Γιατροί με Σύνορα
Ζητούνται Θεραπευτές…
Θυμάμαι τη χρονιά που έπρεπε να συμπληρώσουμε το μηχανογραφικό που θα καθόριζε την είσοδό μας στις πανεπιστημιακές σχολές…
ΚΑΜΙΑ κρατική πρόβλεψη για ΤΙΠΟΤΑ!
Με γνώμονα ποια ακριβώς δεδομένα θα επιλέγαμε τη σχολή, που θα μας σημάδευε επαγγελματικά για το υπόλοιπο της ζωής μας, ήταν παντελώς στο αέρα. Τί να ακούσω; Τον εαυτό μου που δεν ήξερε ‘τί του γίνεται’; Τους γονείς μου που έκαναν ότι ήξεραν ‘τί μου γίνεται’; Ή το σχολείο που δεν έκανε αυτό που θα ’πρεπε ώστε εγώ να ξέρω ‘τί μου γίνεται’;
Απ’ όπου κι αν το ’πιανες μόνο χαμένος έβγαινες!
Με τούτα και μ’ εκείνα … πολλοί της γενιάς μου καταλήξαμε σε δουλειές που μας έπεισαν ότι μας ταιριάζουν, προσπαθώντας να κάνουμε το χρέος μας στην κοινωνία και στο πορτοφόλι μας, που καλώς ή κακώς πρέπει να είναι γεμάτο.
Κάπως έτσι στήθηκαν πολλοί σε ιατρεία που εξόπλισε ο περήφανος μπαμπάς. Ήσουν γιος ή κόρη γιατρού; Το μέλλον σου ήταν ήδη προδιαγεγραμμένο και υπογεγραμμένο απ’ το άμεσο συγγενικό περιβάλλον. Ήσουν διαβαστερός αριστούχος; Η κλίση σου στην ιατρική ήταν παραπάνω από εμφανής και η εγγραφή σου στη σχολή του Ιπποκράτη θεωρούνταν must.
Δεν μπορώ να πω! Κάποιο υπόβαθρο σ’ αυτό το σκεπτικό υπάρχει μεν, αλλά παραμένει σαθρό. Σαφώς κι ένας γιατρός πρέπει να είναι διαβαστερός και ευφυής … δε θα μπορούσε να είναι άλλωστε κι αλλιώς! … αλλά είναι αυτά τα βασικά και μόνα κριτήρια για να ασκήσει ένα επάγγελμα με τόσο έντονα χαρακτηριστικά λειτουργήματος;
Γι’ αυτόν τον λόγο, λοιπόν, βρίθουμε από ρομποτικούς γιατρούς που ακολουθούν ευλαβικά το manual που διδάχτηκαν. Από γιατρούς … ΟΧΙ Χωρίς Σύνορα … ΑΛΛΑ με κατάφρακτα Σύνορα … ανάμεσα στην αυτού εξοχότητά τους και στον ταπεινό πλην τίμιο ασθενή.
Εξαιρώ όλους τους υποδειγματικούς γιατρούς. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα. Αναφέρομαι σ’ όλους τους πλειοψηφικά ‘υπόλοιπους’, στους οποίους δυστυχώς όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί καλούμαστε να πούμε τον ‘πόνο’ μας.
Η περιπέτεια στον θαυμαστό κόσμο της ιατρικής ξεκινά ήδη απ’ το τηλεφώνημα. Σκέφτεσαι και μονολογείς: “Έναν ‘σκασμό’ λεφτά μου παίρνουν κάθε μήνα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να μην καλέσω πρώτα τους συμβεβλημένους;” Σωστή σκέψη μεν … ανεπιτυχής συνήθως δε.
Διότι αν θέλεις ραντεβού εκτός ταμείου, τότε δια μαγείας λαμβάνεις αμεσότατη εξυπηρέτηση. Αν, όμως, τολμάς και θέλεις μέσω ταμείου, τότε λυπάμαι αλλά η ασθένειά σου θα πρέπει να περιμένει. Πόσο; Τόσο που ή με γιατροσόφια της γιαγιάς θα αυτοθεραπευτείς ή αν αυτό δεν πιάσει, τότε ένας λιγότερος στον δημογραφικό απολογισμό της επόμενης χρονιάς.
Ευτυχώς σε βρίσκει σε φάση που μπορείς να περιμένεις, ως άλλος Βούδας, και πηγαίνεις τελικά στο ιατρείο, αφού έχεις προηγουμένως ειδοποιηθεί απ’ το reminder του κινητού σου, μιας και έχουν περάσει και κάποιες εβδομάδες απ’ την πρώτη τηλεφωνική επαφή.
Αν είσαι ηλικιωμένος του γυμνασίου, την έκατσες. Είσαι ένα απ’ τα 10άδες ραντεβού της ημέρας που οι ελλιπείς σου γνώσεις κουράζουν τον Ιατρό. Η ηλικία σου, επίσης, δικαιολογεί ένα κοκτέιλ ισχυρών φαρμάκων, που αλληλεπιδρούν κιόλας μεταξύ τους, για να ‘αφήσεις’ χρήσιμο υλικό προς μελέτη, ως ένα είδος δωρεάς…
Ανέκαθεν παιζόταν ένα φλερτ μεταξύ γιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών! Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, ειδικά στις μέρες μας;
Αν είσαι νέος και μορφωμένος που την ψάχνει, πάλι σου κλήρωσε. Παρατηρείται διάχυτος εκνευρισμός απ’ τον Ιατρό για το πώς τολμάς να γνωρίζεις και να εκφράζεις άποψη. Αυτό το σύμπτωμα είναι η καλύτερη απόδειξη του πόσο καταρτισμένος είναι ή δεν είναι κάποιος. Ένας πολύ καλά διαβασμένος γιατρός απολαμβάνει μια τέτοια συζήτηση και επειδή δεν έχει τίποτα να φοβηθεί σε επίπεδο άγνοιας ή ημιμάθειας, οι επεξηγήσεις του είναι υπεραναλυτικές.
Αν πάλι επιχειρήσεις να επεκταθείς και σε κάποια άλλα συμπτώματα του προβλήματός σου, που τυχαίνει να λειτουργούν συνδυαστικά με άλλες ειδικότητες, τότε κάπου εκεί τελειώνει το ραντεβού. Καμία διάθεση για ολιστικές προσεγγίσεις και καμία πρόθεση για επικοινωνία με συναδέλφους του που σε κουράρουν. Πού να μπλέκει τώρα; Πού να κάθεται να σκεφτεί πέρα απ’ την πεπατημένη; Πού να χάνει τον πολύτιμο χρόνο του;
Μονοδιάστατη ιατρική σε ανθρώπινα σώματα και μυαλά άκρως πολυδιάστατα!
Όταν έρθει η ώρα του ‘αποχωρισμού’, σε κλίμα θαρρετής ντροπαλότητας, ενώ εσύ πληρώνεις το ωραίο σου ταμείο κάθε μήνα - αδρά και ανελλιπώς - για να έχεις αυτές τις ‘εξαίσιες’ υπηρεσίες, ακούς τη φράση: “Αν έχετε 10 ευρώ … είμαστε εντάξει.”
Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο ντροπιαστικό … τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ασθενή … απ’ αυτήν την χρηματική απαίτηση.
Για τον ίδιο … διότι ζητά extra προεφηβικό χαρτζιλίκι ενώ θα έπρεπε να απαιτήσει τις απολαβές του απ’ τον κρατικό μηχανισμό. Το ότι όλοι αναγνωρίζουμε ότι το κράτος παίζει εξαντλητικές καθυστερήσεις, και πραγματικά συμπάσχουμε με το πρόβλημα, αυτό δε σημαίνει ότι οφείλουμε να γίνουμε μέρος του προβλήματος.
Ας τα βρουν μεταξύ τους! Υπάρχει πάντα και η επιλογή της καθ’ ολοκληρίαν ιδιώτευσης στην αρένα της αγοράς. Δε συνεργάζεσαι με το κράτος μόνο και μόνο γιατί βολεύει για τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής ανωνυμίας. Ή διεκδικείς ή αποχωρείς!
Για τον ασθενή … διότι η αμηχανία διαδέχεται την έκπληξη, και την αμηχανία διαδέχεται η βουβαμάρα, με αποτέλεσμα να τσοντάρεις το 10ευρω εν μέσω λύπησης και αβολιάς, σκεπτόμενος την υγεία σου. Αν αποφασίσεις να αρνηθείς όπως και οφείλεις καθότι τα πάντα όλα είναι προπληρωμένα, αποφασίζεις αυτομάτως να πιάσεις δυσάρεστη κουβέντα για τα αυτονόητα, άρα έχεις και προααποφασίσει να τον αποχαιρετήσεις δια παντός.
Πόσους, όμως, να αποχαιρετίσεις δια παντός; Πόσο πια ιατρικό σαφάρι να κάνεις για να εντοπίσεις τους γιατρούς που τηρούν τους κανόνες με αξιοπρέπεια;
Μεγάλη ευθύνη, βέβαια, βρίσκεται σαφώς και στην Κρατική Διοίκηση που έχει δημιουργήσει όλο αυτό το τουρλουμπούκι.
Ας μας αφήσουν, τουλάχιστον, οι Κύριοι Διοικητές των Φορέων να αποδεσμευτούμε απ’ αυτήν την κρατική νοσηρότητα, που μόνο ζημιωμένοι βγαίνουμε … οικονομικά, ηθικά, ψυχολογικά και πάνω απ’ όλα πρακτικά σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Μη μας βασανίζετε δέσμιους σε μια παθογένεια που δε δύναστε να θεραπεύσετε.
Ως άλλος, λοιπόν, Διογένης με φανάρι στο χέρι τριγυρνώ στα σοκάκια της πόλης με μια και μοναδική επιθυμία:
«Γιατρό - Θεραπευτή και Κράτος - Φροντιστή Ζητώ»
https://www.macroskopio.gr/el
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου