Στις παλαιότερες εποχές, όταν οι άνθρωποι δεν είχαν ψυγεία και ακριβά ττάπερ (tupperware) για να φυλάσσουν τα τρόφιμα τους, χρησιμοποιούσαν διάφορα πήλινα σκεύη (κουζούθκια) που αγόραζαν συνήθως από τα πανηγύρια.
Η αγγειοπλαστική για πάρα πολλά χρόνια ήταν ένας από τους πιο ανεπτυγμένους κλάδους της κυπριακής τέχνης, γεγονός που φαίνεται ξεκάθαρα από τα ευρήματα των ανασκαφών που γίνονται κατά περιόδους.
Μεγάλη φήμη είχαν τα εργαστήρια αγγειοπλαστικής του βαρωσιού, όπου οι ντόπιοι τα ονόμαζαν κουζάρικα. Τα εργαστήρια βρίσκονταν στις βόρειες παρυφές της πόλης, κοντά στο κρατικό νοσοκομείο και κοντά στην οδική αρτηρία της Λάρνακας και της Λευκωσίας.
Τα αγγεία που κατασκεύαζαν οι βαρωσιώτες, ήταν ευρέως διαδεδομένα σ’ όλη την Κύπρο. Εικάζεται πως η εν λόγω περιοχή, κατάφερε να διατηρήσει την τεχνοτροπία των Μυκηναίων, που εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο τον 13ον π.Χ.. Οι έμποροι και τεχνίτες που εγκαταστάθηκαν φημίζονταν για την κεραμική τους τέχνη.
Ο λόγος που το Βαρώσι ήταν ιδιαίτερα διάσημο για την αγγειοπλαστική του οφειλόταν στον πηλό της περιοχής όπου ήταν πιο λεπτός και περισσότερο πορώδης από τις άλλες περιοχές. Αυτό έδινε την δυνατότητα στους βαρωσιώτες αγγειοπλάστες να κατασκευάζουν σκεύη πιο κομψά και πιο ανθεκτικά στον χρόνο.
Κλείνοντας να αναφέρω ότι τα εργαστήρια φημίζονταν ιδιαίτερα για τις κούζες (στάμνα), τα περίτεχνα βάζα αλλά και τους ασυνήθιστους κουβάδες που χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι για να πάρουν νερό από το μαγκανοπήγαδο.
https://perithorio.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου