ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΑΣ, ΤΗ ΖΕΙΣ!
Καλώς όρισες στην εποχή του “φαίνεσθαι”! Στην εποχή που δεν έχει καμία σημασία το πώς είσαι, αλλά το πώς πλασάρεις τον εαυτό σου και τη ζωή σου. Στην εποχή που ένα ακριβό, γρήγορο αυτοκίνητο, έχει μεγαλύτερη αξία από τους φίλους που σε συντροφεύουν στα ταξίδια σου. Στην εποχή που ένα μεγάλο, ευρύχωρο σπίτι, έχει περισσότερη σημασία από την οικογένεια που ζει μέσα.
Στην εποχή του “φαίνεσθαι”! Όπου πρέπει να είσαι πάντα χαρούμενος, πετυχημένος και κοινωνικός κι όλα αυτά πρέπει να τα ποστάρεις συνεχώς στα social media. Να τα ποστάρεις με ευφάνταστες λεζάντες και με πολλά πολλά φίλτρα. Να τα ποστάρεις για να δείξεις ότι είσαι όλα όσα οι άλλοι θα έπρεπε να ζηλεύουν, να δείξεις πως έχεις όλα εκείνα που οι άλλοι επιθυμούν.
Πώς γίνεται σε μια τέτοια “γυαλιστερή” εποχή, εσύ να μην είσαι καλά; Πώς γίνεται να στεναχωριέσαι και να κλαις; Πώς γίνεται να είσαι απογοητευμένος και σκεπτικός; Η εποχή επιβάλλει να είσαι καλά κι αυτό θα κάνεις! Θα είσαι! Είσαι, δεν είσαι!
“Τι κάνεις;” σε ρωτούν. “Μια χαρά!” απαντάς με χαμόγελο κι αρχίζεις να φλυαρείς ασύστολα, ενημερώνοντας μεγαλόφωνα τους γύρω σου για την τέλεια ζωή σου, την υπέροχη καθημερινότητά σου, για το πόσο τυχερός κι ευλογημένος είσαι. Η οικογένειά σου είναι αξιοζήλευτη, η σχέση σου με τον άνθρωπό σου ιδανική, η δουλειά σου πάει περίφημα. Βγαίνεις έξω, κάνεις εκδρομές και μακρινά ταξίδια, περνάς καλά! Περνάς καλά κι αυτό φαίνεται! Στο λαμπερό σου χαμόγελο, στο προφίλ σου στα social… τι παίζει όμως με τα μάτια σου;
Όσο κι αν βροντοφωνάζεις την ευτυχία σου, όσο πλατιά κι αν χαμογελάς, τα μάτια σου μένουν ανέκφραστα. Μένουν θολά και σκεπτικά. Μένουν λυπημένα κι αγέλαστα. Προσπαθούν απεγνωσμένα να καταπιούν τα δάκρυα, για να μην δείξουν πως πονάνε, πως δεν πάνε όλα καλά, πως σε κατάπιε κι εσένα αυτή η εποχή, η εποχή του “φαίνεσθαι”...
Τι νόημα έχει να ουρλιάζεις πως είσαι καλά, όταν δεν είσαι; Τι νόημα έχει να κρύβεις τον πόνο σου, μόνο και μόνο για να μη διαφέρεις; Γιατί είναι άλλο να προσπαθείς να είσαι καλά και άλλο να παριστάνεις ότι είσαι καλά. Είναι άλλο να κάνεις όμορφα πράγματα για να βοηθήσεις τον εαυτό σου να είναι καλύτερα κι άλλο να προσποιείσαι ότι είσαι τέλεια, για να σε κοιτούν οι γύρω σου με δέος και μια δόση ζήλιας. Δεν είναι διαγωνισμός η ζωή. Δεν κερδίζει αυτός που καταφέρνει να ζωγραφίσει το μεγαλύτερο χαμόγελο στα χείλη του, όταν τα μάτια του ρίχνουν θάλασσες.
Να λες πως είσαι μια χαρά, για να πείσεις εσένα να είσαι. Για να δώσεις στον εαυτό σου την ώθηση να είσαι κι όχι για να πείσεις τους άλλους πως υπερέχεις, πως είσαι καλύτερος, ανώτερος, πιο τυχερός. Μην παρασύρεσαι απ’ την εποχή του “φαίνεσθαι”, επέλεξε το δόγμα του “είσαι” και φρόντισε να είσαι. Μην παρασύρεσαι απ’ τις φανταχτερές αναρτήσεις. Την ευτυχία, την πραγματική ευτυχία, δεν την αναρτάς, τη ζεις!
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου