Ο καλός, ο κακός… κι εγώ
Πρόσφατα βρέθηκα σε συνθήκες όπου συνειδητοποίησα για μια ακόμα φορά τα ελαττώματά μου. Είναι άσχημο να διαπιστώνεις πως όχι μόνο δεν είσαι τέλειος, αλλά μπορείς να γίνεις σκληρός, άδικος και κακός μέσα σε δευτερόλεπτα.
Άτυχες στιγμές που ίσως έρχονται συχνά ή και όχι, αλλά είναι τέτοιες που να μας υπενθυμίζουν πως κάτι δεν κάνουμε ή δεν πάει καλά. Συνήθως όσο σκεφτόμαστε εκ των υστέρων τη συμπεριφορά μας, τόσο περισσότερο θυμώνουμε με τον εαυτό μας κι αυτό οδηγεί σε βαθύτερη δυσθυμία, μεγαλύτερη απογοήτευση, ενώ ενέχει και τον κίνδυνο να την πληρώσει κάποιος άλλος (συχνότερα ένα πολύ κοντινό μας πρόσωπο).
Τι είναι αυτό που πυροδοτεί τις έντονες και άσχημες αντιδράσεις μας; Κι αφού βλέπουμε τις λανθασμένες συμπεριφορές, γιατί τις αφήνουμε να επαναληφθούν; Υποψιάζομαι επειδή βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Επειδή εστιάζουμε στις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκαν, εκλογικεύουμε τις αντιδράσεις μας βάσει αυτών και το πράγμα λήγει εκεί. Ωστόσο η αλήθεια βρίσκεται βαθύτερα. Πρέπει απλώς να αφιερώσουμε το χρόνο για να κάνουμε τη «βουτιά». Αλήθεια, πόσοι από μας το κάνουν στους ταχείς ρυθμούς της καθημερινότητας;
Εντός μας κρύβονται συσσωρευμένα βιώματα, πληγές, παθήματα, τα οποία φανερώνουν πτυχές του εαυτού μας. Για παράδειγμα τι εικόνα έχουμε για τον εαυτό μας ή πώς βλέπουμε τους άλλους σε σχέση μ’ εμάς; Έχουμε παρατηρήσει πού τρέχουν οι σκέψεις μας, όταν βρεθούμε μόνοι και ήρεμοι για λίγο; Ποια γεγονότα του παρελθόντος είναι πιο έντονα χαραγμένα μέσα μας κι επιστρέφουν συχνά-πυκνά στο μυαλό μας; Μπορούμε να αιτιολογήσουμε τις απαντήσεις στα παραπάνω; Η συζήτηση με ένα δικό μας άνθρωπο μπορεί επίσης να βοηθήσει να δούμε πράγματα μέχρι τώρα αόρατα σ’ εμάς. Δεν χρειάζονται καταδίκες – σε τι θα βοηθούσαν άλλωστε; Απλώς κατανόηση.
Μόνο αν ανακαλύψουμε τις αλήθειες που κρύβονται μέσα μας και αν κατανοήσουμε τις αιτίες -όχι τις αφορμές- της συμπεριφοράς μας, θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τις αλλαγές που θέλουμε στον εαυτό μας. Όχι για να γίνουμε αρεστοί στους άλλους, αλλά για να γίνουμε αρεστοί σ’ εμάς τους ίδιους.
https://fakida.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου