Oι 900 νύφες του πλοίου «Μπεγκόνια» 61 χρόνια μετά…..

Posted on 9 Ἰουνίου 2018

Συμπληρώθηκαν φέτος 61 χρόνια από τον Μάιο του 1957, όταν στο Port Philip Bay της Μελβούρνης έφτανε το γερασμένο ισπανικό πλοίο «Μπεγκόνια» που μετέφερε τις ελπίδες και τα όνειρα 900 Ελληνίδων νεαρών γυναικών, οι οποίες έφταναν τότε στην Αυστραλία με μια βαλίτσα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο και την ελπίδα να συναντήσουν στην ξενιτιά τους μελλοντικούς συζύγους τους και να δημιουργήσουν μαζί τους τις δικές τους ελληνικές οικογένειες.

 

Μια μεγάλη κατηγορία αποτελούσαν οι “αρραβωνιασμένες με φωτογραφία”, κάποιες άλλες γνώριζαν ήδη τον γαμπρό και υπήρχαν και οι “ελεύθερες”.

Τις αποκαλούσαν ελεύθερες, γιατί, όπως λέει και η Χαρίκλεια, είχαν την ελευθερία να επιλέξουν μόνες τους τον γαμπρό, ενώ οι αρραβωνιασμένες ζούσαν με την αγωνία, θα αρέσουν στον γαμπρό; Θα τους αρέσει ο γαμπρός; Θα είναι όπως στη φωτογραφία ή θα είναι γεροντότερος και καταπονημένος από την πολύ δουλειά;

Για τις ελεύθερες γίνονταν ολόκληρες τελετουργίες και νυφοπάζαρα, μέσα από οικογενειακές συναντήσεις, μέσα από γλέντια, κοινωνικές συνάξεις και εκκλησιασμούς, όπου παρατηρούνταν συνωστισμός και διαγκωνισμός υποψήφιων γαμπρών.
Για τις αρραβωνιασμένες υπήρχε μέριμνα. Είχαν τη δυνατότητα μέσα ένα μήνα να επιστρέψουν με το ίδιο εισιτήριο στην πατρίδα, εφόσον κάτι πήγαινε στραβά με το γάμο ή μετάνιωναν οι ίδιες.

Το ενδεχόμενο κάτι να μην πάει καλά ήταν πάντα λίγο ώς πολύ δεδομένο, γιατί, όπως μου έλεγε και ο φίλος μου ο Άρης από τη Βοστώνη, εκτός των άλλων παρατηρείτο το φαινόμενο να στέλνουν στο γαμπρό μια φωτογραφία της νύφης όταν αυτή ήταν εικοσάχρονη, ενώ ήταν τριάντα πέντε.

Ή άλλη φωτογραφία έστελναν στο γαμπρό και άλλη γυναίκα στη συνέχεια. Μ’ άλλα λόγια, έλεγε ο Άρης, “άλλη του δείξανε και άλλη του μπήξανε”. Στην Αμερική, μάλιστα, υπήρχε, από πλευράς εκκλησιάς, ειδική μέριμνα για τις εγκαταλελειμμένες νύφες».

«Κάποιες κοπέλες έμεναν μόνες, ο γαμπρός που περίμεναν δεν ήρθε ποτέ ή έφυγε επειδή στη φωτογραφία που είχε σταλεί δεν απεικονίζονταν οι ίδιες, αλλά κάποια μικρότερη αδελφή τους».

«Πόσες ανθοδέσμες δεν πετάχτηκαν στα πεζοδρόμια. Και πόσες κοπέλες δεν έβαλαν τα κλάματα και δεν επαναστάτησαν.
Αλλά και πόσες άλλες δεν έσκυψαν το κεφάλι και υπέμειναν τη μοίρα τους».

πηγή:https://efisoul63.wordpress.com/2018/06/08/o%CE%B9-900-%CE%BD%CF%8D%CF%86%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-61-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9/  

Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη selana