Ρία Φελεκίδου, Illusions

Τεμαχίζονται τα όνειρα
σε περασμένες γεύσεις
και βουτιές στο ανέφικτο.
Το φως μιας κίτρινης λάμπας
επισταμένα τακτοποιεί τις απώλειες
σε επερχόμενες μοναχικές νύχτες.
Οι πήχεις χαμηλώνουν διαρκώς.
Πράσινοι κορμοί σωριασμένοι ολούθε
στοιβάζονται στις γωνίες των ματιών μας
σαν πνιγμένα μωρά.
Να ελπίσεις τι;
Κι όμως.
Στο κατακάθι της νύχτας
Στο πηγάδι του φόβου
Ψάχνω ακόμη στα τυφλά
Την υγρή σκιά της παλάμης σου.
Από τη συλλογή Τελεία και παύλα (2005) της Ρίας Φελεκίδου
https://thepoetsiloved.wordpress.com/