BY 

Θεοδώρα Ντάκου, Προετοιμασία

Απόψε πήγα σινεμά
κι ύστερα πήρα μπάλα τις ταβέρνες
από το Μπεχτσινάρι στην Ακρόπολη,
στη Βαγγελίστρα και στην Κασσάνδρου.
Ξέχασα την καρδιά μου και τους γιατρούς,
πάσχιζα μονάχα να μη σε θυμάμαι.
Και τώρα να ’μαι δω, παρέα με τρεις μεθυσμένους Κρητικούς,
ν’ ακούω ιστορίες πίνοντας ρετσίνα,
πασαλείβοντας το τραπέζι με τα δάχτυλά μου,
αηδιάζοντας, με την επίμονη σκέψη πότε να ξημερώσει.
Δεν ωφελούνε πια τα ξεγελάσματα και οι υπεκφυγές,
ο έρωτας είναι έρωτας και το πεπόνι πεπόνι,
κι εγώ πονάω, σκίζομαι που σε χάνω πια χωρίς άλλη ελπίδα.
Αύριο λοιπόν θα φορέσω τα κυριακάτικα,
νά ’ρθω να σου φιλήσω το μάγουλο μέσα στον κόσμο,
να σφίξω τα χέρια σου με τσιριμόνιες και τέτοια,
και τα δικά του χέρια παντάξενα και ιδρωμένα.
Πνίγηκα στα ποτήρια κι έμαθα τα λόγια που πρέπει να σου πω.
Συχώρα με, κορίτσι μου που δεν μπορώ να σου γελάσω.
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Η ηλικία του πανικού (1984) της Θεοδώρας Ντάκου