Οι Διορθώσεις

Αλήθεια από που νομίζουν ότι έχουν αποκομίσει όλες αυτές τις γνώσεις για τον ανθρώπινο ψυχισμό;

Αλλά για ποιες γνώσεις μιλάω; Δεν είναι γνώσεις. Είναι στερεότυπα.

Αναφέρομαι σε αυτούς που προσπαθούν μας κάνουν κριτική. Και πες, εντάξει, οι φίλοι ξέρουν κάτι παραπάνω για εμάς. Αλλά οι γνωστοί; Ή, ακόμα χειρότερα, αυτοί που μας γνωρίζουν για πρώτη φορά;

Από τη στιγμή που κάποιος σε γνωρίζει οι «διορθώσεις» πέφτουν βροχή. Ξέρετε, δεν πρέπει να είμαστε νευρικοί και αγχώδεις! Έτσι μας λένε… Πρέπει να λέμε αυτό που σκεφτόμαστε και όχι να προσπαθούμε να είμαστε αρεστοί!  Να μη ντρεπόμαστε τους άλλους! Να τρώμε απ’ όλα αλλιώς θα αρρωστήσουμε!  Και άλλα πολλά… Πρέπει να είμαστε πιο κοινωνικοί και να χαιρετάμε! Να χαμογελάμε! Να σκεφτόμαστε θετικά (μια φορά να βρεθεί κάποιος να μου το μάθει αυτό!) Να κάνουμε παρέα με όλους.

Μας λένε: “[Παν] μέτρον άριστον”, το έλεγαν οι Aρχαίοι άλλωστε. Άρα πρέπει να τρώμε από όλα, να ακούμε και μπουζούκια και Μπαχ, να βλέπουμε και χαζοκωμωδίες και Μπέργκμαν, να τρώμε και πατατάκια και σαλάτες, να συναναστρεφόμαστε με όλο τον κόσμο, με άλλα λόγια να είμαστε ένας αχταρμάς. Ξέχασα και το πιο σημαντικό: η ζωή είναι μικρή πρέπει να τη γλεντάμε! Έτσι μας λένε και μας λένε.

Και να για να μη μιλάω τόσο αόριστα, φτάνει με τα μας λένε και τα μας λένε, θα πω τι μου λένε. Μου λένε ότι πρέπει να είμαι πιο κοινωνικός, να χαιρετάω τον κόσμο που βλέπω καθημερινά (κι ας μην τον ξέρω). Όταν βγαίνω να χορεύω, να ακούω ελληνική μουσική, να ταξιδεύω για να βλέπω νέα μέρη, να χαμογελάω στις φωτογραφίες, να μην πιστεύω στον Θεό, να ερωτεύομαι, να βγαινω, αλλά και να μένω σπίτι, να κάνω σχέσεις.

Και ρωτάω ολους αυτούς που τολμούν και μας κάνουν κριτική: πόσα από τα παραπάνω τα έχουν σκεφτεί οι ίδιοι και πόσα απλώς αναμασούν επειδή έτσι τα έχουν μάθει; Μήπως θα έπρεπε και να αιτιολογήσουν κάθε τους «διόρθωση» αλλά και να σκεφτούν που οφείλονται τα λάθη των άλλων; Όπως για παράδειγμα το ότι κάποιος είναι νευρικός και αγχώδης ίσως να οφείλεται σε βιολογικούς παράγοντες και όχι σε εκούσια συμπεριφορά;

Τέλος, έχουν αλήθεια αναρωτηθεί ότι με το να κάνουν κριτική σε κάποιον αναιρούν την ίδια τους την πεποίθηση ότι πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας; Γιατί πώς γίνεται να είσαι ο εαυτός σου όταν ακολουθείς τις συμπεριφορές που σου υποβάλλουν οι άλλοι;

Και σας αφήνω με δύο ερωτήσεις

1. Τι εννοεί κάποιος όταν λέει “Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου;” Ρωτάω επειδή είμαι ο εαυτός μου και όχι κάποιος άλλος. Δεν το καταλαβαίνω ούτε κυριολεκτικά ούτε μεταφορικά.
2. Τι γνώμη έχετε για ανθρώπους που ασκούν κριτική αυθαίρετα, και όταν το κάνετε εσείς, είναι επειδή πραγματικά από τα βάθη της καρδιάς σας το εννοείται ή επειδή έτσι έχετε μάθει μηχανικά να αποστηθίζετε και να λέτε κάποια πράγματα; (βλ. Πρέπει να σκέφτεσαι θετικά!)

https://latenitetristan.wordpress.com/