντας το σπαθί του στο δεξί του χέρι, πιάνοντας το δόρυ με το αριστερό του. Όσο ισχυρός ήταν ο ίδιος, ο άξονας δεν θα σπάσει.
Το πλάσμα γύρισε το δόρυ, στρέφοντας τα εσωτερικά του Jeptha. Φώναξε. Σκληρά μάτια έδειξαν τη χαρά τους για το μαρτύριο του.
Αυτός ήταν πολύ μεγαλύτερος από όσους είχε σκοτώσει. Αυτός σήκωσε το λόγχη που τον έκανε να σταθεί στα χέρια του με αγωνία.
Το πλάσμα έπαιζε μαζί του. Η Jeptha έπρεπε να κάνει μια επιλογή. Στο μυαλό του Jeptha, να αφήσει το όπλο του θα ήταν να το εγκαταλείψει. Να σταθεί εκεί θα πεθάνει.
Τρομερισμένος, ο Jeptha συγκέντρωσε τον εαυτό του και φώναξε: "Εγώ ... AM .. BEAST! "
Σπρώχνοντας τον πόνο, ο Jeptha στράφηκε το σώμα του σκληρά ενάντια στον άξονα, σπάζοντας τον.
Η πρώτη του ταλάντευση έγινε άγρια, η δεύτερη χτύπησε το μηρό του πλάσματος. Σοβαρά, το πλάσμα χτύπησε τη Jeptha στο στήθος, προκαλώντας τον να πέσει το Montante. Η δύναμη και η δύναμη του Brute συγκρούστηκαν καθώς και οι δύο έτρεξαν και έσπασε σε έναν αγώνα για ύπαρξη. Το πλάσμα πιάστηκε τα δάχτυλα της Jeptha και συνέτριψε το χέρι του σαν μέγγενη. Το ελεύθερο χέρι της Jeptha έριξε το πλάσμα στα μάτια, τον τυφλώνει. Κρυφοποιώντας για το σπαθί του, τερμάτισε το πλάσμα.
Ο Jeptha στάθηκε αμήχανος. Ο Σοκ είχε εισέλθει και δεν γνώριζε εντελώς τι συνέβαινε. Κοιτάζοντας προς τα κάτω, παρατήρησε τον κηλιδωτό άξονα του δόρατος και μετά το αίμα. Οι σκέψεις του ήταν αργές και είδε κηλίδες, έπειτα γκρίζες.
Η τελευταία του σκέψη δεν μίλησε. "ΔΕΝ ΜΠΟΡΩΤΕΙΤΑΙ, ΠΡΕΠΕΙ."
Ο Jeptha έπεσε στο έδαφος.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ
https://brotherscampfire.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου