Δε λες κουβέντα του Μάκη Μαλαφέκα

του Chas Beats

Έπεσα πάνω στο Δε λες κουβέντα του Μάκη Μαλαφέκα εντελώς τυχαία σε μια από τις συνηθισμένες μου επιδρομές στα βιβλιοπωλεία του κέντρου. Μέχρι τότε δεν ήξερα τι ακριβώς αναζητούσα, όταν διάβασα όμως το οπισθόφυλλό του βιβλίου, βεβαιώθηκα. Τον συγκεκριμένο συγγραφέα η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά τον άκουγα. Όπως πληροφορούμαστε από το τρίτο του βιβλίο, είναι γεννημένος το 1977 και δηλώνει κάτοικος Παρισιού από το οποίο δημιουργεί και εργάζεται τα τελευταία χρόνια. Ο Μαλαφέκας με κέρδισε κατευθείαν, γιατί έπεσε διάνα στην διάθεση που είχα εκείνη την εποχή, περιπλανώμενος στο καμίνι της Θεσσαλονίκης, Αύγουστο μήνα, προσπαθώντας να παραμείνω ψύχραιμος (με αμφίβολα όμως αποτελέσματα).

Το Δε λες κουβέντα μας παίρνει από το χέρι και μας πάει βόλτα σε μια καλοκαιρινή Αθήνα που βράζει, καλλιτεχνικά και κυριολεκτικά, σε φιλοδοξίες που βρίσκουν τον τοίχο κάποιου κατοχυρωμένου στο Airbnb διαμερίσματος και σε ίντριγκες και μαχαιρώματα που λαμβάνουν μέρος εν όψη της γνωστής έκθεσης Documenta. Με την jazz του Coltrane να παίζει στο background αυτού του άκρως εθιστικού μυθιστορήματος, μπαινοβγαίνουμε σε αμφιβόλου προελεύσεως ύποπτα μπαράκια, σε γκλαμουράτα πάρτυ που συνήθως συχνάζουν διάφοροι εκκολαπτόμενοι καλλιτέχνες αλλά και σε ταξί που οδηγούν οι γνωστοί γραφικοί / παρανοϊκοί τύποι με ιδιαίτερη κλίση στις συνωμοσιολογικές θεωρίες την ώρα που διασχίζουν κάποιο έρημο δρόμο της περιοχής των Εξαρχείων.

Ο ίδιος, όντας άρτι αφιχθείς από το Παρίσι, προσπαθεί να οργανώσει την παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου με θέμα το θρυλικό τζαζίστα Coltrane σε μια Αθήνα που μοιάζει να έχει μεταμορφωθεί αρκετά σε σχέση με την πόλη που ο ίδιος είχε αφήσει πίσω του μεταναστεύοντας στην Γαλλία. Με το που πατάει το πόδι του βρίσκεται μπροστά σε μια παλιά του γνώριμη (και μεγάλο του απωθημένο όπως φαίνεται στην πορεία), η οποία τον μπλέκει σε μια ιστορία με κλεμμένους πίνακες, κωδικούς ακτιβιστών χάκερ αλλά και εθισμένων σε ακριβά ναρκωτικά διοργανωτών εκθέσεων τέχνης.

Ίσως να έφταιγε η διάθεση που είχα την συγκεκριμένη ημέρα, ίσως πάλι να έφταιγε η μελαγχολία της αυγουστιάτικης Θεσσαλονίκης που έπεφτε πάνω από την πόλη σαν σεντόνι, πάντως το συγκεκριμένο βιβλίο “καταναλώθηκε” μέσα σε ένα απόγευμα χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Αν πέσει στα χέρια μου και κάποιο παλιότερο βιβλίο του συγγραφέα, θα του δώσω μια ευκαιρία σίγουρα!

Το Δε λες κουβέντα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.

https://stylerivegauche.wordpress.com/