Εγώ είμαι ο Τζόναθαν Σκρίβενερ του Κλοντ Χάουτον

Εγώ είμαι ο Τζόναθαν Σκρίβενερ 

του Κλοντ Χάουτον

Στην απίθανη περίπτωση που είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο χωρίς να γνωρίζω τον συγγραφέα του, θα έβαζα στοίχημα πως καμία άλλη πένα εκτός από εκείνη του Φώουλς  δεν θα μπορούσε να γράψει κάτι παρόμοιο. Από την μία πλευρά, ευτυχώς δεν έβαλα κανένα τέτοιο στοίχημα, γιατί θα το έχανα πανηγυρικά. Από την άλλη, άργησα πολύ να ανακαλύψω έναν τόσο χαρισματικό συγγραφέα όπως ο Κλοντ Χάουτον. Δεν πειράζει όμως, θα αναπληρώσω τον χαμένο χρόνο δρομολογώντας το συντομότερο και τα υπόλοιπα έργα του, αμετάφραστα για την ώρα στα ελληνικά. Μέχρι τότε ας μιλήσουμε για το αριστουργηματικό Εγώ είμαι ο Τζόναθαν Σκρίβενερ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη σε μετάφραση του Αλέξανδρου Καλοφωλιά.

Ο Κλοντ Χάουτον γεννήθηκε το 1889 στο Σέβενοουκς του Κεντ και μετά την αποφοίτησή του από το Κολέγιο του Ντάλγουις εκπαιδεύτηκε ως λογιστής. Τα συγγραφικά του βήματα ξεκίνησαν το 1910 με την δημοσίευση κάποιων ποιημάτων του στο περιοδικό του  G. K. Chesterton, The New Witness. Από την επόμενη δεκαετία έως και περίπου τον θάνατό του, το 1961, εξέδωσε συνολικά εικοσι τρία μυθιστορήματα, δύο ποιητικές συλλογές και δύο θεατρικά έργα. Αν και πολυγράφος ο Χάουτον δεν υπήρξε ποτέ δημοφιλής συγγραφέας. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πετυχημένη προσπάθεια αναγνώρισης του ονόματος και του έργου του από τους σύγχρονους πλέον αναγνώστες. Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο ένα μυθιστόρημα, το magnum opus του, με τίτλο Εγώ είμαι ο Τζόναθαν Σκρίβενερ.

Δεν έχω µεγάλη εμπειρία, µε την ευρεία σηµασία της λέξης. Έχω ταξιδέψει ελάχιστα και δεν έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους. Όμως έχω γνωρίσει χρόνια μοναξιάς και υπάρχει ένα είδος εµπειρίας που αποκαλύπτεται µόνο στους µοναχικούς. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων αναγκάστηκα να μάθω πολλά για τον εαυτό µου και αυτή η γνώση µε δίδαξε τι να αναζητώ στους άλλους. Αν ζεις πίσω από τη σκηνή, τότε δεν έχεις τις ψευδαισθήσεις που µοιράζονται οι θεατές. Έχω βρεθεί πίσω από ένα συγκεκριμένο είδος σκηνικού, με αποτέλεσµα να μη με εξαπατά το επιφαινόμενο. Το προσωπείο που συνήθως παρουσιάζουν στον κόσμο οι άνθρωποι σου λέει μόνο αυτό που επιθυμούν να πιστέψεις γι’ αυτούς.

Ο Τζέιμς Ρέμαξ ζει μια ήσυχη μετρημένη ζωή μέχρι την στιγμή που αποφασίζει να απαντήσει σε μια αγγελία που ζητά προσωπικό γραμματέα. Η θετική απάντηση φτάνει και ο Ρέμαξ φεύγει για Λονδίνο με την εντύπωση ότι θα γνωρίσει το νέο του εργοδότη. Αντί όμως για αυτόν, βρίσκει στη θέση του μια νεφέλη. Στην προσπάθεια του να αποκωδικοποιήσει την αινιγματική φιγούρα του εργοδότη του, Τζόναθαν Σκρίβενερ, αρχίζει και κάνει παρέα με τους φίλους του. Όλοι τους είναι εντελώς διαφορετικοί, το μοναδικό τους κοινό είναι η σύντομη γνωριμία τους με τον Σκρίβενερ. Όλοι καρπώνονται πως ξέρουν το πραγματικό του πρόσωπο, αλλά ο καθένας παρουσιάζει και κάτι διαφορετικό. Τι από όλα αυτά ισχύει; Ποιός είναι τελικά ο Τζόναθαν Σκρίβενερ;

Στα όρια του ψυχολογικού θρίλερ, ο Τζόναθαν Σκρίβενερ κουβαλά την διττότητα του Μάγου. Ο πρωταγωνιστής έχει όλα τα δεδομένα στα χέρια του και ταυτόχρονα δεν έχει τίποτα, ούτε καν την μορφή του εργοδότη του. Φανταστείτε ένα παζλ χωρίς την τελική εικόνα και έναν φουκαριάρη που πρέπει να συνδέσει όλα τα κομμάτια χωρίς έναν υποτυπώδη μπούσουλα. Ε αυτό είναι ο Τζόναθαν Σκρίβενερ, ένα μυστήριο.

Η γραφή του Χάουτον είναι απολαυστική, έχει κάτι από την στόφα των μεγάλων κλασικών. Ο συνδυασμός δε με την υπόθεση που περπατά στον χωματόδρομο του μεταμοντέρνου δίνει στο βιβλίο μια μοναδική γοητεία. Προσωπικά το στοιχείο που ξεχώρισα και με κάνει να θέλω να διαβάσω και τα υπόλοιπα έργα του συγγραφέα είναι η σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Τους πλάθει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Είναι τόσο ταλαντούχος ο άτιμος που δίνει χρώμα και στην σκιά!

Προφανώς τα τελικά συμπεράσματα είναι θετικά. Ο Τζόναθαν Σκρίβενερ είναι από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να ξεχάσεις εύκολα και στο μέλλον σίγουρα θα αποτελεί σημείο σύγκρισης για άλλα αναγνώσματα. Ακόμα και στην αμφίβολη περίπτωση που δεν μεταφραστούν άλλα μυθιστορήματα του Χάουτον στην ελληνική, ενδώστε τουλάχιστον σε αυτό εδώ. Αξίζει!

https://stylerivegauche.wordpress.com/