Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα λεμόνια
Το λεμόνι είναι ο καρπός ενός εσπεριδοειδούς που ανήκει στο γένος Citrus lemon .
Η προέλευση του λεμονιού είναι άγνωστη , αν και τα λεμόνια πιστεύεται ότι έχουν αρχικά αναπτυχθεί στο Assam (μια περιοχή στη βορειοανατολική Ινδία ), στη βόρεια Βιρμανία ή την Κίνα .
Τα λεμόνια εισήλθαν στην Ευρώπη κοντά στη νότια Ιταλία όχι αργότερα από τον 2ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της αρχαίας Ρώμης.
Το λεμόνι εισήχθη στην Ισπανία και τη Βόρεια Αφρική κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 1000 και 1200 μ.Χ. Διανεμήθηκε περαιτέρω στην Ευρώπη από τους Σταυροφόρους, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι αυξάνεται στην Παλαιστίνη.
Η πρώτη σημαντική καλλιέργεια λεμονιών στην Ευρώπη ξεκίνησε στη Γένοβα γύρω στο 1450 μ.Χ.
Τα λεμόνια ήρθαν στο Νέο Κόσμο το 1493, όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος έφερε τους λεμονόσπορους στην Ισπανία.
Η ισπανική κατάκτηση σε ολόκληρο τον Νέο Κόσμο συνέβαλε στην εξάπλωση των λεμονιών.
Τον 19ο αιώνα, τα λεμόνια φυτεύτηκαν όλο και περισσότερο στη Φλόριντα και την Καλιφόρνια.
Η μέση διάρκεια ζωής των λεμονιών είναι πάνω από 50 χρόνια . Με κατάλληλες πρακτικές φροντίδας και πρόληψης ασθενειών, ένα ζωηρό δέντρο μπορεί να ζήσει πάνω από 100 χρόνια.
Το λεμόνι είναι μικρό αειθαλές δέντρο που φτάνει τα 3 έως 6 μέτρα (10 έως 20 πόδια) σε ύψος και συνήθως έχει αιχμηρά αγκάθια στα κλαδιά.
Τα φύλλα είναι εναλλακτικά, κοκκινωπά όταν είναι νεαρά, γίνονται σκούρα πράσινα πάνω, ανοιχτό πράσινο κάτω. είναι επιμήκη, ελλειπτικά ή μακρόπτερα ωοειδή, μήκους 6,25 έως 11,25 εκατοστά (2 1/2 έως 4 1/2 ίντσες), λεπτής οδοντοστοιχίας, με λεπτή φτερά στους μίσχους.
Τα λουλούδια είναι ήπια αρωματικά και μπορεί να είναι μοναχικά ή μπορεί να υπάρχουν 2 ή περισσότερα συστάδες στα φύλλα μασχάλες. Οι μπουμπούκια είναι κοκκινωπά. τα ανοιχτά λουλούδια έχουν 4 ή 5 πέταλα 2 εκατοστά (3/4 ίντσες) μακριά, λευκά στην άνω επιφάνεια (εσωτερικά), πορφυρά κάτω από (έξω) και 20-40 περισσότερο ή λιγότερο ενωμένα στήμονες με κίτρινο ανθήρες.
Ο καρπός είναι ωοειδής με μια φαρδιά, χαμηλή, κορυφαία θηλή και σχηματίζει 8 έως 10 τμήματα. Η εξωτερική φλούδα, ή φλούδα, κίτρινη όταν είναι ώριμη και μάλλον παχιά σε ορισμένες ποικιλίες, είναι διακεκομμένη με αδένες πετρελαίου. Το λευκό σπογγώδες εσωτερικό τμήμα της φλούδας, που ονομάζεται μεσοκάρπιο ή αλμπέτο, είναι σχεδόν άγευστο και είναι η κύρια πηγή εμπορικών ποιητικών πηκτίνης. Οι σπόροι είναι μικρές, ωοειδείς και μυτεμένες. Περιστασιακά τα φρούτα είναι χωρίς σπόρους. Ο πολτός είναι σίγουρα όξινος.
Τα λεμονιές συνήθως ανθίζουν όλο το χρόνο και τα φρούτα συλλέγονται 6 έως 10 φορές το χρόνο . Ένα δέντρο μπορεί να παράγει μεταξύ 225 και 270 κιλά (500 και 600 λίβρες) λεμονιών σε ένα χρόνο.
Ένα ολόκληρο ωμό λεμόνι περιέχει το 139 τοις εκατό της καθημερινής συνιστώμενης πρόσληψης βιταμίνης C και έχει 22 θερμίδες .
Τα οφέλη για την υγεία των λεμονιών οφείλονται σε πολλά θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη Β6, η βιταμίνη Α, η βιταμίνη Ε, το φυλλικό οξύ, η νιασίνη η θειαμίνη, η ριβοφλαβίνη, το παντοθενικό οξύ, ο χαλκός, το ασβέστιο, ο σίδηρος, το μαγνήσιο, το κάλιο, ο ψευδάργυρος, . Το λεμόνι περιέχει επίσης φλαβονοειδή, τα οποία είναι σύνθετα που περιέχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ιδιότητες καταπολέμησης του καρκίνου. Βοηθά στην πρόληψη του διαβήτη, της δυσκοιλιότητας, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του πυρετού, της δυσπεψίας, καθώς και στη βελτίωση του δέρματος, των μαλλιών και των δοντιών.
Μελέτες που διεξήχθησαν στην Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία αναδεικνύουν το γεγονός ότι η λεμονάδα ή ο χυμός λεμονιού μπορεί να εξαλείψει την εμφάνιση πέτρων στα νεφρά με το σχηματισμό κιτρικού στα ούρα, πράγμα που εμποδίζει το σχηματισμό κρυστάλλων.
Τα λεμόνια έχουν ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες . πειράματα έχουν βρει ότι ο χυμός των λεμονιών καταστρέφει τα βακτήρια της ελονοσίας, της χολέρας, της διφθερίτιδας, του τυφοειδούς και άλλων θανατηφόρων ασθενειών.
Η φλούδα λεμονιού περιέχει την ισχυρή φυτοθρεπτική ταγγρετίνη, η οποία έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για διαταραχές του εγκεφάλου όπως η νόσος του Parkinson.
Σύμφωνα με τη Θεωρία Βιολογικού Ιονισμού (RBTI), το λεμόνι είναι το μόνο τρόφιμο στον κόσμο που είναι ανιονικό (ένα ιόν με αρνητικό φορτίο). Όλα τα άλλα τρόφιμα είναι κατιονικά (το ιόν έχει θετικό φορτίο.) Αυτό το καθιστά εξαιρετικά χρήσιμο για την υγεία καθώς είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ ανιόντων και κατιόντων που τελικά παρέχει όλη την ενέργεια των κυττάρων.
Στην Ινδία, η ιατρική της Αγιουρβέδα εκτιμά το λεμόνι ως φρούτο και για τις ιδιότητές του. Είναι ξινή, ζεστή, προωθώντας γαστρική φωτιά, φως, καλό για όραση, πικάντικο και στυπτικό.
Ο χυμός λεμονιού, το φλοιό και το φλοιό χρησιμοποιούνται σε μια μεγάλη ποικιλία από τρόφιμα και ποτά.
Η λεμονάδα , φτιαγμένη με λεμόνι, ζάχαρη και νερό, είναι ένα δημοφιλές ποτό ζεστού καιρού και ο χυμός είναι συνήθως προστιθέμενο στο τσάι.
Το ολόκληρο λεμόνι χρησιμοποιείται για την παρασκευή μαρμελάδας, τυρόπιτας λεμονιού και λικέρ λεμονιού .
Στο Μαρόκο , τα λεμόνια διατηρούνται σε βάζα ή βαρέλια αλατιού . Το αλάτι διεισδύει στη φλούδα και το φλοιό, μαλακώνει και τα θεραπεύει έτσι ώστε να διαρκούν σχεδόν απεριόριστα. Το διατηρημένο λεμόνι χρησιμοποιείται σε μια μεγάλη ποικιλία πιάτων.
Ο χυμός λεμονιού μπορεί να αποθηκευτεί για μεταγενέστερη χρήση τοποθετώντας φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού σε δίσκους πάγου μέχρι να καταψυχθούν και στη συνέχεια να τα αποθηκεύσετε σε δοχεία στην κατάψυξη.
Ο χυμός λεμονιού χρησιμοποιείται συχνά στο Ηνωμένο Βασίλειο για να προσθέσει σε τηγανίτες , ειδικά στο Shrove Tuesday.
Τα λεμόνια χρειάζονται ελάχιστη θερμοκρασία γύρω στους 7 ° C (45 ° F), επομένως δεν είναι ανθεκτικά το χρόνο σε εύκρατα κλίματα, αλλά γίνονται πιο σκληρά καθώς ωριμάζουν.
Οι πέντε πρώτες χώρες που παράγουν λεμόνι είναι η Ινδία, το Μεξικό , η Κίνα, η Αργεντινή και η Βραζιλία .
Στις Ηνωμένες Πολιτείες , τα λεμόνια καλλιεργούνται κυρίως στην Καλιφόρνια και την Αριζόνα .
Μια μελέτη της γενετικής προέλευσης του λεμονιού ανέφερε ότι είναι υβριδικό ανάμεσα σε πικρό πορτοκάλι (ξινό πορτοκάλι) και κιτρίν.
Η προέλευση της λέξης "λεμόνι" μπορεί να είναι η Μέση Ανατολή . Η λέξη αντλεί από την παλιά γαλλική λεμόνι, στη συνέχεια ιταλική λεμόνι, από το αραβικό laymūn ή līmūn και από το Persian līmūn, έναν γενικό όρο για τα εσπεριδοειδή, ο οποίος είναι συγγενής του σανσκριτικού (nimbū, "lime").
Μια φορά κι έναν καιρό τα λεμόνια παρουσιάστηκαν ως δώρα στους βασιλείς επειδή ήταν τόσο σπάνιες.
Το βαρύτερο λεμόνι του κόσμου ζύγιζε 5,265 κιλά στις 8 Ιανουαρίου 2003 και καλλιεργήθηκε από τον Aharon Shemoel (Ισραήλ) στο αγρόκτημα του στο Kefar Zeitim του Ισραήλ. Η περιφέρεια λεμονιού ήταν 74 εκατοστά (29 ίντσες) και 35 εκατοστά (13,7 ίντσες) ψηλά και μεγάλωσε με ένα άλλο μεγάλο λεμόνι.
Ένα μπολ με φρέσκα λεμόνια θα προσθέσει άρωμα και χρώμα σε ένα δωμάτιο για μέρες.
"Όταν η ζωή σας δίνει ένα λεμόνι ... πιέστε το, ανακατέψτε με 6 κιλά αποσταγμένο νερό και πιείτε δύο φορές την ημέρα." - Jethro Kloss στο βιβλίο του Επιστροφή στο Eden.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου